ის! (დასრულებული)

ჩემთან ხარ

Jungkook's pov

მე და ჯანგმიმ ყველაფერი მოვახსენეთ პოლიციას, მათ ის კაცი და თეჰიონი იპოვეს.

დაკითხვაზე ყავთ და ვფიქრობ შანტაჟისთვის დააკავებენ

თუ არა და გადავუხდი პოლიციას იმისათვის რომ იგი წლები დაიტანჯოს, როგორ გაგვიბედა ეს მე და თეჰის?

ისე ხომ არის შესაძლებელი რომ ფულის სანაცვლოდ არ დააკავონ?

არაუშავს! ამ შემთხვევაში ჩემს ბნელ საიდუმლო ოთახში დავაბავ და ვაწამებ! ეს მე ყველაფერზე კარგად გამომდის

..............

ეხლა მე თეჰი და ჯანგმი ჩემს სახლში მივდივართ.
თეჰიონი ჩემს გვერდით ზის ხოლო ჯანგმი კი უკანა სავარძელზე.

თეჰი ხმას არ იღებს რაც ძალიან მაფიქრებს, ნუთუ მართლა რაღაც დავაშავე და შანტაჟის გამო არ ყოფილა?...
მართლა დამშორდა?

იმ ჩანაწერიდან მე ყველაფერი გავიგე და მივხვდი რატომაც დათანხმდა მაგრამ... ეხლა?
ეხლა რა ხდება?

............

*სახლში*

მისაღებში დავჯექით და კედელს ვუყურებდით სამი საათი მერე ჯანგმიმ წავალო და გავაცილე.

ეხლა კი ვზივარ თეჰის წინ და ვაკვირდები: თავი ჩაწეული, აღელვებული გამომეტყველება, კანკალი, შიში, დაძაბულობა, ფეხები შეერთებული აქვს და მუხლებზე ხელები უწყვია.

-ამ... თეჰ... არ ვიცი ამის დროა თუ არა მაგრამ... ხომ კარგად ხარ?

-მ..მმე? კკი

-დარწმუნებული ხარ?

-კ...კი

-არ გეტყობა

-მ..მე მართ..თლა კარგად ვარ

-მაშინ ის მითხარი რატომ დამშორდი

-მ..მე...

-კაი კაი დაწყნარდი ვიცი უკვე არ იტირო გთხოვ რაა

-მ.მაპატიე... ქუქიი...

-საპატიებელი აქ არაფერია ვიცი რაც მოხდა და ამ თემის განხილვას არ ვაპირებ

-მაგრამ... მან თქვა რომ..მ თუ შენ ამმ..მასს.. გაიგებდი მოგკლავდა

-ნუ გეშინია ის ვერაფერს ვერ დამიშავებს! ვერც მე და ვერც შენ, გპირდები!

-ქუუქ...

*ტირილი*

ჩავიხუტე და ლაპარაკი გავაგრძელე

-მშვიდად ჩემო პატარავ, მშვიდად, შენ ეხლა ჩემთან ხარ! და სულ ასე გაგრძელდება! უბრალოდ გთხოვ მითხარი თუ რა ხდება ასეთ მომენტებში კარგი?  ჩვენ ეს პრობლემები ერთად უნდა გადავჭრათ, ერთად ვიბრძოლოთ და ერთად გავიმარჯვოთ!

-მ..მე მეშინოდა

-მისი?

-ხოო, არ მინდოდა შენი სიკვდილი...
ამ შემთხვევაში მე უბრალოდ თავს მოვიკლავდი

-არაფერი არ მოხდებოდა, ხედავ? ეხლა ორივენი ცოცხლები ვართ, ასეთ რამეებზე აღარ იფიქრო კარგი?

-კარგი

-მიყვარხარ ჩემო პატრავ

-მეც მიყვარხარ მამიკო

ხელში ავიყვანე და შემოტრიალებული ფეხებზე დავისვი, ხელები მოვხვიე და თვალებში ვუყურებდი

-შენ მართლა მე მეკუთვნი?

-კი მამიკო მთლიანად შენი ვარ

-მაშინ ჩვენი საქმით რატომ არ დავკავდეთ?

-უარს არ ვიტყვი

მომიახლოვა სახე და ტუჩებზე მეძგერა არადა ამას მე ვაპირებდი, მაგრამ არაუშავს, ეს ხომ მისი სურვილით დაიწყო, იმედია არ ინანებს

*******************
გაგრძელება იქნება💘