LEE MİNHO | • DEAR DARLİNG • |

bölüm 3

Acemi Yazar Minhoowqz'nin kaleminden

Han yanımıza geldikten sonra gördüyünü bize anlatmaya başlamıştı önemli bir şey yokdu sadece bi kız bayılmış o kadardı
Sınıfa geldiyimizde sırama gittim ve çantamı koyup hızlıca oturdum
Yuna yanıma gelmiş ve bana hiç bir açıklama yapmadan çantamı alıp Felix'in yanına koymuştu

Aslında çantamı Felix'in yanına koyması sorun diğildi tek sorun benden izinsiz bir şekilde alıp gitmesiydi
Yuna:orada tek başına oturmana izin vermezdim Hyejin
Hyejin:neden ki
Felix: yalnız kalmaman için
Açık olmak gerekirse Felix'in bu dediyine inanmamıştım eminim ki orada bi şey vardı ki beni orada oturtmadılar
Hyejin her şeyi bu kadar kurcalamamalısın
Demek ki seni buraya çağırdılarki bir bildikleri vardır elbet
Daha fazla düşünmedim ve hocanın gelmesini bekledim

Hoca kısa bir sürenin ardından gelmişdi vakit kaybetmeden derse başlamışdı
Derse odaklanmışdım fakat
İzlendiyimi fark etdim
Başımı kaldırıp etrafa baktığımda tanımadığım bir çocuk bana dik dik
bakıyordu
Bu durumdan fazla rahatsız olmuşdum derin bir nefes çekip başımı sıraya gömdüm kulağıma gelen kısık ve derin sesle başımı kaldırıp sesin sahibine baktım

Felix:noldu iyimisin? Canını sıkan bir şeymi oldu?
Hyejin: hayır iyiyim sorduğun için teşekkür ederim
Başını olumlu anlamda sallayıb dersi dinlemeye devam etmişdi
Bense hiç bir şekilde odaklanamıyordum
Odaklanamadığımı anladığım için pes edip başımı sıraya gömdüm ve gözlerimi kapadım

Zilin çalmasıyla kimseye bir şey söylemeden sınıftan çıktım ve lavaboya gittim
Biraz elimi yüzümü yıkamaya ihtiyacım vardı
Yüzümü sertçe yıkıyarak kendime gelmeye çalıştım ancak olmuyordu kendime bir türlü gelemiyordum
Derste olanlar bir film şeridi gibi gözümün önünden geçmişti derin bir nefes çekip yavaş-yavaş lavabodan çıktım

Minho:bulduk seni sonunda
Kendimi daha fazla tutamadım ve göz yaşlarımın akmasına izin verdim
Yüzümü elimle saklayarak ağlıyordum
Bana sarılan bedene bende sarıldım ve içten ağlamaya başladım
Minho:neden ağladığını bilmiyorum ama ağlama gerçekten değmez
Minho'dan ayrılıb elimle göz yaşlarımı sildim

Uzaktan gelen koşma sesleri ile başımı o tarafa çevirdim
Yuna,momo,han,felix ve kai koşarak bize doğru geliyordu sanırım onlara neden aniden yanlarından ayrıldığımı söylemediğim için fazla endişe etmişlerdi
Han:ya kızım nerdesin iki saatdir?
Hiç bir şey demedim ve başımı eyip ayakkabılarıma belki onlara söylesem bana yardım edə bilirlerdi

Derin bir nefes çekip başımı kaldırdım ve özellikle Yuna'ya ve momo'ya bakarak anlatmaya başladım
Momo:ne nasıl böyle bir şey yapar hem daha yenisin insanda biraz terbiye olur

3-cü bölümün sonu...