κεφάλαιο 3

479 14 3
                                    

Είμαι στο σχολείο και είναι η πέμπτη ώρα
Όλες αυτές τις ώρες παρηγορω την ελπίδα γιατί μετάνιωσε που χώρισε τον Γιάννη

Αχ θεέ μου πρέπει να κάνουμε όπωςδηποτε κάτι για να τα ξανα βρουν

"Επλιδακι μπορώ να πάω λίγο κάπου και θα ξανά έρθω σε λίγο" λέω

"Και θα με αφήσεις μόνη μου έτσι πως είμαι " λέει με μια φάτσα λυπημένη

"Για λίγο"

"Καλά άμα είναι επείγον "

"Είναι"φωνάζω καθώς φεύγω

Πάω να βρω τον Άλεξ
Που στο διάολο είναι το βόδι

Τον βλέπω να κάθεται στην καφετέρια του σχολείου με όλοι του την παρέα και με τα τσουλια

Πάω προς τα εκεί και σκουνταω τον Άλεξ στον ώμο
Όλοι με κοιτάνε περίεργα
Έχω κάτι ;

"Τι θες"λέει ξερά

"Να σηκώσεις τον κωλο σου και να έρθεις να σου πω κάτι"λέω

"Δεν υπάρχει περίπτωση"

"Και όμως υπάρχει"

"Άκου που σου λέω οτι δεν υπάρχει"λέει

Αρχίζει να με εκνευρίζει
Σκύβω στο αυτί του

"Άμα δεν σηκωθείς θα σου κόψω το δεξί σου μπαλάκι,μαλακά"λέω εκνευρισμένη και του χαμογελάω

Με κοιτάει με γουρλωμενα τα μάτια
Έτσι σε θέλω

"Παιδιά ένα λεπτό"λέει

Με παίρνει και με τραβάει από το χέρι με πάει στις τουαλέτες τις αντρικές κιόλας

Μπαίνουμε σε μια και κλειδώνει
Με κολλάει στον τοίχο
Έρχεται υπερβολικά κοντά

"Πες την μαλακιά σου " λέει

Δεν μιλάω απλά τον κοιτάω
Τον σπρώχνω λίγο

"Κάτι πρέπει να κάνουμε η ελπι δεν είναι καλά"λέω
"Ναι ούτε ο Γιάννης"λέει

Σκέφτομαι πως μπορούμε να τους φέρουμε κοντά
Το βρήκα

"Λοιπόν θα πούμε στην ελπι να πάμε για καφέ και θα έρθετε και εσείς τυχαία και εσύ θα ρωτήσεις άμα μπορείτε να κάτσετε μαζί μας και εγώ θα πω ναι, ε και μετά θα μιλάμε για διάφορα"λέω

"Ωραία τι ώρα και που"λέει και έρχεται κοντά μου

Κοιτάω πάνω για να τον δω

"1:15 στην γνωστή καφετέρια"λέω

Κάνω μύτες
"Τα λέμε "του λέω στο αυτί

You destroyed me?Où les histoires vivent. Découvrez maintenant