KANLI AYA AİT DİŞİ KURT

4. BÖLÜM

Uyandığımda hastane odasındaydım. En son sakinleştirici verdiklerini hatırlıyodum.

Tam başımı geri yastığa koyacakken aklıma Turan'ın ölüm tehlikesi geldi. Hemen yerimden ayaklandığımda baş dönmesiyle geri yatağa düştüm. Turan için endişeleniyodum. Benim yüzümden vurulmuştu. Peki ben bu vicdan azabı ile nasıl yaşayacaktım? Sonunda doktor geldiginde kolumdaki serumu çıkardılar. Bende baş dönmesine rağmen yerimden ayaklanıp odadan çıktım. Odanın kapısının önünde egitmenlerden birinin olduğunu görünce sormadan edemedim.

"Turan nerde?" "Odaya alındı durumu iyi ölüm tehlikesi bitti." Derin bir nefes aldım ve sormaya devam ettim. "Hangi oda? Nerden gidicem?" "Beni takip et." Dediğini yaptım.

En sonunda kapının önüne geldiğimizde çalmadan direkt içeri girdim. Turan hemen karşımdaki yatakta yatıyodu. Gözleri kapalı, kolunda kan torbası. Koşarak yanına gidip sarıldım. Çok özlemiştim. Hemde çok.

Yaklaşık yarım saat sonra gözlerini aralamaya başladı. Dudakları aralandı ve yine ilk uyandığında dudaklarından aynı kelime döküldü. "Asena." Yüzünü ellerimin arasına alıp sakince "Burdayım. Sakin ol. Bir şeyin yok." dedim. Bunları daha çok kendime söylüyomuş gibiydim. Turan bana bakıp yerinden doğrulmaya çalıştı. İzin vermeyip hemen geri yatırdığımda dudaklarımdan istemsizce "özür dilerim" kelimeleri döküldü. Sakince yüzüme baktı. Konuşacak hali yoktu büyük ihtimalle. Uzanıp yanağına öpücük kondurdum. Tebessüm etti. Sevmişti. Bende sevmiştim. Hemde çok. 10-15 dakika öyle durduğumuzda kapı çalmasıyla ayrıldık. Hemşire gelmişti. Gerekli ilaçları verip kan torbasını yenileyip odadan çıkınca yine Turan'a doğru uzandım. Ona sıkıca sarıldığımda "seni seviyorum" demesiyle olduğum yere çivilendim. Yavaşça doğrulduğumda bana tebessümle beni izlerken görünce bende tebessümle yeniden sarıldım. Ne kadar kendime daha çok erken desemde dudaklarımdan o cümle çıktı. "Bende seni çok seviyorum." Tekrar doğrulup baktığımda tebessümü büyümüştü. Ardından tekrar kapı çalmasıyla bölündük. İçeri nereden geldiğini bilmediğim kardeşim Göktürk girdiğinde şaşkınlıkla ona baktık. O bize biz ona bakarken ilk konusan Turan oldu.

"Bu kim?"

"Göktürk."

"Göktürk kim?"

"Canım aptal ve mal kardeşim."

Bu aptalın burda ne işi olduğunu merak ederken konuşmaya başladı. "Şey. Ablamın bu odada olduğunu söylediler. Galiba yanlış oda."diyerek odadan çıkacakken ayaklanıp ensesini kavradım. Hafif bı çığlık atıp neden yaptığımı sordu. Bu sefer götüne tekme atıp odanın içine doğru ittim. Tekrar çığlık atarak odaya girdiğinde. Asıl söze başladım.

"Ne işin var lan burda."

"Babamın katilini bulup öldürmüşler"

Tam sinirlenip odadan kovacakken Turan "aa benden bahsediyo" diyince iyice kaynaştılar. Biraz daha durdum ve sıkılınca odadan çıktım. Kapının önünde Turan'ın sevgilisi olduğunu idda eden kızı gördüm. İsmini hatırlamıyordum. Umrumda da değildi. Beni görünce ayaklanıp odaya yöneldi. Kolundan tutup geri yerine oturttuğumda şaşkınlıkla bakıyodu. "Bidaha sevgilimin yanına yaklaşırsan o elini kırarım. Yapamazsın deme emin ol en alasını yaparım." dediğim şeyle kasılınca koşarak odaya girdi. Peşinden girip arkasından dediğim şeyi tekrar ettim. Duymazlıktan gelip Turan'a sarıldı. Turan anında itti. Göktürk şaşkınlıkla bakarken o aptal beni şikayet etmeye başladı. Benim ona söylediğim şeyi Turan'a söyleyince Turan'ın hafif dudakları yana kıvrıldı. Benim haklı olduğumu sevgilisi olduğumu söyleyince gülme sırası bendeydi. Hafif tebessümle onu izlediğimde adını hatırlamadığım kız koşarak odadan çıktı. Bende Turan'a sarıldığımda kollarıyla bedenimi sardı. O sırada Göktürk uyarı manasında hafif öksürünce geri çekilmek zorunda kaldık. Tam o sırada odaya Turan'ın babası yani babamın katili girdi

Bölüm sonu çok şey yerde kestim kızmayın ve okul falan olduğu için bölüm az atabiliyorum