2-Life-Hyunlix

•7•

Hello
Dün akşam atamadım sorry
Neyse umarım güzel olur
Uzun tutmaya çalışacağım.
İyi okumalarrr 💓

***

Gözlerimi hastanede başımda bekleyen annem ile açmıştım. Aklıma gelen anıları düşünürken annemin seslenmesi ile o tarafa dönmüştüm.

"Şükürler olsun uyandın. Nasıl,bir yerin ağrıyor mu ?"

"H-hayir. Sadece koluma ne oldu?"

Annem strese girmişti. Gözlerini kaçırarak;

"Düşünce damarın damar üzerine geldi büyük ihtimalle. Doktor baygın olduğu için bakamadı. Gelince net bir şey söyler"

Anladığı belli ederek kafamı salladım. Ama saçma geliyordu. Damar damar üstüne gelmesi bir insani bayıltmazdi,o kadar bas döndüremez. Doktorun gelmesi ile annem hemen soru sormaya başlamıştı.

"Neyi varmış doktor? Çok ciddi mi ? Kolu nasılsın ola-"

"Hanım efendi hepsine cevap vereceğim. Aslında bu çok nadir olsa da gördüğümüz bir şey. Oğlunuz alfasini bulmuş. Kolunda ruh esi mühürü çıkarken acı oluyor,biliyorsunuzdur zaten. Bu yüzden sıkıntı yok. Sekretere söyleyip çıkış yapabilirsiniz,geçmiş olsun "

Alfa mi? Amk bu ne? Omega,Alfa...
Anneme baktım belki açıklar diye. O ise dümdüz yere bakıyordu. Hafif öksürerek bana dönmesini istemiştim.

"Anne,Alfa ne demek ? Söyler misin ?"

"B-bilmiyorum. Hadi kalk hemen eve gidiyoruz "

Yaptığı heyecan ile kafam karışsa da bir şey demeden hemşireyi çağırmıştım. Hemşire serumu çıkardıktan sonra çantamı alıp kapıya yönelmiştim.
Kapının önünde Hyunjin ve diğerleri annem ile konuşuyordu. Ben gelince hepsi susmuştu.
Annem bana işaret yapıp yürümeye başlamisti.
Gitmeden önce Hyunjin'in yanına gelmiştim.

"Hyung,neyimiz var? Alfa ne demek"

"Felix sonra konuşalım güzelim. Şimdi değil "

Hafif sesimi yükseltip ;

"Anlamıyorum seni Hyung, Alfa ne demek?"

"Söyleyeceğim civcivim,sadece zaman lazim"

Bir şey diyemeden annemin kolumdan suruklemesi ile önüme dönmüştüm. Nedensizce gözlerim dolmuştu. Annem görmemesi için sessizce silmiştim. Arabaya binince annem hem sinirli hemde korkuyor gibiydi.

"Anne iyi misin?"

"Yok bir şey. Kemerini bagla"

Sinirliydi kesinlikle. Ama benim ne suçum vardı? Mesaj atmıştım buz patenine gideceğim ile alakalı. Olumlu cevap aldım. Şimdi neden suçlu benmişim gibi..Aishh

"Anne burada benim ne gibi suçum var? Doktor bir şey yok dedi sadece alfa-"

"Felix yeter sus. Yok Alfa falan kafan çıkart. Bundan sonra okul falanda yok."

"Ne demek okul yok? Anne saçmalama "

Bir şey demeden araba sürüyordu. Sessizce ağlıyordum. Eve geldiğim gibi kendimi odaya atmaya planlarken babamin çağırması ile salona dönmüştüm.

"Lee felix. Öğretmenine söyledim. Artık evden ders alıyorsun. Bana karşı çıkmaya çalışırsan telefonuna da el koyacağım. Hyunjin denen velet ile gorusemezsin. Şimdi odana çıkabilirsin"

"Ya yeter benden ne istiyorsunuz. Ben ne yaptım size daha Alfa ne demek onu bile bilmiyorum okula gitmem yasaklanıyor. Bu yaşıma kadar her dediğinizi yaptım,hiç bir şeye karşı çıkmadık bütün sınıflarımı 1. İle bitirdim ama hic bir zaman mutlu olmadınız daha ne yapayım ölünce mi mutlu olacaksınız? Artık kendimi öldüreceğim çünkü yeter biraz çocuğunuza sevgi gösterin,arkadaşım olmuş ilk defa onu da koparmayın benden. Birde neden Hyunjin ile konuşmamı istemiyorsun onu da bilmiyorum ama Hyunjin en yakın hissettiğim kişiydi yapmayın bunu bana..."

Babam galiba daha fazla dayanamamış olacak ki saçımdan tutup odama sürüklüyordu. Karşı gelecek gücüm yoktu. Odama fırlatıp kapıyı arkamdan kilitlemisti. O kadar yorgundum ki yatağa geçmeden yerde uyuya kalmıştım...

***

Aşağıdan gelen seslere uyanmıştım. Galiba yerde uyuya kaldığım için Belim ve boynum tutulmuştu. Oraları ovalarken bir yandan telefonumu arıyordum. Çantamda olduğunu hatırladığım gibi hemen elime almıştım. Jisung,Seungmin ve Hyunjin'den aramalar ve bir çok mesaj vardı. 
A

şağıda ki sesler yükselmeye başlayınca kapımın kilitli olduğunu bildiğim halde denemiştim.
Oh,açıktı...
Yavaş ve sessiz adımlarla salona doğru ilerlemistim. Kesinlikle karşımda Hyunjin ve ailesini beklemiyordum. Hyunjin'in babasi benim babama bağırıyordu.

"Sana anlatamıyorum galiba ben. Ruh eşliği ne kadar ciddi bir şey haberin var mı? Eğer sen oğluna bir şey söylemezsen ben gidip kendim anlatırım!"

"Bay Hwang! Bu bag nasıl kopar bilmiyorum ama ben  oğluma 18 yıldır söylemedim bundan sonra da söylemeyeceğim."

Biliyordum. Bir sey saklanıyordu bu evde. Ben kapıdan sessizce izlerken Hyunjin'in gözleri beni bulmuştu.

"Felix?"

"Baba...Benden ne saklıyorsun?"

Bay Hwang;
"Şimdi anlatabilirsin bence Lee"

Babam garip ve korkmuş gözlerle bir bana birde Hyunjine bakıyordu. Bir şey söylemek istiyor gibiydi ama istemiyor da. Sonunda ağzını acabilmisti.

"Oğlum. Ben sana nasıl anlatırım bilmiyorum ama...Sen bu çocuğun kaderisin,o da senin. Bu zamana kadar senden sakladım çünkü zarar verirler diye korktum. Ama sonuç bu. Sen bir omegasin ve buda Alfan yani eşin"

"Anlamıyorum,omega ve Alfa ne demek ? Kaderim mi ? Anlamıyorum beynim yetmiyor"

Babam bir şey diyemiyordu. Anlamış olacak ki Bay Hwang lafa atlamıştı.

"Felixcim,yıllar önce dünya ikiye ayrıldı. Aslında ayrılmadı sadece bazı insanlar gerçek yaşantısını unuttu. Babanda öyle yapmaya çalışıyordu ama pek başarılı olamadı. Her insanın içinde bir kurdu var ve her kurdun da bir türü. Omegalar pasif olan,Alfalar baskin olan taraflardır. Bunlar haricinde Beta,vita gibi türlerde var. Kısaca böyle açıklayabiliriz. Birde her kişinin kendine özel bir kokusu var.."

Dümdüz insanlarım yüzüne bakıyordum. Çok karışmıştı kafam. Baskin pasif...Ne kokusu? Anlamaz gözlerle insanlara bakıyordum.

"Kafam çok karıştı. Şuan hiçbir şey anlamıyorum. İzin verirseniz odama çıkıp biraz dinleneceğim"

Hızla ordan ayrılıp odama geçmiştim. Az önce ne yaşadım ben ??

*****

Evet akşam planlamistim ama  bazı aksaklıklar sebebi ile 2 gün sonra geldii
Neyse buda bir seu
Umarım begenmissinizdir
İyi günler