Minho'dan
Jisung ile arbaya bindik ama o kafasını cama dönüp bana bakmıyordu bile
Onu korumaya bebeğimizi korumaya çalışıyordum ama o sanki benden uzaklaşıyordu yada ben öyle hisediyordum ondan uzak kalmaktan asla haz etmiyorum hep yanında olmak gülüşünü görmek öpmek sevmek istiyorum daha fazla beklemek istemiyorum
Farkında değil onu sevdiğimin farkında değil ne kadar belli etsem bile anlamıyor oda beni seviyor biliyorum ama neden ona yaklaşırken o uzaklaşıyor bugün söylicem onunla devam etmek istediğimi
Çok değiştim artık o kadar çok kötü değilim sert birisi somurtan birisiyken şimdi sevmeyi bilen mutlu gülen aşkı tadan deli gibi birine bağlanan biriyim sanki jisungun köpeği olmuşum gibi ne diyorsa yapıyordum belki kaybetmemek için belkide sevdiğim için
Sonunda dayanamayıp jisung ile konuşmaya çalıştım
"Jisung"
"Efendim"
"Bana bakar mısın?"
"Efendim minho"
"Eğer istersen yani gitmek istediğin bir yer varmı bugün seninle kalmak istiyorum"
"Eve gidip uyumak istiyorum sadece"
"Peki sen bilirsin "
İstemiyorsa ısrar etmenin bir faydası yoktu bende önüme döndüm
Jisung'dan
Minho bir yerlere gitmeyi teklif ediyordu ama ben yorgun hissediyordum üzüldümü ki acaba benimle kalkıcağını söyledi vakit geçirmek istiyordu galiba bende hep red ediyordum ne yapıyorum ben nasıl böyle olabilirim bencillik ediyorum şuan o işim var ama seninle kalırım dedi ben ise hep red ediyorum
"Minho"
"Efendim jisung"
"Ben eve gitmek istemiyorum"
"Uyumak istediğini söylemiştin"
"Özür dilerim sadece biraz gezelim yani sende istersen "
"Senin için nasıl istersen öyle olur istediğin yeri söyle bakalım"
"Ben biraz dolaşalım sonrada hani beni bir yere götürmüştün deniz ve mavi-"
"Evet orayami gitmek istiyorsun"
"Hıhım biraz gezelim dolaşalım sonrada akşam oraya gidelim olurmu "
"Olur "
Önüme geri döndüm duyduğum güzel bir kafe vardı orda güzel tatlılar içecekler yapıyorlardı konumunu oğrenip minhoya söyledim şuan oraya gidiyorduk en doğrusunu yapıyordum bende mutluydum minho'da ve bebeğimiz de güzel bir nefes verip dışarıyı izlemeye başladım ne çabuk geçiyordu zaman
Minho ile kafeye geldik kafenin dışı kadar içide çok güzel dekore edilmişti ben görünüşüne bayıldım minho'nun beni kolumdan tutup yürütmesi ile olduğum dünyadan çıkıp gerçekliğe döndüm beni bir sandalyeye oturttu
"Kendim yapabilirim"
"Hıhım orda dikildin sadece ayakların bacakların yorulucak "
"İyi teşekkür ederim"
Ben etrafı izlerken sipariş için çok tatlı bir çocuk geldi
" Merhaba Hoş geldiniz"
"Merhaba"
Minho kafasıyla selam verdi insan biraz eğer ya saygısızlık bu neyse ben çocuğa döndüm
"Sipariş vermek ister misiniz yoksa "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
don't let them find out 2
حركة (أكشن)ikinci kitaptır okumadan önce birincisini okuyun lütfen devamı oluyor burası mafya hemşire minsung mpreg
