Selim

7 2 0
                                    

Alıştığı bir yorgunlukla kalkmıştı yine Almina. Geceleri herkes uyurdu o dışında. Uykusuzluktan şişmiş gözleriyle halıya özür dileyen gözlerle dalmıștı.
'Alminaaa' Bu kız neden hep geç kalıyor.
Odaya bir hışımla girdi yine evin güzel kadını. Uzun saçları açık camdan gelen rüzgarla savruldu. Almina hala bitkindi.Seslere cevap vermeden usulca kalktı, yatak gıcırtısı ona eşlik etti. Boş gözlerle ve boynundaki ağrıyla banyoya gitti. Kapıyı kitledi. Yankilanan kilit sesi onu kendine getirdi. Suyu en soğuk yerine getirip bir güzel duş aldı. Saçları suda ıslanırken, köpükler yerlere akarken bugünde herşeyin son bulması için dua etti. Aynaya baktı. Güzelliğini sismis gözler bile bozamamıștı. Artık sabah mahmurlugunu da üstünden atmıştı. Kendi kendine bi gülüş attı yüzüne. Yanaklarındaki gamzeler ortaya çıkmış oda kendine gelmişti. Artık sabah olmuştu ve gece geride kalmıştı. Tüm bu güzel edebi olayların yanı sıra kapıda ince sesiyle 'Hadi Almina baban gidiyor senin yüzünden adamda geç kaldı' diye bağıran bir anne vardi :D. 'Baba! Baba! Lütfen gitme! Hemen iniyorum! demesini bile dinlemeden egzoz dumanını bırakıp gitmişti babası. Şimdi yürümesi gereken 1 saatlik yolda ne yapacaktı. Zaten yalnız bir kız olan Almina yapayalnız yürüyecekti bu kez. Eteğini çekip gömleğinin yakalarını düzelttikten sonra uzun kıvırcık saçlarını tepeden topladı. Esmer tenine şeftali tonu allığını sürüp koşarak evden çıktı. Yarım saat içinde gitmezse despot müdürle karşı karşıya kalacaktı. YİNE! Ama bizim kızımız geç kalkmaktan şikayetçi değildi. Hergün o kadınla uğraşmak hoşuna gidiyordu. Kendince eğlence edinmişti bunu. Köşedeki pastanesinden poğaçasını alıp yürümeye devam etti. Mavi Kafe.. Onun tek arkadaşıydı. Güzel anılarını bölen bu kez çarpan bi adamdı.
Yüzüne bile bakamadan siyah ceketli adam uzaklaştı. 'Özür bile dilemedi' Hepinizden tiksiniyorum bakışı atan Almina sinirlenmişti biraz. Adamın arkasından gidip omzuna elini koydu. Beklenmedik bir şekilde adam elini sertçe çekti. Yüzüne bir şok ifadesi inmişti Almina nın. 'Sakın bana dokunma küçük hanım.' Sesi tanıdıktı. Şapkadan yüzü görünmeyen adama doğru eğilip yüzüne baktı. O gözler.. Bi anda irkilip yere düştü. Çevredekilerin merak dolu bakışlarıyla kalkan Almina koşarak kaçtı oradan. Nefes nefese gelmişti okula. Sırtını dönerek girdiği okulda birine daha çarpmıştı. Arkasına bakmaya bile korktu. Omzuna dokunan el ve sıcak ses tonu ona : Özür dilemeyi bilmelisiniz küçük hanım. dedi. Küçük hanim sesi uzunca yankılandı kulaklarında. Yavaşça kocaman gözlerini çevirdi yana. Önüne eğilen yüzle sıçradı olduğu yerde. Bu kadar korkmana gerek yok. Tamam dilemesende olur.
'Ö. Öö.. Özür dilerim' dedi Almina ürkek sesinin eşlik ettiği korku dolu bakışlarla.
Ne kadar da güzel bir kız. Bizim okulda mı acaba diye içinden geçirdi Selim. Selimm. Ortalamaya göre iyi olan boyu geniş omuzları ve büyük siyah gözleri yakışıklı sıfatına yeterdi. Ağzını yana kaydıran yavsakimsi bir gülümsemeyle kısıldı gözleri. Almina nın aklına okuduğu kitaptaki o satırlar geldi. 'Gülerken kısılan gözlerde sevdaya dahil.' İçindeki kelebeklerin kipirtisiyla içinde kaybolduğu o gözlerden bıçakla kesti bakışlarını.
-Merhaba ben Selim. Tok sesiyle beraber söyledikleri cümlenin ardından belkide ilerde Almina yı yakacak olan o sıcacık el uzandı. Çekinerek uzatılan el soğuyordu havada. Korkudan hala titreyen ellerini uzattı Selim'e. İlk defa böylesine güvende hissediyordu.Sarılmak geldi içinden. Sanki yıllardır kayıp olan oymuş gibiydi. Kalbinin tamamlandığını hissetti.
-Seliim! Hadi abi geç kalıcaz. Bu çağrıyla iki tarafta bıraktı ellerini.
Adını söylemedin demişti Selim. Doğru ya. Ah yine aptallık ettim diye geçirdi içinden Almina. - Almina ben. Bu okulda mısın diye bir cirpida soruverdi beklenen soruyu.Evet dedi okulun yakışıklı basket kaptanı. Ama Selimi almak zorundayız bak maça geç kalıyoruz diye çekti Selimi. Sevgilinle daha sonra görüşürsün diyerek imalı bi lafla Alminayi yerin dibine soktu. Hayir hayır ben yani yanlış derken yanağına bir öpücük kondurdu Selim. Sonra görüşürüz canım derken özür dileyen bakışlarla bakıyordu Almina ya. Bir açıklama bekleniyordu. Sinirden sacma gülüşler saçan Almina birşeyler bekliyordu. Açıklama, özür herneyse. Ama o yakışıklı olduğu kadar aklı kıt olan çocuk bir daha geldiğinde sağlam bi açıklama yapmalıydı. Yoksa işler hiçte düşündüğü gibi olmayacaktı.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 25, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Keşke Ona BenzemeseydinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin