DEFNE'DEN
Hâla bu lanet olası hastanedeydim larona da gelmişti ama benim için bir faydası yoktu peki nasıl yaşayacaktım eminim ki birinin yardımı olmadan lavaboya bile gidemeyecektim özgür bir şekilde yaşayamayacaktım bunları düşünerek karşımda ki duvarla bakışıyordum ortam çok sessizdi herkes susmuş sadece beni izliyordu ve bu kendimden daha çok nefret etmeme neden oluyordu aniden gelen bir ses bütün sessizliği bozdu
" doktorla konuştum ve çıkışını aldım istersen gidebiliriz " dedi david ben " nasıl gitmemi istiyorsun " dedim gözümden akan bir damla yaşla o geldi ve bana yaklaşarak ani bor şekilde kucağına aldı ben " indir beni istemiyorum bana dokunma " dedim o hiç takmıyordu bile " ya bıraksana beni istemiyorum " dedim o hâlâ takmıyordu bunu fark edince sadece sustum arabanın önüne yaklaşınca
" hep böyle mi yaşayacağım " diye sordum " hayır sana en iyi doktorları getireceğim ve iyleşeceksin seni asla böle bırakmayacağım " dedi ben "ama o zamana kadar hep böyle dolaşacağım ya tekerleki sandaliyeyle ya da senin kucağında " dedim o " öyle olması gerekiyor " dedi yine hiçbir şey demedim
HIZLI GEÇİŞ 2 HAFTA SONRA
İki hafta geçmişi tam iki hafta hâlâ bu evden çıkmamıştım ve gerçekten böyle olmak beni zorluyordu bazen geceleri ateşim çıkıyordu ve bu çok zordu
" bugün şirkete gitmem gerekiyor normalde sen mafyasın ne şirketi diyeceksin ki bunun cevabı da şu malum çok param olduğu için şirkette saklıyorum adamlarım bir kaç şeyin ters gittiğini söyledi önemlu dosyalarım var orda gidip bir bakacağım " dedi kendini beğenmişcesine david
" tamam bana niye söylüyorsun " dedim o " çünkü senin de gelmeni istiyorum " dedi ben " bu halimle mi " dedim o " evet bu halinle ne varmış halinde maşallah benim miniğime " dedi güldüm ve " maşallah mı " dedim o " evet kötü bir şey mi bu " dedi ben " yok da kim öğretti sana " dedim o " benim bir arkadaş vardı o da türktü zaten seninle orda konuştuğum zaman da fark ettiysen çok fazla konuşamadım " dedi bu arada şimdi italyanca konuşuyoruz sadece türkiyedeyken türkçe konuşuyoruz
Ben " tamam peki ben gelmemsem " dedim o " olmaz geleceksin iki haftadır odandan çıkmıyorsun " dedi ben " çıkmak istemiyorum oda daha güzel bak tertemiz hava var " dedim o " defnem güzelim miniğim hadi sadece bir kere " dedi ben " ya seni rezi- " " sakın sakın o cümleyi tamamlama sen beni asla rezil etmessin öyle düşünenlerin beyniyle bizzat ben ilgilenirim " dedi ben " peki o zaman larona yı çağır hazırlanıp geleceğim " dedim o " ona gerek yok ben varım zaten burda " dedi ben " saçmalama david hem ben seni sadece biraz affetmiştim " dedim o " bebeğim lütfen affet beni bak rica ediyorum yemin ederim bilmiyordum odaya gelmiştim sesini duymadım yoksa seni çıkarırdım o yerden hem ben seni seviyorum nuye akreplerle" " tamam yeter sus sadece larona yı çağır bana " sustu ve çıktı
Larona beni çok güzel hazırlamıştı o bana çok yardım ediyordu " teşekkür ederim larona sana da yük oluyorum üzgünüm " dedim o " saçmalama ne yükü sen benim en yakın mutheşem arladaşımsın bana asla yük olmazsın " dedi ona sarıldım
David gelince larona çıktı ben de sandaliyeyi hareket ettirecekken david beni birden kucağına aldı ben " david ne yapıyorsun " dedim o " bilmem ne yapıyorum " dedi ben " bırakır mısın beni " dedim o " hayır " dedi ve evden çıktık
Şirkete vardığımızda david beni tekrar kucağına aldı ve öyle içeri girdik herkes bize çok değişik bakıyordu kız erkek fark etmeksizin resmen bizi yiyecek gibi bakıyorlardı
ben " beni getirdiğine pişman oldun değil mi " dedim o " asla niye böyke düşünüyorsun ki " dedi ben " baksana herkesin gözü bizim üstümüzde " dedim o " HEPİNİZİN O GÖZLERİNİ ÇIKARMAMI İSTEMİYORSANIZ İŞİNİZE DÖNÜN " diye bağırdı ben bile korkmuştum o " kormana gerek yok miniğim sana asla bağırmayacağım " dedi
Onun odasına çıktıl beni koltuğun üstüme bıraktı ve masasına döndü bir süre geçince ben " david " dedim o " evet miniğim " dedi ben " bana telefonumu verir misin " dedim o " sebep " dedi ben " lütfen canım sıkılıyor evde tek olunca en azından sosyal medya da vakit geçiririm ya da gezinirim " dedim kalktı çekmecesini açtı ve telefon çıkardı bu benim telefonum değildi geldi ve bana verdi
" için de sadece benim numaram var ondan başka numara kaydedemezsin " dedi ben " peki ya emirle beyzayla konuşsam bak yemin ederim sadece konuşacağım lütfen " dedim o " iyi sadece konuşacaksın " dedi ona sarıldım o da sarıldı ve kafasını boynuma gömdü kokladığını hissediyordum ben heyecanla geri çekildim niye böyle hissetmiştim hâlâ anlamıyordum
Telefonu açtım ve tek bildiğim emir in numarasına mesaj attım
Ben: naber lan
İzmarit: kimsiniz bakın sizinle uğraşacak vaktim yok
Ben: ne demek yok senin bana vaktin olmayacakta kime olacak
İzmarit: zeynep sen misin
Ben: ne zeynebi ya o kim
İzmarit: boşver takıntılı biri
Ben: hemen anlatıyorsun izmarit
İzmarit: defne sen misin!!
Ben: belkii biraz evet
İzmarit: nasılsın
Ben: çok kötüyüm
İzmarit: ne demek kötüyüm iyi bakmıyor mu sana
Ben: bacağımı kullanamıyorum artık
İzmarit: NE ne demek kullanamıyorum
Ben: beni aldığı zaman ceza olsun diye bir odaya kilitlemişti oda da akrepte vardı ki o bunu bilmiyormuş zehirli akrepler tarafından ısırılınca bacağım dayanamamış
İzmarit: geçmiş olsun o adamı elime geçirirsem belasını ****
Ben: küfür konuşma lan
İzmarit: neyse ben beyzayı alıyom
Ben: al al
İzmarit adlı kişi beyza adlı
Kişiyi aldı
Beyza: defnem iyi misin
Ben: iyiyim
İzmarit: iyi iyi sapasağlam maşallah beni bile geçmiş
Kendi kendime güldüm
" birşey mi oldu " dedi ben " hayır sadece emir işte " dedim o " o emire söyle bir daha bana küfür ederse sonu hiç iyi olmayacak " dedi ben " k-küfür etmedi ki " dedim o " mesajlarını okuyorum şuan " dedi ben " o zahmete girme ya istersen seni de alalım " dedim o " al al sen " dedi
Davıd adlı kişiyi eklediniz
İzmarit: ne yaptın lan
Davıd: bir daha lanlı konuşrsan ben senin belanı **** adın her neyse
İzmarit: EMİR
Beyza: neyse sonra konuşruz baii
İzmarit: bb
Ben: babayy
Umarım beğenmişsinizdir 💚💚
