Sabah duyduğum sesle uyanmıştım ama gözlerim hâlâ kapalıydıYanımda david vardı ve saçlarımı okşuyordu
David" seni üzdüğüm için çok özür dilerim bunu sen uyanıkken söyleyemediğim için üzgünüm sana bunları yaşattığım için de üzgünum sen bunlari hak etmiyorsun keşke beni affetsen bir daha söz veriyorum asla sana böyle davranmıyacağım " diyordu pişman olduğu seslerinden belliydi ona sadece son bir şans vermek istedim
ben gözlerimi yavaş yavaş açınca o elini çekti ve biraz uzaklaştı
Kalktım ve ona sarıldım o önce ne olduğunu anlamadığı için öyle durdu ama sonra o da karşılik verdi
Ben " şapşik david im benim affediyorum seni " deyince o daha sıkıca sarıldı
David " sana yemin ederim seni asla üzmeyeceğim bir daha asla " dedi
Ben " zaten üzersen bu sefer yemin ederim ki boşanacağım senden " deyince dudağımı öpüp beni susturdu
David " sen bana aitsin ben de sana biz birbirimiziniz ve asla ayrılmayacağız bunu umutma tamam mı " dedi ben " tamam " dedim a yı uzatarak
David " şimdi saat daha erken bence ne yapalım biliyor musun " dedu ben " ne yapalım " dedim o " kahvaltı yapalim " dedi oflayarak kalktım üstümu değiştirdim ve yemeğe indik
Herkes uyanmıştı
Ky" yani defne sizde de hiç sofra adab-ı kalmamış insan büyüklerinden önce iner yani değil mi babacım" dedi dedeme
Dedem " sen önce o adab-ı oğluna öğret defne hamile ve evli eşiyle ne zaman isterse o zaman kalkar senin oğlun ise öğlelere kadar yatıyor hani nerde şu çınar " deyince melek yüzlü şeytan yenge sustu dedemin yanağından öptüm ve sofraya oturduk
Beraber yemek yerken david in telefonu çaldı hemen açtı " efendim tamam ilk uçakla geliyorum" dedi telefonu kapattı
Ben " bir şey mi oldu" dedim o " larona yi hastaneye kaldırmışlar doğuma mi neye alacaklarmış ben gideceğim" deyince
Ben " ben de geliyorum onu tek bırakmak istemiyorum" dedim sesini çıkarmadı
HIZLI GEÇİŞ
HASTANEHastaneye gelmiştik ve larona doğumdan çıkmıştı doktor bebeği diğer bebeklerin olduğu yere götürmüştü ve hepimiz odadaydık
Larona " bebegi ne zaman görebiliriz " dedi doktor " şu anlık küvezde kalacak sadece iki kişi görebilir " dedi larona " hadi enzo " deyince doktor " siz gidemezsiniz daha yeni çıktınız ayağıya kalkmanız bile tehlikeli " dedi
Lorenzo " ben de yanında kalayım" dedi larona " defne senle david gidin bana fotoğrafta çekersiniz " deyince ben şaşkınlikla
" biz mi " dedim o " evet siz gidin" dedi david " tamam gel " dedi ve elimi tuttu odadan çıktık
Hemşireler bizi onların oğlunun yanına götürdü ve " yanlız lutfen telefonu çok yakiaştırmayın zararlı " dedi david " tamam" dedi
ben yavaşça kucağima aldım ve " yaa bu çok tatlı ama " dedim david " kucağına da bebek yakıştı yanlız " dedi bir kaç fotoğraf çektikten sonra tekrar odaya dönmüştük
Larona " b-bu çok tatlı " dedi ağlıyordu lorenzo " evet tıpkı senin gibi " dedi
Biraz hastanede kaldiktan sonra ayrıldık ve eve geldik beraber üstümüzü değiştirdik ve yatağa yattık
İkimiz de çok geçmeden yorgunluktan uyuyakaldık
Bence güzel olmuş yani sizce nasıldı sizleri seviyorumm💚💚