Deniz Yıldızı

3.BÖLÜM

Hâla şaşkındım. Çünkü şuanda sabahtan beri peşimi bırakmayan, süpriz yumurta tam dibimdeydi.

Sandalye kırılmıştı sanırım. Yere düşmemiştim çünkü şuan beni belimden tutuyordu. Hâla yüzüne boş boş bakıyordum o ise her zamanki sırıtışı ile bana bakıyordu.

İçki hiç iyi gelmemişti. Başım dönüyordu ve midem çok bulanıyordu. Kusmam an meselesiydi.

Hemen belimde ki ellerinden kurtulmak niyetiyle doğrulmaya çalıştım ama başarısız oldum çünkü bacaklarım titriyordu.

Belimdeki elleri daha sıkılaşıp beni ayaklarımın üstünde durmamı sağladı.

"İçkinin seni bu hâle getireceğini hiç düşünmemiştim deniz yıldızı." Dedi gülerek.

Ona cevap veremiyordum çünkü midem çok bulanıyordu. Sadece yüzümü ekşitebilmiştim.

Midemin bulandığını anlamıştı sanırım hemen ellerini dizlerimin altında yerleştirdi sonra da belime. Bir anda kucağına kaldırmıştı beni. Gözlerim kapanıyordu istemsizce.

Ama bu yaptığı hareket daha çok midemi bulandırmıştı. Başımı hemen aşagı doğru çevirdim ve içimde beni rahatsız eden tüm şeyi çıkarmıştım.

Çok bulanıyordu midem. Hâla onun kucağındaydım ve kucağındayken kusuyordum.

İçimdeki herşeyi çıkardıktan sonra kolumla ağzımı silmek için uzattığımda süpriz yumurtamız kolumu tuttu. Ardından başımı kaldırdı. Beni kaldırdığında ki ilk konuma getirmişti. Ellerimle hemen üstünde duran siyah gömleğe tutundum.

"Pis kızsın deniz yıldızı hiç kustuktan sonra kol ile ağız silindiği nerede görülmüş?" Dedi bana bakarak. Ardından hemen cebinden bir peçete çıkardı ve ağzımın kenarlarını silmişti.

Başım hâla deli gibi dönüyordu. Ama tam anlamıyla sarhoş değildim bu yüzden az da olsa aklım yerindeydi.

"Bırak beni istemiyorum,indir beni." Dedim ağzımı yaya yaya konuştuğum için bu halime ufak bir kahkaha atmıştı.

Üstünde debeleniyordum beni bırakması için. Ayrıca ben bu çocuğu tanımıyordum bile.

O kadar uğraşmama rağmen beni bırakmamıştı. Ayrıca kızlar neredeydi? Ve kızların çantası oturduğum sandalyenin yanındaydı.

"Deniz yıldızı daha gözlerini bile açamıyorsun saçmalama istersen şuan bıraksam seni sülük gibi yere yapışırsın." Dedi sitemkâr bir şekilde.

"Olmaz bırak beni arkadaşlarımın eşyaları var onları almam lazım." Dedim. Başım hâla deli gibi dönüyordu. Göz kapaklarımın üstünde sanki tonlarca ağırlık vardı. İstemsizce kapanıyordu.

"Tamam bunu sen istedin." Dedi ve bir anda beni yere bıraktı daha doğrusu beni fırlatmıştı.

Vicdansızın oğlu insan ayaklarımın yere değmesini bekler gitti çanak

Kalçamın üstüne düşmüştüm. Gerçekten beni sanki bir koltuğa bırakırmış gibi yere bırakmıştı.

Sert zemin sanırım kalçamı kırmıştı. Canım yanıyordu. Bir yandan bakışlarımı ona çevirdim. Tepemden bana bakıyordu.

Evet siz söylemeden ben söyleyeyim yine aynı sırıtışla bakıyordu.

"Ya sen hayvan mısın acaba?" Dedim bağırarak. Çünkü olduğumuz mekan çok fazla gürültülüydü. Ve bir sürü insan deli gibi dans ediyordu bu yüzden sesimi duyması mucize gibi bir şeydi.