🤚Chapter 86
ထိုအချိန်တွင် ဝမ်ယွီက ဝမ်ကောအန်းကို ချက်ချင်းပြောခဲ့သည်။
"ဘာကိုရွေးနေရဦးမှာလဲ ကျွန်တော့်မျိုးရိုးနာမည်က ဝမ် လေ..."
“ကျွန်တော် ကြီးပြင်းလာတဲ့အချိန်မှာ သူ့မျက်နှာကို တစ်ခါမှ မပြဖူးတဲ့ ယောကျာ်းတစ်ယောက်က အခုမှ ကျွန်တော့်အဖေဆိုပြီး ရုတ်တရက်ပေါ်လာတာ ဘာလုပ်ရမှာလဲ... သူသုတ်ပိုးထုတ်ပေးထားတာမို့ အဖေလို သတ်မှတ်ရမှာလား...”
"အဖေက ကျွန်တော့်အဖေမဟုတ်လို့ စိတ်မဆိုးဘူး...ကျွန်တော်က အဖေ့ရဲ့သားမဟုတ်လို့ စိတ်မကောင်းဖြစ်မိတာ..."
"လွန်ခဲ့တဲ့ရက်ပိုင်းတုန်းက ကျွန်တော်ဘယ်လောက်ကြောက်နေမှန်း အဖေမသိဘူး ... ကျွန်တော် အဖေ့ကိုတွေ့ဖို့ အရမ်းကြောက်နေခဲ့တာ လုံးဝကို အဓိပ္ပာယ်မဲ့သလိုမျိုး နေထိုင်ခဲ့ရတာ..."
“အဖေသာ ကျွန်တော့်ကို တကယ့်သားအရင်းလို့ ယူဆထားမှန်းသိခဲ့ရင် ဘာလို့ ဒီနှိပ်စက်မှုဒဏ်ကို ခံစားနေရမှာလဲ... ဘာလို့ ကျွန်တော်က အဖေ့ကို ဒီမှာဒုက္ခခံစားစေရမှာလဲ..."
“ကျွန်တော်…”
ဝမ်ယွီက မကျေမနပ်ဖြစ်ကာ မျက်နှာကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် ပွတ်သပ်လိုက်သည်။ သူ ဆက်မပြောနိုင်တော့ပေ။
သူက ယန်ယွမ်၏ဆိုးသွမ်းသော ရည်ရွယ်ချက်များ၊ နှလုံးသားမဲ့မှုများကို ဒေါသထွက်ခဲ့ပြီး သူ့၏အားနည်းချက်နှင့် ရှက်ရွံ့မှုကိုလည်း ဒေါသထွက်ခဲ့သည်။
လွန်ခဲ့သည့် ရက်အနည်းငယ်က သူ၏ အဓိပ္ပါယ်မဲ့သော အပြုအမူမှာ ဝမ်ကောအန်းကို ဤနေရာတွင် ချုပ်နှောင်ထားခဲ့ပြီး ဝမ်ကောအန်းသည် သူ့အပေါ် မည်မျှအထိ စိတ်ပျက်နေမည်ကို မသိခဲ့ပေ။ သူ့အသက်အရွယ်ကြောင့် ဤစိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ညှဉ်းပန်းမှုကို ခံနိုင်ရည်ရှိခဲ့၍ ဝမ်ယွီက ဤအကြောင်းကို တွေးလိုက်တိုင်း သူ့ကိုယ်သူ ရိုက်နှက်ဆုံးမချင်ခဲ့သည်။
သို့သော်လည်း ဝမ်ကောအန်းကရယ်မောလာပြီး သူ့ကိုဆူပူသည်။
" မင်းက အရူးလေးပဲ... "
![သူ့လက်ဖဝါးထက်က ရတနာ [ Completed ]](https://img.wattpad.com/cover/361907410-64-k819114.jpg)