Chapter_4

206 41 6
                                    

မနေ့ကပြန်ပြီး ပါ့ဘလစ်မလုပ်ဘဲ ထားခဲ့ပြီးမှ zawgyi ver ပြန်ချိန်းဖို့လာမှ မတင်ရတာသိလိုက်ရသောအခါ Rosty mood :

မနေ့ကပြန်ပြီး ပါ့ဘလစ်မလုပ်ဘဲ ထားခဲ့ပြီးမှ zawgyi ver ပြန်ချိန်းဖို့လာမှ မတင်ရတာသိလိုက်ရသောအခါ Rosty mood :

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


____________


UNICODE VERSION

"အင်း တကယ်ကိုသနားစရာ"

ဦးလေးလီကပါ သက်ပြင်းချသည်။ မနက်တုန်းက အိုးရှောင်ဝမ်လိုအပ်တာတွေ သွားမေးတုန်းကပင်။ မေးတော့ အိုးရှောင်ဝမ်မှာ တစ်ခဏလောက်စဉ်းစားပြီးတော့ ပြန်ဖြေလာသည်မှာ တွေးကြည့်ရင် ရင်နင့်ဖွယ်ကောင်းလှသည်။

"နည်းနည်းတော့ ရှက်ဖို့ကောင်းပေမယ့် ကျွန်တော် ရီမုတ်ကားလေးတစ်ခုလောက် ရနိုင်မလား? ကျွန်တော်ငယ်ငယ်က တစ်ခြားကလေးတွေဆော့တာ မြင်ဖူးလို့"

ဦးလေးလီ၏ တိတ်ဆိတ်မှုကိုမြင်တော့ သူကအမြန်ပင် ရှင်းပြလာသည်။

"မောင်းတံလေးနဲ့ ထိန်းရတဲ့ ကားသေးသေးလေးလေ။ ဖုန်းအရွယ်လောက်ပဲရှိမယ်"

"အိုး သိတယ်သိတယ်။ ဦးလေး ညနေအပြင်ကိုသွားလို့ရှိရင် ဝယ်ခဲ့မယ်လေ"

ဦးလေးလီက သူပြောတာကို သေချာမှတ်ကာ ခေါင်းကို တတောက်တောက်ညိမ့်ခဲ့သည်။

ဦးလေးလီ ပြန်ပြောပြတာကို ကြားတော့ အန်တီကျိုးက ခံစားချက်အပြည့်နှင့် ကျွတ်သပ်ရှာသည်။

"ကျွန်မလည်း ဟင်းချက်ပစ္စည်းတွေ ဝယ်စရာရှိသေးတယ်။ နေ့လယ်ကျရင် သွားကြတာပေါ့။ ရီမုတ်ကားတွေကရော ဘယ်လိုဝယ်ရပါ့? သူခရီးဆောင်အိတ်လည်း ယူလာတာမတွေ့ဘူးဆိုတော့ အင်္ကျီတွေလည်း ဝယ်ပေးရလိမ့်မယ်။ ခန္ဓာကိုယ်ပုံက ဥက္ကဌအိုးနဲ့ ခပ်ဆင်ဆင်ဆိုတော့ ဥက္ကဌအိုး ဝတ်စားပုံအတိုင်းဆို အဆင်ပြေမလားပဲ။"

စာဝါငှက်‌လေး၏သခင်ဖြစ်ရခြင်း နေ့စဉ်ဘဝWhere stories live. Discover now