I will never change you "barış alper and ismail"

0.5

Ders zilinin çalmasını ikiside aldırmadan, dışarıya çıkıp banka oturmuşlardı. İsmail gözlerini oynayıp durduğu ellerine sabitlemis, konuşmamaya yemin etmiş gibi susuyordu, barış ise nereden başlayacağını düşünmekle meşguldü.

İsmail artık dayanamayarak gözlerini ellerinden çekip barışa bakmıştı, barış artık karşısındaki sarışının da sabrının tükenmek üzere olduğunu anlamıştı.

"Özür dilerim" diyebilmişti sadece başka ne diyebilirdi ki?? "Bazı şeyler özür dilemekle geçmiyor barış" yine kırgın çıkmıştı ismail'in sesi, barısı seviyordu ama öyle zamanlar geliyordu ki ona olan nefreti daha ağır basıyordu.

Yine ortada derin bir sessizlik hakimdi, bu sefer bu sessizliği bozucak cesaret kimsede yoktu...

İsmail tekrar sabitledi gözlerini barışa, barısın daha fazla konuşmayacağını anladığında ayağa kalkıp uzaklaştı oradan... artık oda dayanamaz haldeydi, yorulmuştu...

Barış sadece baktı ona, bakarken gözünden bir damla yaş süzüldü ve bir daha, bir daha derken göz yaşlarını serbest bırakıp ağlamaya başladı.

Altayı siktim öldü

Mert
İsmail lütfen bana barışla konuşucağım için derse girmedim deme amk

İsmail
Tamam demem

Ferdi
Yuhh amk miha dediğinde inanmamıştım

İsmail
Miha nerden biliyomuş

Mert
Sizi çıkarken görmüş aq

Altay
Ne konuştunuz??

İsmail
Özür diledi

Ferdi
Sadece özürmü diledi aq
Affetmedin inşallah

İsmail
Bisey demedim

Arda
İsmail abi sen nasılsın

İsmail
İyiyim

Altay
Evdemisin

İsmail
Evet

Mert
Okul çıkısı yapalımmı abi biseyler hem kafamız dağılır
1 aydır evde oturmaktan bıkmadınız amk

Ferdi
Bana uyar

Arda
Banada

İsmail yaziyor...

Altay
İsmail biraz nefes al aq
Senin bu ev hayatın beni öldürecek
Bekle beni geliyorum ben
Ben gelmeden gitme bir yere

İsmail çevrimiçi

İsmail
Tmm

Altay
Adam ol

İsmail
Senden nefret ettiğimi daha önce söylemişmiydim

Altay
Her gün insan duyunca bünye alısıyo
No problem