don't let them find out 2

7

"Efendim girebilirmiyim"

Birde bu vardı saniye saniye geliyordu yanıma

"Gel bogum"

Yatakta uzanıyordum kalkınca başım dönüyordu yada kusuyordum

"Efendim minho bey kahvaltıya inmenizi söylüyor"

"Emir mi veriyor canım istemiyor demiştim anlamıyormusunuz midem almıyor"

Dün akşam masaya indiğimde benim hep oturduğum yerde oturuyordu sunoo ve birlikte beni bile beklemeden yemek yiyiyorlardı yemek yemeden hatta görünmeden odama gidip çıkmadım sabaha iyileşmeyi umarken dahada istahım kesildi

"Dünde yemediginizi söyledi inmesseniz"

"İnmicem "

"Ama efen-"

"Bogum inmicem dedim çıkarmasın uykum var"

Ben yafağa uzanıp dizlerimi kendime çektim gerçekten kusmaktan kıbıldayamıyordum bile zaten uyuyamıyordum kaç gündür gözlerim uykuyla uyanıklık arasında gidip gelirken tekrar kapı çaldı kesin bogum içeriye girdi

"Halim yok yemicegimi söyle dedim ısrar etmesin"

"Dünde yemedin"

Bogumun sesi inceydi banamı öyle geliyordu gözlerimi açmadan konuştum

" Çıkarmasın üç gecedir uyuyamıyorum uykum varken uyuyayım"

"Kalk hastahaneye gidicez"

"İstemiyorum iyi olurum ben sen bay Lee ye iyi de"

"Yalan söylicektin bana"

Bu ses cidden bogumun sesi değildi gözlerimi açtım keşke açmasaydım bay Lee karşımda kanlı canlı duruyordu boyu cidden uzundu bir ara ölçücem yatakta dogrulmaya çalıştım ayağa kalktım ama halim yoktu bu yüzden öne doğru savruldum

"Jisung!"

"İyiyim uykum var sadece"

"Değilsin ip gibi kalmışsın neden gelip yemek yemiyorsun"

Ne diyim sunoo ile mutlu duruyordunuz bölmek istemedim mi yoksa kıskandımda kapattım kendimi odaya mı demeliyim

"Çünkü istemiyorum biraz halsizim yürüyecek tahatim yok"

Ben cümlemi bitirince kendimi havada bay Lee'nin kolarında buldum

"Napıyorsunuz indirin beni"

"Madem sen gelmiyorsun beni seni götürürüm"

"İstemiyorum diyorum neden ısrar ediyorsunuz"

"Jisung!"

"Sustum!"

"Güzel aferim"

Çok utanç verici resmen bebek mişim gibi kucağına aldı ve bogumda sunoo da gördüler beni masanın yanına getirdi

"Sunoo "

"Efendim minho"

"Sandalyeden kalk orası jisungun yeri"

Biraz durduktan sonra bana keskin bir bakış atıp kalktı bey Lee beni sandalyeye konumlandırıp çekildi

"Ye bir şeyler"

Ne kadar istemesemde yemessem dahada kötü olurdum zaten ilaç almıyorum önümdeki temiz tabağa bir kaç çatal kahvaltılık koyup yemeye başladım

"Siz neden yemiyorsunuz bay Lee"

"Yiyorum "

Sunoo ya çevirdim kafamı tepkisiz izliyordu kahvaltıma döndüm
Kahvaltı etmeyi bitirince kalktım