4: Πρόκληση

209 21 6
                                    

Όπως υποσχέθηκα,έφτασα στην εταιρεία ακριβώς στις 8:00 ούτε ένα λεπτό περισσότερο ή λιγότερο.

Ο Harry πέρασε από το γραφείο μου με το χαμόγελο της νίκης αλλά του κόπηκε όταν κατάλαβε ότι είμαι εδώ.

''καλημέρα δεσποινίς Evans'' λέει με ένα τρόπο που υπονοεί μια 'καλή ημέρα' αλλά είναι το τελευταίο πράγμα που θέλει να έχω.

''και σε εσάς κύριε Styles'' η φωνή μου είναι υπερβολικά γλυκιά παρόλο που θέλω να τον βρίσω.

Όλο το πρωί πέρασε με εμένα πνιγμένη στη δουλειά,πράγμα που δείχνει ότι ο Harry είναι τελείως ανοργάνωτος. Πέρασα σχεδόν τη μισή μου μέρα καταθέτοντας τις πρόσφατες επενδύσεις της εταιρείας επειδή ο Harry ήταν ανίκανος να βρει χρόνο να το κάνει μόνος του. Βασικά είχε αφήσει τα χαρτιά διάσπαρτα επάνω στο γραφείο του.

Τον ακούω όλη την ώρα που φωνάζει στους άτυχους υπαλλήλους του που φαίνεται πως έχουν μια άσχημη μέρα.

Καθώς τυπώνω και το τελευταίο κεφάλαιο το μυαλό μου γυρίζει πίσω στο χθες ακριβώς πριν εγώ και ο Edward φύγουμε από την εταιρεία. Τον περίμενα στον διάδρομο επειδή είχε πάει να αποχαιρετήσει τον Harry και λογικά να μάθει τη γνώμη του για μένα. Πραγματικά προσπάθησα να μην ακούσω αλλά η φωνή του Harry είναι τόσο δυνατή που ακούγεται παντού.

'' Και αν τελικά καταλήξει να είναι και αυτή σαν την Valerie?'' είπε θυμωμένα.

''Αποκλείεται, στο υπόσχομαι.. είναι διαφορετική. Είμαι σίγουρος γι'αυτό.'' είπε ο Edward.

Απο ότι έχω καταλάβει η Valerie πρέπει να είναι η παλιά του γραμματέας. Αλλά αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι το τι είχε γίνει μεταξύ τους. Προφανώς δεν δουλεύει πια εδώ και εγώ έχω πάρει τη θέση της.


Ισως να μην είμαι η μοναδική που είχε κάνει κάτι με συνάδελφο της.

Είμαι τόσο χαμένη στις σκέψεις μου και σχεδόν δεν κατάλαβα οτι η πόρτα του γραφείου μου άνοιξε και χτύπησε τον τοίχο με δύναμη. Κοίταξα πάνω και είδα τον Harry να με κοιτάει με βλοσυρό ύφος.

''είναι απόγευμα. Αυτό σημαίνει ότι είναι ώρα για το φαγητό σου'' με ενημέρωσε.

Έγνεψα.

''Θα θέλατε να σας φέρω κάτι να φάτε απ'έξω κύριε?''

''εγώ...τιι?''στέκεται και με κοιτάει περίεργα.

''απλά εγώ αναρωτιόμουν αν θα θέλατε να σας φέρω κάτι''είπα χαμηλόφωνα προσπαθώντας να μη γελάσω από την αντίδραση του. Προφανώς και δεν περίμενε από εμένα να του πω κάτι τέτοιο.

Yes, SirDonde viven las historias. Descúbrelo ahora