7CHAPTER- cehenneme hoşgeldin

124 18 5
                                    


Y/N'in bakış açısıyla

Orman labirent gibiydi ağaçlar, çimenler ... herşey birbirine benziyordu ...
Tüm gücümle koşuyordum ,çıkışı bulmam gerekiyordu koşmaktan yorulmuştum ama koşmazsam ölecektim ..

Koşarken koluma birşey saplanmıştı acıdan çığlık atmıştım .. çığlıklarım ormanda yankılanıyordu
Kolumdan akan kanlar aşağı doğru süzülüyordu ...

Elbetteki bununla kalmamıştı bir el daha ateş etmiş ve sıcak kurşun bacağına isabet ettirmişti
Acı ve yoğun metal kokusu midemi alt üst etmişti
Bacağına sıkılan sıcak kurşunun verdiği acı ile sendeleyerek yürümeye başlamıştın
Acının verdiği etki ile gözlerindeki yaşlar yanaklarından aşağı doğru süzülüyordu

***

Koşarken büyük taşları fark etmemiştim tek isteğim bu ormandan çıkabilmekti ..
Taşlar büyük ve pürüzlüydü , koşarken taşa takılmış ve sendelemiştim
Bacaklarındaki acı ikiye katlanmıştı sol bacağına ateş edilen  sıcak kurşun ve taşların bacaklarında çizikler bırakmasıyla zar zor koşmaya başlamıştın sol bacağındaki ağrı artmaya başlamıştı  ...
Kıyafetlerin kan içindeydi ...

Koşarken ileride duran taşı fark etmemiştin birden sendeleyip yere yuvarlanmış ve bayılmıştın ......

Lia'nın bakış açısıyla

Ormanda saatlerdir koşuyordum susuzluktan boğazım kurumuştu artık çıkışı bulmak istiyordum , arkadaşlarımı bulmak istiyordum ...
Koşarken taşa takılmış ve yere düşmüştüm arkadan kıkırdama sesleri geliyordu yavaşça arkama baktım silahını bana doğrultmuş beni izliyordu....

"Küçük sürtüğümüz yorulmuş anlaşılan "

Bir el ateş etmiş ve gözlerim kararmıştı ....

Daphne'nin bakış açısıyla

Arkadaşlarımı bulmam gerekiyordu
Orman labirent gibiydi

Sağ tarafa koşmuştum ama sanki hep aynı yöne koşuyordum...
Koşarken birine çarpmıştım bu jennifer'dı . Beni fark edince sevinmişti arkasına baktığında gülümsemesi solmuştu arkama baktığımda onu görmüştüm

İşte şimdi 2 . Bir problemimiz vardı silahını bize doğrultmuş bize bakıyordu

Koşarken jenn'in çığlıklarını duymuştum son sözleri ise ;

"Arkana bile bakmadan koş ! Daphne " olmuş ve orman silah sesiyle yankılanmıştı göz yaşlarım yanaklarımdan aşağı doğru süzülüyordu...

Bir el ateş etmiş ve gözlerim kararmıştı.....

            *   *   *

Y/n'in bakış açısıyla

Yavaşça gözlerimi aralamıştım etraf karanlıktı zorda olsa etrafa bakmaya başlamıştım

Burası bir bodrum katıydı kenarda duran birkaç sandalye, yanında duran bir masa ve bir dolap vardı

Kalkmayı denemiştim ama bacağım sızlıyordu ve zincirlenmiştim 

Birden ışıklar açılmıştı ve ortamı daha iyi görmüştüm.....

Hoodie 'nin bakış açısıyla

Avlanmak bir zevkti fakat ritüel ile çağırılmak başkaydı ...

İlk lia denen kızı izlemeye başlamıştım , ormanda koşuyordu ve taşlara takılmıştı onu izlediğimi fark etmiş ve göz yaşlarına boğulmuştu .....

Daphne ve jenn denen kız o sürtüğün
Arkadaşıydı koşarken birbirlerine çarpmış ve düşmüşlerdi beni fark etmişlerdi tabikide onlarda kaybetmişti

Sırada y/n vardı onu bir süre izlemeye  devam etmiş ve kameram ile fotoğrafını çekmiştim

Bir süre sonra telefonunu çıkarmış ve mesajı okumaya başlamıştı
Okuyunca beni fark etmiş ve koşmaya başlamıştı

Tabikide oyuncağımın ölmesine izin vermeyecektim ...

Silahımı ona doğrulttum ve ateş ettim . Sendelemişti ama koşmaya devam etmişti .... ilgimi çekmişti

Bir süre sonra taşa takılmış ve yere düşmüş ve bayılmıştı

Onu ormanda yalnız bırakmayacaktım .... onu kendi evime götürmeye karar verdim ....

Kapıyı açtım ve içeri girdim onu bodrum katına indirdim , üst kata çıkıp ilk yardım setini getirdim ve yaralarına pansuman yaptım kenardaki dolaptan zincirleri alıp bağladım ve kenarda duran sandalyeye oturdum .....

Onu izlerken ışıkların zayıfladığını gördüm

"Kahretsin ..." elektirikler gene kesilmişti üst kata çıktım ve elektriklere bakmaya gittim....


Sizce nasıl olmuş?

Bu bölüm biraz bakış açısıyla anlatım oldu .. biraz geç yazdım ..
Umarım beğenmişsinizdir
Fikir ve görüşleriniz benim için çok önemli bol bol yorum yazın( aktif oldukça okuyacağım

OyunHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin