🤚Chapter 92
ယန်ပေါ်က သူ့အဖေထက်ပင် စိတ်သဘောထားပိုသန်မာသည်။ အနည်းဆုံး သူက ငိုယိုခြင်း၊ အသနားခံခြင်းမျိုး မလုပ်ဘဲ သူ့အားနည်းချက်ကို ထုတ်မပြခဲ့ချေ။
ရက်ပေါင်းများစွာ ပြင်းပြင်းထန်ထန် စစ်ဆေးခံရပြီးနောက် စိတ်အတော်လေးပင်ပန်းနေသော်လည်း တည်တည်ငြိမ်ငြိမ် ရှိနေဆဲပင်ဖြစ်သည်။
“ငါ့မှာ မင်းအပေါ် အာဃာတမရှိဘူး...မင်းကငါ့ထက် ပိုသန်မာမနေပါဘူးကွာ...ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ကိစ္စအားလုံးက အဲ့ဒီလူအိုကြီးကြောင့် ဖြစ်လာရတာပဲ... ဒါပေမဲ့ မင်းအမေကိုတော့ ငါတကယ့်ကို မုန်းတယ်...”
ဤလူက သူ၏ ဖအေတူမအေကွဲ အစ်ကိုပင်ဖြစ်သည်။ ဝမ်ယွီက သူ့အမေနှင့် ယန်ပေါ်အမေတို့ကြား မုန်းတီးမှုကို သိသောကြောင့် ယန်ပေါ်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်တွေ့ရာတွင် ခံစားချက်များ ရှုပ်ထွေးနေခဲ့သည်။
ဝမ်ယွီက မေးလိုက်သည်။
“မင်း ငါ့ကိုဘာပြောချင်တာလဲ...”
“ဘာမှတော့မဟုတ်ပါဘူး... ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အဖြေကထွက်နေပြီကို... နိုင်သူစားစတမ်းပဲဆိုတော့ ဘာမှမပြောချင်တော့ဘူး... ဒီတိုင်း ငါတို့ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက် တစ်ခါမှ မျက်နှာချင်းဆိုင် စကားကောင်းကောင်း မပြောခဲ့ဖူးဘူးလို့ ခံစားလိုက်ရလို့..."
ဝမ်ယွီ ငြိမ်ကျသွားသည်။
“ငါတို့က သွေးသားတော်စပ်တယ်ဆိုတာနဲ့ပဲ ညီအစ်ကိုဖြစ်လာမှာ မဟုတ်ဘူး... အရင်မျိုးဆက်တွေကြားက ကိစ္စတွေကြောင့်လည်း ပါတာပေါ့...”
“ဟုတ်တာပေါ့...”
ယန်ပေါ်က ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလှောင်ရယ်ကာ ဝမ်ယွီ့ကို မေးလိုက်သည်။
“မင်း ငါ့ကို အပြတ်ရှင်းတော့မှာလား...”
ဝမ်ယွီက မျက်ခုံးပင့်လိုက်ကာ ပြန်ဖြေသည်။
“မင်းနဲ့ တန်လို့လား...”
“တန်တန် မတန်တန် ငါသာ မင်းနေရာမှာဆိုရင် သေချာပေါက် မင်းကိုအပြတ်ရှင်းပစ်မှာ... မဟုတ်ရင်တောင် ငါက အဲ့ဒီလူအိုကြီးဘေး ကြီးပျင်းလာရတာဆိုတော့ ဒုတိယမြောက်ယန်ယွမ် ဖြစ်လာဦးမှာပဲ...”
![သူ့လက်ဖဝါးထက်က ရတနာ [ Completed ]](https://img.wattpad.com/cover/361907410-64-k819114.jpg)