robot • kenhina

1.4

shoyo
SERÇE PARMAĞIMI KIRDIM
😭

kenma
ABİCİM SALAK MISIN
NASIL BECERDİN

shoyo
tuvaletten dönerken ayağımı kapıya çarptım.
acil gel
😭

kenma
götüme roket mi takayım bey
yatağına emekle
15 dakikaya oradayım

shoyo
tamam
😭

kenma, shoyo'nun evine vardığında zile basıp ayağını oynatmaya başladı. kısa bir süre sonra kapı açıldığında shoyo karşısında duruyordu. kenma onu süzerken shoyo içeri girmesi için yol verdi.

"emekleyerek mi geldin kenma?"

"yo, sekerek. mutfağa geçelim."

kapıyı kapattıktan sonra kenma'yı mutfağa götürdü ve sandalyeye oturdu. hâlâ bir şeyler yapmaya hali yoktu.

"sana annemin verdiği tarifle çorba yaptım. pek iyi mi emin değilim fakat içeceksin."

"şifayı kapmayayım kenma?"

kenma onunla dalga geçen çocuğa gözlerini devirip lafını geri çevirdi. "şifayı kapmışsın zaten kapacağın kadar, eğer şifayı kapacak kadar kötüyse bende kaparım çift oluruz."

shoyo bir kaşını kaldırıp kenma'ya baktı. "bana aşık falan mı oluyorsun ya?" kenma elini havada sallayıp çantasının fermuarını açtı. shoyo'ya dönüp sırıttı. "bilmem, yapsak mı?"

"şaka gibisin kozume kenma."

"ayıp." sonunda çantasından çıkardığı çorbayı masaya koydu, "kaşıklar nerede?" shoyo eliyle işaret edince bir tane kaşık alıp yanına geri döndü. sandalyesini shoyo'ya yakın bir yere çekip oturdu. shoyo tekrar tek kaşını kaldırdı.

"anne çocuk mu oynuyoruz?"

"halinin olmadığını biliyorum."

"tamam nasıl istersen."

kenma çorbaya kaşığı daldırıp shoyo'ya uzattı. "uçak geliyor shoyo."

"ağzımdan dökülürse 11 eylül olur mu?"

"aynen, gece keçileri falan sayarsın."

"o ne alak-" shoyo daha fazla konuşamadan kenma kaşığı ağzına dayadı. "hadi bitirene kadar konuşmayacağız."

nihayet çorba bittiğinde kenma ortalığı toplayıp tekrar shoyo'ya döndü. "güzel miydi?"

"mükemmel."

"şifayı kapmadın yani?"

"evet. çok sıkıldım."

"odaya geçelim?"

"peki."

ikisi birlikte shoyo'nun odasına geçtiğinde kenma çöplüğe dönmüş alana baktı. "sen burada nasıl yaşıyorsun? çürümemen çok şaşırtıcı." shoyo eline geçen ilk yastığı kenma'ya fırlattı. "hastayım bir kere ben, hemde senin yüzünden!" kenma dalga geçer gibi gülümseyip diğer oğlanın yanına yaklaştı. "oy oy, mandalina daha dalından kopmadan çürümeye mi yüz tutmuş?"

"yaklaşma be."

"yo."

kenma shoyo'nun yanına oturup tekrar çocuğu incelemeye başladı. "shoyo, hangi tarafın turuncu?" kızıl oğlan anlamamış bir bakış atarak sorusuna soruyla karşılık verdi. "ne diyorsun be?"

"annen mi turuncu baban mı?"

"annem."

"hm, sana dokunabilir miyim?"

"saldım çayıra mevlan kayıra." aldığı cevapla gülümseyip diğer oğlanın kollarını ellemeye başladı. "neden bu kadar sıcaksın?"

"bilmem kenma, belki -2 derece yağmurda ıslanıp hasta olduğum içindir?"

kenma kaşlarını çattı. "yaa, bozmasana." shoyo kenma'ya geri döndü. "neyi bozmayayım?"

"boş ver."

"pekala." kenma kafasını kendinden kısa olduğu için zorlanarak kafasına koydu. "shoyo,"

"hm?"

"seni seviyorum."

-

AY İMDAAAT YAZARKEN BİR YANDANDA NE YAPSAM NE ETSEM DİYE DÜŞÜNÜYORDUM BU ÇIKTI ORTAYA

ve ben bu aralar çok aktif değil miyim ya??? ayda yılda bir bölüm atmıyorum mesela son bölümden bugüne en fazla 20 gün geçmiş? lütfen beni tebrik edin.

UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR(NE KADAR KLASİK OLSA DA🙏🏻🙏🏻) BİR SONRAKİ BÖLÜMDE GÖRÜŞÜRÜZZZ‼️‼️