(18 : 36 )Hoodie'nin bakış açısı
Tamda tahmin ettiğim gibiydi şalterler atmıştı , depoya inmek zorunda kalacaktım yukarı çıktım ve depoya gittim ve şalterlerın olduğu kapağı açtım birkaç tane şalter aşağı inmişti onları düzelttim
Depodan çıkarken saate baktım saat 18: 48 'di mutfağa gittim ( elbetteki oyuncağımın açlıktan ölmesine izin vermeyecektim) dolaptan birkaç tane yumurta aldım ve tavaya kırdım ,omlet yapacaktım .....
(Bir süre sonra )
Alt kata indim ve anahtarla kapıyı açtım uyuma numarası yaptığını biliyordum kalp atışlarını duyabiliyordum, ona doğru yaklaştım ben yaklaştıkça kalbinin atışı hızlanmıştı
Maskemin altından çıkan boğuk sesimle "aç mısın ?" dedim sesimden korkmuştu ama başını sallamıştı .. çıkarken kapıyı kapattım ve üst kata çıktım .. tezgahta duran omlet tabağını aldım ve alt kata indim
Kapıyı açtım ve tabağı masaya bıraktım anahtarla zincirleri açtım ve kenarda onu izlemeye başladımAradaki sessizlikten sonra sadece tabağa bakıyordu "Ne bakıyorsun yesene ?! " deyişimle çatalıyla omletten bir ısırık aldı ve sonrada yemeye başladı
Kolundaki sargıların değişmesi gerektiğini fark etmiştim yemeğini yemesini bekliyordum yaraları yüzünden yavaş yavaş yiyordu ...Dolaptan ilk yardım setini aldım bana tuhaf bir bakış atmıştı sargı bezini aldım ve yaralarını tedavi etmeye başladım ....
Y/n'in bakış açısı
Yemeği masaya koymuş ve zincirleri çözmüştü zor da olsa dengemi sağladıktan sonra kenardaki sandalyeye oturdum yemeğe bakmaya başladım "peki ya içine birşey kattıysa " boğuk sesiyle konuşunca irkilmiştim çatal ile omletten bir parça aldım -aksine yemek çok güzeldi ben yemeğimi yerken dolaptan küçük bir çanta çıkarmış ve beni izlemişti .. yemeğimi bitirince bağlandığım sandalyeye oturdum.. şaşırmıştım " neden bana yardım ediyordu ?"
"N-neden bana yardım ediyorsun ?"
Bir süre bana bakmış ve işine geri dönmüştü ... " oyuncağımın bir iltihap yüzünden ölmesine izin veremem " boğuk sesi beni ürkütüyordu .... sargılarımı değiştirmiş ve zincirleri bağlamıştı .. tabağı masadan alıp gitmişti ve yine bodrum katında yalnız kalmıştım...
Bu evden kaçmam gerekiyordu ama hâlâ yaralarım iyileşmemişti ve bu zincirlerden kolay kolay kurtulamayacaktım.....* * *
Av mevsimi yaklaşıyordu . Ama elbetteki kızı tek başına bırakamazdı görevler uzun ve yorucu oluyordu görevde olucağı zaman kız aç kalacaktı ve sargılarının arada değiştirilmesi gerekiyordu - bunları düşünürken uyuya kalmıştı ..... ( hoodie'den)
* * * - 10: 30
Aniden kapının açılmasıyla uyanmıştım elindeki krep tabağını masaya bırakmış ve zincirlerimi çözmüştü ,yemeğimi yerken dolaptan ilk yardım setini çıkarmış ve yemeğimi bitirmemi beklemişti
Yaralarım iyileşmek üzereydi neredeyse üstü kabuk tutmuştu ...
Sargıları değiştirmiş ve zincirleri bağlamıştı ve masada duran tabağı alıp gitmişti
Bir taraftan arkadaşlarıma üzülüyordum ama elimden birşey gelmiyordu....Hoodie'den
Sargı bezlerini değiştirip üst kata çıkmıştım av mevsimi yaklaşıyordu ve o yalnız kalacaktı .... birden bir ses duydum ve oturma odasında duran levyemi aldım ve dışarı çıktım kenarda park edilen bir araba vardı arabayı tanımıştım masky gelmişti elinde kağıtlar vardı ... işte av mevsimi şimdi başlıyordu ....
Hızlıca arabaya bindim ve dosyaları incelemeye başladım eve biraz uzakta olacaktık ve y/n yalnız kalacaktı ben düşünüyordum yol boyunca ormanı izlemeye devam ettim ......
Kısa bir soru soracağım
-- > Sizce nasıl olmuş?
Umarım beğenmişsinizdir
Fazla aktif olamıyorum ve aktif olduğum zamanlar elimden geldiğince yazmaya çalışıyorum
Aktif oldukça gelen yorumları okuyacağımFikir ve görüşleriniz benim için çok önemli fikir ve görüşlerinizi yazmayı unutmayın ^^
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Oyun
HorrorGenç bir kız olan Y/N -Y/S/N babannesini ziyarete gider ve orada arkadaşları lia , jennifer ve daphne ile tanışır onlar sayesinde creepypastayı ve hoodie'yi keşfeder fakat hoodie'nin ona oyunlar oynayacağının farkında değildir.......