32.Bölüm

1.3K 40 2
                                    


Sabah duyduğum sesle uyanmıştım ama gözlerim hâlâ kapalıydı

Yanımda david vardı ve saçlarımı okşuyordu

David" seni üzdüğüm için çok özür dilerim bunu sen uyanıkken söyleyemediğim için üzgünüm sana bunları yaşattığım için de üzgünum sen bunlari hak etmiyorsun keşke beni affetsen bir daha söz veriyorum asla sana böyle davranmıyacağım " diyordu pişman olduğu seslerinden belliydi ona sadece son bir şans vermek istedim

ben gözlerimi yavaş yavaş açınca o elini çekti ve biraz uzaklaştı

Kalktım ve ona sarıldım o önce ne olduğunu anlamadığı için öyle durdu ama sonra o da karşılik verdi

Ben " şapşik david im benim affediyorum seni " deyince o daha sıkıca sarıldı

David " sana yemin ederim seni asla üzmeyeceğim bir daha asla " dedi

Ben " zaten üzersen bu sefer yemin ederim ki boşanacağım senden " deyince dudağımı öpüp beni susturdu

David " sen bana aitsin ben de sana biz birbirimiziniz ve asla ayrılmayacağız bunu umutma tamam mı " dedi ben " tamam " dedim a yı uzatarak

David " şimdi saat daha erken bence ne yapalım biliyor musun " dedu ben " ne yapalım " dedim o " kahvaltı yapalim " dedi oflayarak kalktım üstümu değiştirdim ve yemeğe indik

Herkes uyanmıştı

Ky" yani defne  sizde de hiç sofra adab-ı kalmamış insan büyüklerinden önce iner yani değil mi babacım" dedi dedeme

Dedem " sen önce o adab-ı oğluna öğret defne hamile ve evli eşiyle ne zaman isterse o zaman kalkar senin oğlun ise öğlelere kadar yatıyor hani nerde şu çınar " deyince melek yüzlü şeytan yenge sustu dedemin yanağından öptüm ve sofraya oturduk

Beraber yemek yerken david in telefonu çaldı hemen açtı " efendim tamam ilk uçakla geliyorum" dedi telefonu kapattı

Ben " bir şey mi oldu" dedim o " larona yi hastaneye kaldırmışlar doğuma mi neye alacaklarmış ben gideceğim" deyince

Ben " ben de geliyorum onu tek bırakmak istemiyorum" dedim sesini çıkarmadı

HIZLI GEÇİŞ
HASTANE

Hastaneye gelmiştik ve larona doğumdan çıkmıştı doktor bebeği diğer bebeklerin olduğu yere götürmüştü ve hepimiz odadaydık

Larona " bebegi ne zaman görebiliriz " dedi doktor " şu anlık küvezde kalacak sadece iki kişi görebilir " dedi larona " hadi enzo " deyince doktor " siz gidemezsiniz daha yeni çıktınız ayağıya kalkmanız bile tehlikeli " dedi

Lorenzo " ben de yanında kalayım" dedi larona " defne senle david gidin bana fotoğrafta çekersiniz " deyince  ben şaşkınlikla

" biz mi " dedim o " evet siz gidin" dedi david " tamam gel " dedi ve elimi tuttu odadan çıktık

Hemşireler bizi onların oğlunun yanına götürdü ve " yanlız lutfen telefonu çok yakiaştırmayın zararlı " dedi david " tamam" dedi

ben yavaşça kucağima aldım ve " yaa bu çok tatlı ama " dedim david " kucağına da bebek yakıştı yanlız " dedi bir kaç fotoğraf çektikten sonra tekrar odaya dönmüştük

Larona " b-bu çok tatlı " dedi ağlıyordu lorenzo " evet tıpkı senin gibi " dedi

Biraz hastanede kaldiktan sonra ayrıldık ve eve geldik beraber üstümüzü değiştirdik ve yatağa yattık

İkimiz de çok geçmeden yorgunluktan uyuyakaldık







Bence güzel olmuş yani sizce nasıldı sizleri seviyorumm💚💚

RASTGELE BİR İTALYAN MAFYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin