ZORBALIK

6B

sabah kemal abinin dediği gibi dükkanı
Açtım, dışarıya kafamı çıkardığımda neredeyse tüm dükkan sahiplerinin dükkanlarını açtığını gördüm.

Gerçekten hepsi bu saatte dükkanlarını açıyorlardı etrafda gözümü gezdirdiğimde kemal abinin geldiğini gördüm ona el salladım oda bana salladı sonra dükkanda işte çalıştığını sandığım cocukta geldi benimle aynı yaşta sayılırdı

"Aferin kızım tam vaktinde açtığın için kimse şüphelenmez" bende kafamı sallamakla yetindim

"Ha seni benim elemanla tanıştırmadım
Bu cenk"bende kendimi tanıştırdım sonra içeriye geçtik

içeriye girdiğimizde cenk kitapların tozunu alıyordu kemal abi de çay yapıyordu kendimi dışlanmış gibi hissedince hemen elime bir süpürge aldım yerleri süpürmeye başladım

Üzerimde çok yoğun bir baskı hissedince kafamı kaldırdığımda cenk'in bana kilitlenmiş bir şekilde baktığını gördüm utanınca ordan kaçar adımlarla diğer tarafa geçtim sonra kemal abi cenk'i çağırınca cenk oraya gitti sonra cebimden telefon sesi gelince baktım
Sarpın olduğunu düşündüğüm bir numara arıyordu açmıcaktım.

"monora gel kızım kahvaltı edelim."kemal abinin sesini duyunca onaylar birşekilde onların yanına gittim gerçekten de karnım çok açtı birşeyler yemezsem bayılabilirdim (abartıyorum)

sandalye'yi çekip cenk'in yanına oturdum sıradan kahvaltıydı kahvaltamı yapıp kalktım "Kemal abi ben çantamı alıp okula gidiyorum yok yazılmıyım 2.günden." dediğimde kemal abi beni onaylayıp beni yolcu etmeye kalktı bende çantamı alıp telefonumuda alıp dış kapıya doğru yürümeye başladım
Kemal abide yanımda bana veda ettikten sonra içeriye girdi bende ara sokaklardan okula doğru yürüdüm

Önüme son model bir motor durdu motor çok seven biriydim ve bu motor gerçekten çok güzel ve pahalıydı kimin geldiğini öğrenmek için bakışlarım motordan çıkıp motorun üstündeki kişiye kaydı tamda tahmin ettiğim gibi sarp'tı "nerelerdesin sen herkesi nasıl korkuttun farkındamısın annen sabaha kadar uyumadı seni arada şimdi atla arkama bizim eve gidiyoruz."dediğinde ona kaşlarımı hafif yukarıya kaldırarak ona baktım

"benim annemmi beni sabaha kadar aramış ölsem gene inanmam."dediğimde
Birşey demedi çünkü haklıydım

"Aslada senle gelmem boşuna beni almaya gelmişsin ben şimdi okula gidiyorum hadi bay."diyerek

yanından hızlı adımlarla uzaklaşmaya başladım taki birşey beni ayaklarımdan tutup belimide bir el kavradığında sarp'ın kucağındaydım "bak benim sinirlerimi bozma arkama biniyorsun gidiyoruz."beni motorun arkasına otutturup ellerimi beline dolamam için çekiştirip motoru sürücektiki ben kasıklarına tekmeyle vurup koşmaya başkayana kadar

Buz kesilmiş gibi orda dururken ben koşuyordum okulun kapısının önüne geldiğimde biri kolumdan tutup beni motora attı sonrada motoru son hızla sürmeye başladı ondan kaçmayacağımı anlayınca düşmemek için ellerimi karnına doladım "bu işler öyle olmuyor küçük hanım ben sana bunun hesabını evde sorucam"diye bağırınca biraz irkildim sonra bende altta kalmadan
"Bok sorarsın kes sesini!"diye bağırdım o motoru daha hızlı sürmeye başlıyımca bende ona daha çok sarıldım valla beni öldürecekti bu şu çenemi kapatsam güzel olucak bir malikanenin önünde durduk baya büyük bir yerdi ben burda dursam kaybolurdum yüzde yüz

"Yürü eve zorluk çıkarma kucağımda taşımak istemiyorum seni."dediğinde hemen motordan inip koşar adımlarla malikanenin önüne geldim sarp'ta yanımda durup şifreyi girdi kocaman kapı açıldı tabi o açılınca benimde ağzımın açılması bir oldu sarp eliyle ağzımı kapatıp "çok açma ağzını sinek kaçar hadi eve girelim" bende başımı onaylayıp sarpın belimden tutuşuyla beraber içeri girdik üst kattan sesler geliyordu anladımki herkes ordaydı

"Çok fazla konuşma ne derlerse onu yap
beni yanlış anlama çünkü sinirliler bu yüzden diyorum" dediğinde ters bir şekilde ona baktım daha dün okulda bana bunun bedelini ödeyeceksin falan diyip beni tehdit ediyordu şimdi ne değiştide bana böyle iyilik yapıyordu kafam karışmıştı çok fazla düşünmeyip

yukarı çıkmaya başladık bizim adım seslerimizle seslerin netleşmesi bir oluyordu tam herkesin önünde ikimizde durumca herkesin bakışı bize kayıp susmuştular ne? Neden sustular

"sonunda geldin küçük hanım nerelerdeydin sen!" Diye sarp'ın annesi bagırdı gözlerim annemi aradı çok sürmeden sarp'ın annesinin yanında bana sinirli bir şekilde bakıyordu

"Bu günden itibaren burda yaşıcaksın
Ve sarpı hem çalıştırıp hemde bu evde kalıcaksın annende izin verdi şimdi annenle beraber eve git eşyalarını al sarp seni arabayla alıcak."

Bunu demesiyle annem yerinden kalkıp yanıma doğru geldi beni kolumdan tutup aşağıya indirmeye başladı sarp'ta arkamızdan geliyordu sanırım arabayla bizi eve bırakacaktı malikaneden çıktığımızda annemin bağırması bir oldu
"SEN APTAL MISIN KIZIM NİYE KAÇIYORSUN EVDEN SENİ SABAHLARA KADAR ARADIĞIMIZDAN HABERİN VARMI SİMDİ DÜS ÖNÜME EVE GİDİYORUZ."annem herzamanki gibi rol yapıyordu bana kızdığı falan yoktu çünkü onlar anneme büyük miktarda para vermişti buyüzden annemde yurt dışında gezip tozup eğlenecekti birdahada yanıma gelmicekti artık okadar normal geliyordu ki anlatamam

İnsanın böyle bir anneye sahip olması ne kadar korkunç, arabaya binip eve doğru gidiyorduk araba evin önünde durduğunda ikimizde indik.

☆☆☆

Bölüm sonu

Buraya kadar okuduğunuz için teşekkürler

diğer bölümde neler olacak
Acabaa

...