Wij voor altijd ( Bankzitters fanfictie)

3

Sophie

Ik word wakker door Matthy die door mijn haar aan het kriebelen is. Ik draai me naar hem toe en kijk hem aan. "Kijk wie er eindelijk wakker is.” Ik kijk hem in zijn ogen aan. “Goeiemorgen Mat.” “Lekker geslapen?” vraagt hij met een klein lachje. Ik sta op uit bed en ga op zoek naar een trui. "Op zich wel, heb je een trui voor me?” Hij staat op en loopt naar zijn kast. “Hier vangen” hij gooit een trui mijn kant op. Ik trek hem aan en loop naar de keuken om op zoek te gaan naar wat te eten.

 Raoul staat in de keuken al ontbijt te maken “Goeiemorgen soof, wil je ook een tosti?” “Hey Roel, ja is prima, slaapt de rest nog?” Ik vul de waterkoker met water en pak alvast een zakje thee. “Koen heeft Carmen thuis afgezet, hij had om 12 uur een afspraak daar in de buurt ofzo verder slaapt iedereen nog ja.” Ik schenk mijn glas in “Jij ook?” Raoul knikt.

Ik zet mijn bord in de vaatwasser en loop terug naar Matthy zijn kamer. Ik hoor hem een video opnemen dus doe extra zacht zijn deur open. “Kom maar hoor, ik knip je er wel uit.” Hij doet zijn koptelefoon af. “Wat was je opnemen?” ik ga naast hem zitten. “Fifa video niet heel bijzonder” Ik pak mijn telefoon en reageer even op wat snaps. “Kijk dit Mat” Ik laat hem een paar domme snaps zien die Milo had gestuurd. Hij pakt mijn telefoon en reageert op hem. Gelijk krijgen we weer een foto terug, maar nu van een nog slapende Leyla. "Huh, sliepen die samen?” Matthy kijkt me verbaasd aan. “Blijkbaar, maar ik ga wel even douchen, dan kan je verder opnemen.” "Is goed je weet alles wel te vinden toch?” Ik knik, hij zet zijn koptelefoon weer op en gaat verder met opnemen. 

Ik zet de douche uit en droog mij af. Ik haal mijn jurkje van gister van de verwarming, gelukkig is hij al droog, dan heb ik tenminste iets om aan te doen totdat ik thuis ben. Ik probeer hem dicht te ritsen maar het lukt niet helemaal. “Matthy kom is” Ik hoor hem opstaan en naar de badkamer lopen. “Ik krijg m'n jurk niet dicht, kan je even helpen?” Hij lacht en ritst mijn jurkje dicht. “Ga je naar huis?” vraagt hij. “Als Leyla al zover is wel ja.”

Een tijdje later zit ik op de bank, ik scroll een beetje op Tiktok. Matthy en Raoul zijn voetbal aan het kijken. Koen is inmiddels ook alweer terug en is een video aan het opnemen met Robbie. “Eet je vanavond mee?” vraagt Raoul. “Nee sorry, ik was van plan zo naar huis te gaan, alleen geen idee waar Leyla blijft.” “Hier!” ze komen samen met Milo de trap af. “Zo leven jullie ook nog?” zegt Matthy lachend. “Soort van aardig katertje.” zegt Milo terwijl hij over zijn hoofd wrijft. “Niet zo aanstellen, Miel." Zegt Leyla lachend terwijl ze hem een kleine klap tegen zijn arm geeft. “Ik ga zo naar huis, Ley, moet ik jou ook naar huis brengen?” “Ik denk dat ik nog even hier blijf dus hoeft niet.” zegt ze terug. “Is prima.” Ik loop naar de kapstok om mijn jas te pakken en mijn schoenen aan te trekken. “Guys, ik ga maar is naar huis dan tot van de week wel weer.” Ik loop naar de voordeur en zoek ondertussen even mijn autosleutels. “Nou doei!”  

Ik stap in en start mijn auto. Ik koppel mijn telefoon voor muziek en wil gaan vertrekken. Totdat Matthy ineens naar buiten komt. Hij tikt op mijn raam dus ik doe hem open. “Hier rij voorzichtig en stuur even een appje als je thuis bent.”Hij geeft de trui die ik vanochtend aan had. “Zal ik doen, weet je zeker dat ik die trui mee mag nemen?” Ik kijk hem vragend aan. "Ja, tuurlijk neem maar mee.” Ik lach naar hem, doe mijn raam dicht en rij dan weg. Ik zie in m'n spiegels nog dat hij me uitzwaait.