Hayat Devam Ediyor

"Seni seviyorum"

O sabah Utku'yla koşumuzu yaptıktan sonra kahvaltı etmeye gittik. İkimizde kahvaltı tabağı istemiştik. 1.5 saatlik koşudan sonra çok acıkmıştık.

Utku: Kayra buraya iyiki gelmişsin.

Duraksadım biraz. Ne diyeceğimi bilemedim. Sadece "Teşekkür ederim" diyebildim.

Bir kaç saat sonra havuza gitmeye karar verdik. 7 kişiydik. Ne yapacağımızı planlamaya çalışıyorduk ki bir anda aklıma bir fikir geldi. "Yüzme Yarışı" deyiverdim.  Eski yazlığımızda çok yapardık. Belki burada da eğleniriz. Yapacak başka şey yoksa bunu yapıyoruz dedi Halil. Herkes baş salladı. Sevinmiştim.

Havuzda kimse kalmamıştı. Öğlen güneşi diye herkes evlere dağılmıştı. Yarış yapmaya müsaitti. Ve şimdi de kimin yarışı başlatacağına karar vermeye çalışıyorduk. Seçtiğimiz kişi Mine idi.

Mine 1 2 3 dedi ve herkes suyun altına girdi. Yüzeye çıkmadan Utku belimden beni yüzeye çıkardı ve beni çıkardığı gibi dediği şey şu oldu

-Seni seviyorum Kayra.

Bu seni seviyorum cümlesini Utku'dan duyduğuma çok mutlu olmuştum. Kendimi tutmayıp "Ben de" deyiverdim. Utku kahkaha atıyordu onun kahkahasına ben de gülüyordum. Diğer çocuklar ne olduğunu anlayamamıştı bile. Eve döndüğümde havalara uçuyordum.

Gece geç saatlerde Utku'nun beni aradığını gördüm. Mutlu bir şekilde telefonu açtım. Açtığımda Utku ağlıyordu. Telaşlandim. Dediği tek şey "Kayra bana yardım et" oldu.