Princess Ayesha

Chapter-1

Curse her, and calling her ugly and jinx. Want ayesha end her life. She don't want to live in a life, full of misery. She didn't want hearing people gossiping about her appearance. People think she really ugly because her face is always cover of veil. Ayesha rakon is living in miserable and pitiful life when her mother die when her age of five.

When her mother's die, ang kaniyang ama ay naging malamig na ang pakikitungo sa kaniya. Ang pagiging isang mabuti nitong ama ay naputol simula ng mawala ang kaniyang ina. She think, she has a perfect family before, lagi silang namamasiyal noon bata pa siya. Her father always want her to kiss him, hug him. Always want to spoil her. Nais nitong lagi siyang tinuturing isang sanggol kahit na siya ay limang taon. Mahal na mahal siya ng kaniyang ama noon, ang kaniyang ina ay mahal na mahal rin ng aking ama, hindi sana matitigil ang pagmamahal na iyon kung hindi nangyari ang trahediya na pumutol sa kaligayahan nila, sa masayang pamilya nila. Ayesha is sitting on the edge of their carriage when a masked man came out of nowhere and killed of her beloved mother. My father hated me so much, he said if i shout his name my mother's not die.

But how can i shout his name... Abala ang ama sa pakikipag usap sa isang lalaking matanda. How can he not thinking that his daughter is a five year old girl.

When i saw a masked man standing in front of my mother, and i saw how red his eye of his. At kung paano magkaroon ng kakaibang tingin ang mata ng lalaki na iyon. Ang musmos niyang isip ay hindi niya alam kung anong nangyayari, but the sword of masked man, slid the troat on my mom... She want to save her mother but her voice... her voice.... Ang kaniyang boses ay hindi niya marinig. Ang batang ayesha noon, ay puno ng takot ang mga mata, ang bata nitong katawan ay bakas ang panginginig dahil sa nasaksihan. Ang nakakatakot na pangyayari ng nasaksihan niyang trahediya na ginawa ng nakamaskarang lalaki sa kaniyang ina ay naging dahilan upang tuluyan ng mawala ang kaniyang boses. Sa harap ng duguang ina, kasabay ng pagwakas ng kaniyang buhay ay ang pagwala rin ng kaniyang boses.

Simula ng araw na iyon ang masiyahin mukha ng kaniyang ama ay hindi niya na nasilayan pa. Now, he has a new family, who always beating me to death and kicked me. At ang pinapakain sa kaniya ay kanilang mga tirang pagkain ay hindi niya na kayang tiisin pa. Ngunit nais niya man lumisan sa mundo ay hindi niya magawa mula ng mapanaginipan niya ang kaniyang ina. Ang panaginip niya sa kaniyang ina ang naging lakas niya.

Tuwing nag iisa siya sa kaniyang silid ang mga pinaglumaan niyang kasuotan, ang mga alaala ng kaniyang ina sa mga binigay nito sa kaniya noon ay narito pa. Ang haplos nito noon bata pa siya ay nasa isip niya pa.

Sa mundong ibabaw kung hindi mo magagawang maging malakas, ang iyong buhay ay mapupunta sa kamatayan.

Pagtatangis nalang parati ang kaniyang ginagawa tuwing sinasaktan siya ng bagong pamilya ng kaniyang ama.

"Ayesha! Nasaan ang aking inutos sa iyo?"
Kung ang batang ayesha noon ay nagtatago lang sa loob ng kaniyang masikip na kabinet ngayon kahit na isang katiting na tingin ay hindi niya ito tinapunan. Pagod na siya. Pagod na siya sa mga ito.

Nakita niya ang kaniyang mga kapatid na babaeng nakitingin sa kaniya habang tinatawanan siya.

If my voice would comeback, i would curse her till their death and kill them.

"Aking nakalimutan, hindi ka nga pala nagsasalita!" Bulyaw ng kaniyang ina-inahan sa kaniya. Hinila nito ang buhok niya habang nakaupo siya sa kaniyang kama. Hindi niya pinakita sa kanila na nasasaktan siya. Nais niyang makita sa mga ito na hindi siya aatungal o iiyak dahil lang sa kanilang ginagawa.