Love History Caused By Willful Negligence

LHCBWN - 1. Bölüm

⚠️ Bu içerik şiddet ve istismar gibi okuyucu hassasiyetini etkileyebilecek olumsuz davranışlar barındırmaktadır.

○

LOVE HISTORY CAUSED BY WILLFUL NEGLIGENCE - 1. BÖLÜM

Bu bir aşkın tarihi, eşi benzeri olmayan
Hayatımda ne kötü ne iyi anlamamı sağlayan
Hayatıma bir ışık verip sonra da beni karanlıkta bırakan
Ne karanlık bir gece ama inanıyorum her şey eskisi gibi olacak

Yazılı olmayan niyet; failin, eyleminin suçun oluşmasındaki bir etkene tekabül edebileceğini tespit etmesi ve sonucu tahmin ederek eylemi gerçekleştirmesi durumunu ifade etmektedir. Diğer bir deyişle ise sonucun gerçekleşmesi kasıtlı olmayıp onu üretmenin mümkün olduğu yargısına varılsa bile sonucu doğuracağının belirlenmesiyle kasıtlı bir eylemdir.

"Aklını mı kaçırdın sen? Delirdin mi? Bunu yaparken ne düşünüyordun?"

CEO Haeksung Kim, bugünün spor gazetesini masanın üstüne attı ve bağırdı. Adam; koyu mavi bir gömlek, cebinde mendili olan açık kahverengi bir takım elbise giyiyordu. Zengin D&G modelleri gibi gözüküyordu. Kırk yaşına yakın olmasına rağmen bakımlı olan cildi ve lüks takım elbisesinden belli olan kaslı vücuduyla yaşını göstermiyordu. Herhangi birinin eğer üyesi değilse rezervasyon yaptırmak için bir ay beklemek zorunda kaldığı Cheongdam-dong'daki kuaför salonunda bu sabah yaptırdığı saçını dağıtarak şiddetle bağırdı.

"Bu kaçıncı sefer? Ha? Son sefer az daha yakalanıyordun. Şef Cha, gazetecileri zar zor uzaklaştırmıştı. O zaman ne demiştin?"

"Bu bir daha asla olmayacak."

Koyu kahverengi kanepede rahatça yaslanarak oturan adam yüzünde bir gülümsemeyle cevapladı. Gülümsemesi taze bir portakal soyulduğundaki havada olan koku kadar ferahlatıcıydı. Açık kahverengi saçları, adamın cazibesini daha da ortaya çıkarıyordu.

"... ve yakalanmayacağım."

Kulağa özgüvenli gelmişti. Sanki dünyadaki her şey onun avucunun içindeymişçesine.

"Yakalanmayacaktın? Bunu gözlerinle göremiyor musun?"

CEO Kim Hakseung, eğlence sayfası olan 16. sayfanın köşesindeki yazıda geçen baş harfleri göstererek konuştu. Ünlü yıldız S'in, yeni bir aktrisle arabada gizli randevusu hakkındaydı.

"Sayfa 16'daki yazıları kim okur ki?"

"Ben okurdum! Ben!"

"CEO, siz okuyorsunuz çünkü bu sizin işiniz. Kimse okumuyor. Hiç kimse."

Yanlış değildi ama CEO Kim Hakseung göğsünü yumrukladı. Ne kadar yumruklamak istediği önünde oturan adam olsa da sadece göğsüne tekrar tekrar vurmakla yetindi

Kanepede oturan adam, sanki başkasının skandalını okuyormuş gibi meraklı bir şekilde gazeteye baktı.

"Nasıl olur da bunun gibi bir insan 'nefret edeni olmayan bir numaralı ünlü' olabilir?"

Kulağa bu gerçeği beğenmiyormuş gibi gelmişti.

"O zaman ilk nefret eden kişi siz olmalısınız."

Adamın bu sözleri üzerine CEO Kim Haeksung'un elleri titredi.

İnsanlar, içgüdüsel olarak başkalarını yargılarken kendi standartlarından bakarlar. CEO Kim Hakseung'un defalarca kez tekrar ettiği her şey onun kendi saçmalıklarıydı. O, birinin aklından bir düşünce geçtiğinde ve bunu dile getirdiğinde bu sözlerin subjektif olmak zorunda olduğunu düşünüyordu. Her şeyden önce, farklı standartlara sahip insanları memnun etmek imkansızdır ama bunu mümkün kılan bir kişi vardı. Bu kişi, CEO Kim Hakseung'un önünde oturan Lee Wooyeon'du.