Ölü Kalbimin Sırrı

2. Bölüm:Kurtuluş

Zincirlerden kurtulmuştum.
Tüm bedenimi saran zincirlerden. Ama şimdi ne yapacağımı bilmiyordum düşünmeye başladım birkaç dakika sonra aklıma bir fikir geldi ama bu fikir beni çok tehlikeye atabilirdi

Yaklaşık otuz gün sonra on iki tane krallığında bir toplantısı vardı. Krallar ve kraliçeler içeride toplantı yaparken prensler ve prensesler dışarıda, toplantısı olacağı yerin bahçesinde olacaklardı. Ben ise bana en çok benzeyen prensesi yani cury'i öldürüp onun yerine geçecektim ve kimse anlamayacaktı çünkü cury ile çok benziyorduk. Planım bu şekildeydi bu acımasızca olanı uygulama zorundaydım yoksa benim doğduğum krallığın kralı (yani moginia krallığının kralı) beni ve muhafızı (Kai'yi) idam ederdi. bunu göze alamazdım gerçi o manyak muhafız ölsede olurdu.
30 gün boyunca ne yapacaktım? muhafız suyu da vermemişti. Aç mı kalacaktım? Susuz mu kalacaktım? Hayır. Dayanamazdım buna da bir çare bulman lazımdı. Kai ye mi sorsam? tüm bu karmaşanın içinde bir de açlık ile uğraşacağım. Ama başka çare yok
"Hey Kai" dedim cevap vermedi sadece baktı
"Bana su verecektin"
"Ah evet ama Buna yetkim yok" benimle dalga geçer gibiydi sanki beni serbest bırakmaya çok yetkisi vardı
"ama beni serbest bırakmaya yetkin var" dedim. Yüz ifadesi hala değişmemişti odadan çıktı ve çıkmasıyla birlikte bir anahtar sesi gelmişti
BENİ BURAYA KİTLEMİŞTİ
"Hey bunu Bana nasıl yaparsın. Kapıyı aç! Sana diyorum. Sözünde dur" dedim ve arkadan bir ses geldi
"benim sözüm sadece senin zincirlerini açmaktı"
"Sözlerinden biride su idi"
Dedim ve ses kesildi. Gitmişti
Şimdi ne yapacaktım? Ondan asla su istememeliydim. Ama burada daha fazla susuz kalırsam ölecektim zaten üç gündür susuzdum. Odada bir cam dahi yoktu. Kapkaranlıktı...
Bir süre sonra Kai döndü Bana bakıyordu bende ona ne diyecek diye bakarken bana suyu uzattı. Almak ile almamak arasındaydım
"Alsana miana" dedi suyu aldım teşekkür ettim ve koşmaya başladım...