7 | take solace

70 13 6
                                    

04.20

Riki:
Salonda ne işin vardı?

Seonwoo:
Asıl senin orada ne işin vardı?

Dans etmekten vazgeçtiğini sanıyordum.

Riki:
Ziyaret etmek istedim.

Seonwoo:
Tabii, anıların seyrine dalmak adına geldiğin o yerde anılarının sahibini bulmayı beklemiyordun.

Riki:
Dans etmeye başladığım andan beri o salonda çalışıyorum.

Anılarım ona ait, sana değil.

Ve senin ise orada benden başka bulabileceğin herhangi bir anı yok, Seonwoo.

Kendini kandırmayı bıraktıktan hemen sonra bu içinde bulunduğun saçmalığın farkına varacaksın.

Seonwoo:
Kendime dürüstüm ve sana da öyle olacağım .

Aylardır buradayım.

Beni terk ettiğin günden beri değil, gittiğin günden beri.

Ki çok benzerler, öyle değil mi?

Beni anılarımla başbaşa bıraktın ve bizi terk ettin.

Teselli bulduğun dansa sığınmaktan ve ona olan nefretimi bağırıp sana olanı ise bağrıma basmaktan başka çarem yoktu.

Nefret ettim.

Özlemle dolaştığım şu yerde nefretle dolaşmaktan ise daha çok hayal kırıklığına uğradım.

Deştim içimde bıraktığın yaramı, verdiğin acı yokluğundan tatlı geldi.

Ve ne oldu biliyor musun, Riki?

Tesellimi buldum.

Uğruna beni terk ettiğin aşkın, beni sana tercih etti.

•●•

"Lütuf birinden alındı ve diğerine verildi.
İntikam çoktan soğuk yenilmişti lakin kimse henüz bastırmamıştı kinini."

Sanırım artık günaydın demem gerekiyor...
Saat 4.

Hoş kalın.








ᴅᴀɴᴄᴇ sʟᴏᴡʟʏ • sᴜɴᴋɪHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin