without you-arfer

0.2

(erenay - arda)

erenay
arda
şu sikik kırılma seslerini bir an önce kes
yoksa ben gelip keserim
iletildi 02.46

erenay
kime anlatıyorsam
iletildi 02.48

Ferdi üzerine kalın bir şey geçirip evden çıktı ve bir üst kattaki eve yöneldi. Kapıyı çaldı ve açılmasını bekledi. Beş on dakika sonra sonunda kapı her tarafı kan olmuş Arda tarafından açılmıştı. Onlar sevgiliyken de oluyordu böyle şeyler. Ama sadece küçük çiziklerden ibaretti onlar. Kırılan cam ve ayna parçaları, anlaşılan yüzüne ve biraz da saç diplerine sıçramıştı. Buraya gelme nedenini hatırlayıp konuştu.

"Arda bu halin ne Allah aşkına? Ayrıca hiç yapmadığım hâlde gece yarısı son ses müzik açıp beni rahatsız diyen sendin, saat üç olmak üzere?"

Arda gözlerini kaçırdı, haklıydı.

"Önceden alt katta kimse yaşamıyordu. Buraya taşınman senin problemin." Diyerek geçiştirdi ve yapıyı kapatmak için atıldı. Ferdi ise o kapıyı kapatmadan son kez konuştu.

"Cam eşyaları ve aynaları gece yarısı kırmayı bırak, Arda." Dedi ve gitti.

Arda bir süre kapıyı kapatmadan öylece bekledi. Yirmi dakika sonunda hissettiği soğuktan dolayı kapıyı kapattı ve içeri girdi. Kapının arkasına oturdu. Bir süre orada oturduktan sonra saçlarını çekiştirmeye ve ağlamaya başladı. Birden ne oluyordu ona böyle?

Birden bire duyduğu cam kırılma sese ile irkildi ve kendini kapıya yasladı, daha fazla yaşlanması mümkünmüş gibi. Sonra bir kırık sesi daha. Korkuyla ayağa kalkmaya çalıştı. Bacakları deli gibi titriyordu. Bu kadar güçsüz olduğu için kendisine lanet etti. Hemen üzerine bir ceket geçirdi, yakınlardaki telefonunu ve ev anahtarını aldı. İyi ki çoraplarına kan damlamamıştı. Ardından mutfaktan bir kırılma sesi. En sonunda tam oturma odasından bir kırık sesi.

Hızla evden çıktı ve ayakkabılarını giydi, kapıyı birkaç kere kilitledi ve apartmanın dışına çıktı. Hızla koşmaya başladı. Deli gibi korkuyordu.

Sonunda apartmandan iyice uzaklaştığında daha da korkmaya başlamıştı. Düşünürken aklına birden öğlen okuldan dönünce ilk yarım saat kapıyı açık bıraktığı gelmişti. İyi ki evinde değerli bir şey yoktu.

Yarım saat, belki daha fazla süre orada oturdu. Sonra ise ürkek adımlarla apartmanın olduğu yola girdi. Sanırım bu gece eski sevgilisinin evinde kalacaktı, yani Erenay onu içeri alırsa.

Apartmana vardığında kendi evinin kapısının aralık olduğunu gördü. Yine de o eve giremezdi. Kapıyı kapatıp kilitledi. Ve yine alt kata indi. Kapıyı tıklattı, kapı açılmayınca zili çaldı ve bekledi. İki üç dakika sonra Ferdi kapıyı açmıştı.

"Ne oldu?" Diye sordu Ferdi.

"Kırk dakika öncesine kadar evimde biri vardı ve o anki göt korkusuyla apartmandan çıktım gittim. Mecbur buraya geldim artık. Malum, apartmandaki kimseyle bir iletişimim yok."

"İyi, ilk önce bir duşa gir her tarafın kan olmuş. Banyodaki dolapta temiz havlu var. Kıyafet veririm ben sana."

"Tamam, da banyo neresi?" Ferdi çocuğu kolundan tutup banyoya götürdü. Arda Ferdi odasına gitmeden konuştu.

"Kolumdan tutma, acıyor."

"Kesiklerden mi?" Arda kafasını sallayınca Ferdi kısa bir 'tamam' diyerek odasına gitmişti. Gitmeden önce Arda'ya ilk yardım çantasının yerini söylemeyi ihmal etmedi.

Arda hızla yıkanıp banyodan çıktı. Hissettiği soğukluk onu ürpertse de aldırış etmeden solana gitti ve giyindi. Ardından ilk yardım çantası ile kollarını sardı. Sonrasında ise alışkın olduğu kokuyu içine çekip uykuya dalmıştı.

-

aqpuila  kendine zarar veren arda yazınca senden fikir çalmış gibi hissettim kb.
ve bu aşırı kısa oldu amk devamını getiremedim böyle oldu 😞