Desire•° HyunHo [Oneshot]

°•Desire•°

Çok saçma bi şekilde bi mucize gerçekleşmiş gibi hissediyorum o kadar emindim ki tamamen gittiğine zjnsjxnskxnd

Sanırım yayınlamadan hemen önce kesmeden yedeklemişim o yüzden açıklamalar da duruyor bıraktım öyle nostalji olsun xjsnzjnskxnd

AY MUTLUYUM GALİBA BEN ŞU AN

_______

Yıllar sonra (biraz daha abart) bi shot bitirebildim aylardır taslaktaydı umarım beğenirsinizz

İyi okumalarr~

"Ne zaman büyüyeceksin Minho?! Olgunlaşmanın zamanı gelmedi mi sence de? Yirmi üç yaşına girdin hâlâ liseli serseriler gibi davranıyorsun. Ne demek yine kavgaya karışmak?"

Babasının söylediklerine göz devirmekle yetindi Minho. Babasını severdi, onun da onu sevdiğini bilirdi ama böyle nutuk çektiği zamanlarda sinir olduğunu da inkar edemezdi. Ne var küçük bir kavgaya karışmışsa? Yaralanmamıştı bile ama iyi benzetmişti karşı tarafı. Onları bıraktığı son halleri gözleri önüne gelirken sırıttı istemsizce.

Hâlâ söylenmeye devam eden babası onun sırıttığını görünce iyice sinirlenmiş sesini yükselterek ortamdan kopmuş oğlunun tekrar ona odaklanmasını sağlamıştı. Babasının yıllardır kâhyası olduğu evin mutfağındayken arkadaki hizmetçinin elindeki kahveyi kaptı hemen, iki dakika babasını görmek için uğradığı eve geldiğine pişman olmuştu resmen.

"Kime bu kahve? Ben götürürüm."

"Hyunjin Bey'e."

"Tamamdır."

Duyduklarıyla istemsizce sırıttı Minho. Hyunjin bu evin en büyük oğluydu. Pek sık rastlaşamasalarda Hyunjin'in onu her gördüğünde altına almak gibi iflah olmaz bir huyu vardı ne yazık ki...

Aralarındaki çekim ilk görüşte başlamış şimdiye kadar göz göze gelipte düzüşmedikleri bir gün olmamıştı. Nadir yaşanan olay ikisininde ölümüne hoşuna gidiyordu.