MAYBE

chapter 2

" එහෙනම් කොල්ලෝ අපි ගියා . ආ තව ටිකෙන් අමතක වෙනවා congratulations බොක්ක.. "

"ඈ......... "

මොකක්ද ඒ වුනේ ඇයි මේ යකා මට congratulations කිව්වේ. මුටත් track වෙලාවකට. අනේ මන්දා සමහර විට බැජ් ගහන නිසාද දන්නෙනෑ. ඉව්ව් .... මාවත් මඤ්ඤන් කරනවා.

කොහොමහරි ඔක්කටම බැජ් පලදලා ඉවර වෙද්දි අන්තිමට ඉතුරු වුනේ අක්කලා දෙන්නෙකුයි හේශාන් අයියයි සදරුවන් අයියයි මායි.

හරි සතුටුයි මන් හිතුවා වගේමයි මුන් දෙන්නා තමා හෙඩ් , ඩී හෙඩ්. මේකනෙ අනිත් ස්කෝල වල කොහොමද දන්නෙ නෑ ඒත් අපේ ස්කෝලේ හින්ට් විතරයි දෙන්නෙ බැජ් එක ගහන උත්සවේදි තමා හරියට දැනගන්න වෙන්නෙ කවුද හෙඩාලා කියලා. ඒ හැටි කවුරුත් අහන්නෙත් නෑ කවුරුත් කියන්නෙත් නෑ. මොකද ඒකෙත් තියෙන්නෙ වෙනම ගතියක්නේ. දැන් ඉතින් මගේ වාරේ. අපෙ පැන්ඩා බේබි අතින් ඹ්යේ .....

වයිස් ප්‍රින්සිපල් සර්ට ස්ටේජ් එකට කතා කරනවා ඇහෙද්දි මන් සදරුවන් අයියා දිහා බැලුවේ පොර කට පුරා මට හිනා වෙද්දි. හේශාන් අයියා ඒක්ක තරම් ලොකු ෆිට් ඒකක් මේ වෙනකන් නම් එයා එක්ක තිබුනේ නැ . ඒ උනාට දකින තැනකින් හිනාවෙලා කතා කරන පුරුද්දක් ඒයාට තියනවා. හේශාන් අයියා උනත් ගොඩක් ෆිට් උනේ සවිදුලාගේ මස්සිනා පොඩ්ඩ හින්දයි බෑන්ඩ් ඒකේ ඉන්න හින්දයිනේ . මොකද එයාලා අපිට වඩා අවුරුදු දෙකක් වැඩිමල්නේ. අපි ඉතින් ගොඩක් ෆිට් අපිට අවුරුද්දක් බාල සෙට් එකත් එක්කයි වැඩිමල් සෙට් එකත් එක්කයිනේ. ඒකනේ ඉතින් තියරිය.

" අන්තිමට අයියලා දෙන්නා හෙඩ් , ඩී හෙඩ් වෙනවා නේ එහෙනම්. Congratulations දෙන්නටම ආ...... "

පෙරලා හිනාවක් දෙන ගමන් මන් හිමීට සදරුවන් අයියට කිව්වේ පොර නම් මට මහා අමුතු හිනාවක් දෙද්දි. මුට මොකක්ද ඒපාර හැදුන ලෙඩේ. සවිදුවා ලග ඉදගෙන හිටිය හින්දා සදරුවන් අයියටත් උගේ ලෙඩේ හැදිලද කියලා දහඅතේ මන් කල්පනා කරද්දි ඒත් එක්කම ස්ටෙෆී කියන නම ඇහිලා මන් උඩ ගියේ මොකක්ද මේ වෙන්නෙ කියලා. .

" congratulations කොල්ලෝ . ඔයාට තමා ඒක ගැලපෙන්නේ..... "

" හා.....ඈ..... මොකක්..... ඒ.... අයියෝ..... "