last dans/tk✔️

2.Bölüm

Merhaba, 

Söylemek isterim ki bu fic tek taekook üzerinden gitmeyecek.

Fikrilerinizi belirtmeyi ve oy vermeyi unutmayın lütfen.

Keyifli okumalar dilerim.

----

Jimin'den

İsmini bile bilmediğim ama kucağında olduğumdan beri kurdumun huzuru erdiği adam birkaç kapıdan geçtiğinde müziğin sesi kesildi ve merdivenlerden çıkarak bir odaya girdi. Koltuğa beni yatırdıktan sonra onun gibi kokan kabanı üzerime örttü. 

Tam saçlarıma dokunacakken elini hızlıca geri çekip karşımda ki tekli koltuğa oturdu. 

"Biraz dinlen. Alkol ve omegan üst üstte geldi. Sonrasın biraz konuşuruz ve seni evine bırakırım." 

Kafamı olumluca salladıktan sonra gözlerimi kapatarak göğsümde ki ağrının tamamen dinmesini bekledim. Ağrım sona geldiğinde oturur pozisyona geldim ve karşımda ki adamın yüzünü incelemeye başladım. 

Çok sert ve kaba dururken gülümsedi ve aramızda mesafe bırakarak oturduğum koltuğa oturdu. Gülümserken bir kediden farksız duruyor. 

"Öncelikle ismim Min Yoongi. 25 yaşındayım ve kuzenlerimle bu barla beraber birkaç barı yönetiyorum. Kuzenlerimle de yakında tanışırsın çünkü Kim Taehyung anne tarafından kuzenim ve Jungkook'un ruh eşi. Aslında hepimiz liseye gittik siz 9.sınıfa geldiğinizde ben 11, Tae ise 12. sınıfta bir de Kim Namjoon var. O da Jin'in eşi. Seni o zaman görmüştüm ama kurdunu hissedemediğim için daha kendini göstermediğini düşündüm. Alfamda hazır olduğunda senin geleceğini söylediği için peşine düşmedim."  Kaşlarımı çatıp yüzüne baktım.

"9.sınıftayken çarpıştığım çocuk sendin." Gülümsedi; "Evet," Anlamaz şekilde kaşlarını çatık başını omzuna eğdi; "ama neden sinirlisin." Omzuna canını yakmayacak şekilde yumruklarımı dizmeye başladım; "Bir saat geçmeden kurdum çıktı ve o zamandan beri neler çektim haberin var mı?!" Ellerimi tutup kendine çekti, bir ensemde saçlarımı okşarken diğer eli sırtımda geziyordu sakinleşmem için.

"Özür dilerim, bilmiyorum. O gün bazı işlerden dolayı iki kuzenimle beraber amerikaya gidip liseyi ve üniversiteyi orada bitirdik. Farkında olmasam bile canını yaktıysam özür dilerim. Ama yemin ederim ki seni gördüğüm günden beri tüm kızgınlıklarım da dahil kimseyi elimi sürmeyi aklımdan dahi geçirmedim güzelim." Jungkook'un dediği gibi sanırım, iyi bir alfaydı sanırım. Kendime hakim olamayıp kollarında ağlamaya başladığımda beni sakinleştirmek için elinden gelini yaptı.

Jin'den

Bardan çıkıp araçların olduğu yere geldiğimizde beni götüreceğini düşündüğüm için kucağından inmek istedim ama omegam hareket etmeme bile izin vermedi. Gözlerimiz birbirine değdiğinde anlamış gibiydi; "Merak etme seni hiçbir yere götürmeyeceğim, içeride sadece iki oda var ve şu an uygun değiller. Hava çok soğuk olmasada şu an omegan bile seni çok zorluyor, üşümemen için aracın arka koltuğuna oturucaz. Anahtarıda sana veririm." 

Dediği gibi aracın arka koltuğuna geçtiğimizde ısıtıcıları açıp anahtarı bana verdi. Zaten arkada benimle beraber otururken nasıl gideceksek? Neyse en azından elinden geleni yapıyor. Omegam biraz daha sakinleştiğinde bir elimi boynuma atarak boynumu hareket ettirdiğimde ceketini çıkarıp bacaklarımı örttü. Kısa şort giymiştim ve bakışlarını bacaklarımda hissetmiştim zaten. Bunu yapmasıda iyi bir şey bir puan daha aldı.