Kalbimin Komşusu

3. Mapushane

Yeni bölümü yılbaşı özelden hemen sonra atalım dedik, özür smacıyla. 🙏

Umarım seversiniz, iyi okumalar...

—

Arkamıza döndüğümüzde abim bize gülerek bakıyordu.Tekrar önümüze döndüğümüzde Miray'a bakıp"Umarım aynı şeyi düşünüyoruzdur"dedim.Miray kafa salladığında saymaya başladım."3"dedim ve kendimi hazırladım."1"diyerek koşmaya başladığım zaman Miray'ın arkadan gelen "2 de vardı" dediğini duydum

Arkamı dönmeden bağırdım "İkiyi yemişler"Sözlerimle Miray hayrete düştü."Ne demek yemişler.Kim yemiş?"Saf kuzenim söylediklerimi gerçek sanmıştı.

Sinirle durdum olduğum yerde "Sence iki yenir mi?"dedim.Miray kafasını olumsuzca salladı"Ne bileyim be!Sen yersin"dedi.Elimi uzatıp kolundan yakaladım Miray'ı ve "Yürüsene"dedim

Miray ile birlikte tam koşmaya başlayacağımız esnada ensemde bir el hissettim."Nereye böyle?"diyen abimin sesi ile adeta buz kesmiştim.İşte şimdi sıçtık.

"Hiiiç"dedim "i"harfini uzatarak.Kahkaha attı ve konuşmaya başladı "Bende arabamı kaybettim. "Şansa bak ki tam sizin gideceğiniz gün ortadan kayboldu."dedi abim şaşırmış gibi yaparak ellerimi birbirine vurdum.Sanki kaçıran ben değilmişim gibi."Bak sen şu işe."Elimi abimin omuzuna bıraktım ve omzunu destek olurcasına sıktım."Umarım çok yakın bir zamanda bulursun ya.Üzüldüm bak şimdi."dedim

Abim bir anda gürledi"Ben anlamadım mı sanıyorsun?!"dedi ve ensemi sıktı ve "Dökülün çabuk."dedi

-Yarım saat sonra-

Nerede miydik?

Mapushanede!Evet,şuan bir hapishanedeydik.Yan yana dizilmiş,uslu uslu oturuyorduk.Kim mi?

Hayal,ben, Miray ve Milan...
Olaya sonradan dahil olan ve bizi yalnız bırakmayan,her haltı birlikte yaptığımız canım arkadaşlarımız Milan ve Hayal de bizimleydi.

"Olaya bak!"diye konuşmaya başladı Hayal hayretle.Milan da ona destek verdi."Nasıl yaptınız diye sormayacağım çünkü siz bir şekilde yaparsınız."dedi canım arkadaşım Milan.Ben ise Miray'a dönüp"Ama güzel aksiyodu"dedim.Miray ise beni destekleyerek kısılmış bir ses ile"Ay,evet yaaa!"diye konuştu ve bir yandan da kafasını sallayarak.İkimiz birden kahkaha atarken Hayal bir anda bağırdı."Ay,yeter!"Sinirle kalktı oturduğu yerden."Siz ne diyorsunuz."Hapishaneyi gösterdii elleri ile "Bir daha burdan çıkamayacağız."kendini yere bırakıp dizlerini kendine çekti ve ağlamaya başladı."Çürüyeceğiz burada, kemiklerimizi bile bulamıyacaklar"dedi.Adam haklı beyler dağılın.

"Kalk,kalk"diyerek ayağa kalkıp Hayal'in yanına geçti Milan."Çıkarız sen merak etme."Hayal'in koluna girerek onu kaldırdı Milan.İkisi birlikte gelip yanımıza oturdular.

Hepimiz yarım saat boyunca kara kara düşündük.Zihnimde düştüm mapus damlarına şarkısı hiç durmadan çalıyordu.

"Lan ben avukatım"dedi Miray yeni yeni aydınlanarak."Canım kuzenim sen bu beyinle nasıl avukat oldun Allah aşkına bana anlatsana"dedim."Ne bilim be bende beyin mi kaldı?"dedi o da bana cevap vererek."Tamam durun bir dakika.Miray senin avukat kimliğin yanında mı?"diye sordu Hayal."Bilmiyorum kiii."dedi masum masum.

"Bizi kurtaracak biri lazım"diyerek mırıldanıyordu Milan.Hayal ise kendi kendine konuşuyormuş gibi kunuştu "Kim kurtaracak ki"dedi Hayal.Ben birden "Buldummmm"diye bağırınca kızlar yerinde sıçradı.Bir dk sonra ise onlarda bana uyarak "kim"diye bağırdılar.

"Siz neden bahsediyorsunuz?"dedim onlara.Kızlar bana bombastic side eyes bakışı attılar."Azra sen bizi kimin kurtaracağını bulmadın mı?"dedi Miray."Yok yaa ben ne yiyeceğimi bulmuştum ondan bağırdım"Kızlar derin bir şekilde ofladılar."Ne yemeyi düşünüyorsun"dedi Hayal."Çiğköfte gömmeyi düşünüyorum isterseniz sizde gelin"dedim."İyi bari güzle bir şeyleri yiyelim"dedi Milan.