İyi okumalarr🥰
Chira
Hazırlanmam biterken son kez aynaya baktım. Jack ile evlenicem ve artık ona ait olucaktım. Eski hayatıma eski yaşantımda bakarken Isabel ile mutlu anılarım aklıma geliyordu.
Elbet Isabel ile buluşucaktık. Düşüncelere dalarken kapı açıldı ve Jack' in kuzeni Denis içeri geldi. Jack çok nüfuslu bir aileye sahipti.
Buraya geldiğim günden beri özellikle Denis ve Anita bana hep destek olmuşlardı.
Denis abartılı bir şekilde etrafımda sinirle gezerken bıkkınlıkla nefesimi verdim.
"Hâla duvağın takılmamış, inananamıyorum herkes geldi."
Dediğinde duvağımı yaptıkları topuzuma taktı.
"Bu kadar geç kalmış sayılmam." Dediğinde gülümsedi.
Elimi tutarak beni odada bulunan josephine koltuğa yönlendirip birlikte otururken şefkatle elimi sıktı.
"Üstüne çok fazla sorumluluk yüklendiğinin farkındayım. Ne olursa olsun yanında olduğumu bil."
"Teşekkür ederim Denis." Dediğimde ayağa kalktı ve "Zamanı geldi." Diyerek kapıya ilerledi son kez gülümseyerek odadan çıktı.
Hep Bell ile birlikte düğün günümüzü hayal ederdik. Ama bu kadar erken evleneceğimi ben bile tahmin edemezdim.
İçime çektiğim derin bir nefesle koltuktan kalktım. Odanın içinde stresle gezerken kapı açıldı. Jack gelmişti. Siyah takımıyla çok sexy gözüküyordu. Dudaklarım memnuniyetle kıvrıldı.
Jack' in vücudumda gezdirdiği gözleri arzuyla parlarken yanıma geldi.
"Büyüleyici görünüyorsun." Dediğinde gülümsedim.
"Evet biliyorum. Bilmediğim bir şey söyle." Dediğimde eli aniden belimi bulurken ellerimi göğüsünün üstüne koydum.
Hareketim ile dudaklarını bastırırken mavileri ilgiyle parladı.
"Belki gecenin sonunda bilmediğin şeyler gösterebilirim" dediğinde dudaklamız arasında bir nefes kadar mesafe vardı.
Elim ensesini bulurken topuklularım üzerinde parmak ucuma çıkarak kulağına " Belki ben bir şeyler gösteririm." Derken sertçe nefesini vererek uzaklaştı.
Alnına düşen beyaz saçlarını eliyle arkaya yatırdı.
"Gidelim. Bizi bekliyorlar." Dediğinde elimi tuttu ve odadan çıktık.
Merdivenlerden inip bahçeye çıktığımızda herkes alkışlıyor coşku ile evlenmemizi kutluyorlardı.
İçimde bir burukluk hissettiğimde bu burukluğun sebebi Isabel' di. En çok yanımda olmasını istediğim zaman yoktu.
Rahibin yanında gittiğimizde dualar etmiş ardından Jack ile birbirimize yemin etmiştik. Artık evlenmiştik.
Herkes alkışlamaya başladığında Jack eğilerek dudaklarıma bir buse kondurduğunda her şey bitmişti.
"İyi misin?" Derken merakla gözlerimin içine bakıyordu.
"İyiyim, sadece...Isabel' in yanımda olmasını isterdim."
Jack' in eli yüzümü bulduğunda şefkatle okşadı.
" Merak etme her şeyi yoluna koyacağım az kaldı."
Ellerimi beline sardığımda başımı göğüsüne yasladım. "İyiki varsın." Dediğimde "Sende iyiki varsın." Demek ile yetindi.
