သူ့လက်ဖဝါးထက်က ရတနာ [ Completed ]

Chapter 18

🤚Chapter 18

နေ့ခင်းစာသင်ပြီးချိန် အန်းနဉ်က သူမရဲ့ အော်ဒါများကို ပို့ဆောင်ပြီးနောက် ကျောင်းရဲ့ ပစ္စည်းလက်ခံတဲ့ဌာနဆီ သွားလိုက်သည်။ သူမပစ္စည်းများ ရောက်မလာသေးသောကြောင့် အိမ်အရင်ပြန်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

ထုံးစံအတိုင်းပင် သူမအဖွားက ဆိုဖာကိုမှီပြီးTVကြည့်နေသဖြင့် သူမ အခန်းထဲဝင်လာပြီး အဖွားကို ကူလိုက်သည်။

“အဖွား အဲ့ဒီမှာ မထိုင်နဲ့လေ အဲ့ဒီနေရာက အိကျနေတာ ဒီဘက်မှာထိုင်နော်...”

ဆိုဖာက အိမ်မှာ အစကတည်းကရှိနေတာပင်ဖြစ်သည်။အရမ်းကို ဟောင်းနွမ်းနေပြီးတော့ လက်တင်တဲ့နေရာကလည်း လျော့တိလျော့ရဲနဲ့ အပေါ်ကကူရှင်ခံထားပေမာ့်လည်း တစ်ယောက်ယောက်သာ ထိုင်ချလိုက်ရင် အထဲကို နစ်ကျသွားမှာပင်။

သူမအဖွားက နေရာပြောင်းထိုင်လိုက်ပြီး

“နဉ်နဉ် ဗိုက်ဆာနေပြီလား အိမ်စာအရင်သွားလုပ်နော်... ဒီတစ်ပိုင်းကြည့်ပြီးတာနဲ့ အဖွား သမီးအတွက် ချက်ပေးမယ်...”

အန်းနဉ်က အိမ်မှာ TVရှိနေတဲ့အတွက် တကယ်ကိုကျေးဇူးတင်နေမိသည်။ သူမအဖွားက နေ့တိုင်း အိမ်မှာပဲ ဖြတ်သန်းနေရတော့ အပျင်းပြေစေဖို့ ဤTVကိုပဲ အားကိုးနေရတာပင်။

အဖွားအတွက် ရေနွေးနွေးလေး ယူလာပေးပြီး “အိမ်မှာ ရေကို ပုံမှန်သောက်ဖို့” “အိမ်သာသုံးပြီးရင် ရေပြန်ဆွဲချဖို့”ကို ထပ်တလဲလဲ ပြောနေမိသည်။

သူမအဖွားက ဒါတွေကို မှတ်မိမှာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာ သိနေပေမယ့် ဒီအိမ်မှာ သူမနဲ့ အဖွားနှစ်ယောက်ပဲရှိလေသည်။ သူမကသာ အဖွားကို စကားမပြောရင် ဘယ်သူပြောပေးမှာလဲ...

ယနေ့ အလုပ်သွားလုပ်ဖို့မရှိသဖြင့် အပူပေးပြီးစားစရာမလိုတာကြောင့် သေချာချက်ပြုတ်ပြီး အဖွားကို အတူတူစားဖို့ခေါ်လိုက်သည်။ ပန်းကန်တွေကို မြန်မြန်ဆေးပြီး လက်ကို အခြောက်ခံကာ အချိန်ကို စစ်ရင်း အဖွားကို ပြောလိုက်၏။

“ဒီနေ့ကျောင်းမှာ အသင်းလှုပ်ရှားမှုတစ်ခု ရှိတယ်။ ညနေကျရင် အဖွားကို ရေချိုးပေးဖို့ သမီးစောစောပြန်လာခဲ့မယ်နော်...”