2-Life-Hyunlix

•8•

Ay selam
Wattpad şifremi unuttum ve çok zor girdim
🤡
NEYSE BENJ AFFEDIN
gerçekten çok zor zamanlar geçiriyorum okul olsun aile içi  olsun
Bu hafta taslağa baya bölüm yazacağım
İyi okumalarrr 🐥

*****

O

layların üzerinden 1 hafta geçmişti. Bu 1 haftada ne okula gitmiştim ya da başka bir sey yapmıştım. Sadece yatağa girip bazı araştırmalar yapıyor ve düşünüyordum. Zaten zayıf olan bedenim yemek yemediğim için daha da zayıflamıştı.
Annem ve babama gelirsek sirket anlaşmaları için 2 haftalik Fransa'ya gitmişti. Evde sadece ben ve özel korumam Yoongi vardı. Yoongi Hyung gerçekten iyi biriydi. Küçükken babam bana kizdiktan sonra gelir benimle oynar ve ödevlerime yardım ederdi. O gerçekten abimdi...

Hyunjin... Çok karışıktı. Bu 1 haftada çok fazla mesaj atmış ve aramıştı. Diğerlerine de. Bakmıyorum,henüz hazır hissetmiyorum.

Araştırmalar sonucunda türler ve kurtlar hakkında baya bilgi sahibi olmuştum. Pasif bir türe sahiptim,zaten kendime bakınca da anlayabiliyordum. Feromonlarimi henüz alamamıştım çünkü kurdumla iletişime geçemedim. Uzun zamandır bastırıldığı için küsmüş galiba,öyle yazıyordu. Umarım geri döner ve konuşabilirim.

Yine bir kaç şey araştırırken Yoongi Hyung kapıya vurmuştu.

"Küçük Beyefendi,yemeğinizi getirdim. Birde aşağıda sizi bekleyen bir kaç kişi var. Eğer isterseniz beraber yiyebilirsiniz "

Biri mi gelmişti? Beni ziyarete? Büyük ihtimalle Hyunjin'di ve diğerleri. Korkumun önüne geçerek aşağıya inemeye karar verdim. Biliyordum İnatçı kişilerdi,ben gelmezsem onlar gelecekti.

"Geliyorum Hyung,beklemelerini söyler misin ?"

Yoongi kafa sallayıp aşağı inmisti. Bende üzerime bir sweat ve eşofman giyip hızlıca aşağı inmiştim. Salona geldiğim gibi tüm gözler beni bulmuştu. Hyunjin hemen ayağı kalkıp yanıma gelmişti.

"Felix ! İyi misin ? Çok kilo vermişsin zaten küçük bir şeydin-"

Bana sarilacagi zaman kendimi bir adım geriye çekmiştim. Bunu yapınca içimde bir şeylerin koptuğunu hissetmiştim ama hala garip hissediyorum.

"Şey sarilmayalim,olur mu ?"

Hyunjin yavaşça kafasını sallamıştı. Yüzü düşmüştü ama yapabileceğim bir şey yoktu. Normalde de temas sevmezdim.

F:
"Hoş geldiniz çocuklar,gelin masaya geçelim"

Jisung:
" Felix,nasılsın? Gerçekten seni çok özledik ve merak ediyoruz. Hyunjin kaç gündür doğru dürüst uyuyamıyor. Mesaj attık ama bakmadın. Bak gerçekten elimizden geldiğince sana yardım edeceğiz..."

Bangchan:
" Seni anlıyoruz. Uzun zaman sonra gerçekler ile yüzleşmek zor bir şey olmalı. Ama bundan sonrası sende ve bizde. "