ჯონგუკი
კარგი გრძნობაა.
ვერასდროს წარმოვიდგენდი, სიჩუმეში ვინმესთან ერთად ყოფნა თუ ასეთი კომფორტული იქნებოდა.
განსაკუთრებით ეს ვინმე თუ გოგო იქნებოდა.ყოველთვის სხვა გოგოებთან უხერხული სიჩუმე ჩამოწვებოდა ხოლმე. ამიტომ ვიგონებდი მიზეზებს ან მე წავსულიყავი ან ის.
მაგრამ ენისთან, სიჩუმეც განსხვავებულია.
ენისთან პირველად სააუბრის შემდეგ, მივხვდი როგორი არაპროგნოზირებადია. ეს იყო, ის პირველი რამაც ჩემი ყურადღება მიიქცია.
როდესაც ჩვეულებრივ ემოციას ველოდებოდი, ის ყოველთვის გამსხვავებულად გამოხატვდა და ამან გამაოცა.მომწონს, როდესაც ვაწვალებ, ვაწითლებ. ვგიჟდები მის სახეზე, როდესაც ცხვირს წევს და წარბებს კრავს გაბრაზებული.
მაგრამ გეგმაში არ მქონია რაღაც მეტის გრძნობა.
"მხოლოდ ვერთობი" ამას ვეუბნებოდი ჩემს თავს.
საკუთარი თავის მოტყუება დიდხანს ვერ შევძელი.ვიცოდი ,შარში ვეხვეოდი , უკვე როდესაც გოფოებისთვის უარის თქმა დავიწყე, რადგან მხოლოდ ენიზე მეფიქრებოდა.
ის ფაქტი, რომ ენის ჩემზე დიდი ძალა აწვს , მაშინებდა. აწამდე ყოველთვის მე ვაკონტროლებდი ყველაფერს.
ამ ჩემს თავთან ბრძოლოს დროს კი ბევრჯერ ვატკინე გული. მინდოდა დამეჯერებენი , რომ ხელს ჩაიქნევდა და ჩემი ცხოვრებაც ადრინდელივით იქნებოდა.
გულში კი ვეხვეწებოდი არ დანებებულიყო და უარი არ ეთქვა, რომ მოეცადა, სანამ ჩემს თავთან ბრძოლას დავასრულებდი.
YOU ARE READING
თვალთვალი!
Fanfiction🔞ორი სახლი ერთმანეთის გვერდით, მაგრამ სხვადასხვა კლანის წარმომადგენელი ოჯახი. გოგო, რომელიც შორიდან გიჟდება თავის მეზობელზე. შეამჩნევს ჯონგუკი ენის? ითამაშებს ენის გრძნობებით და გამოიყენებს? 🔞