Hwang Hyunjin , güzel saçları parlak gözleri ve uzun boyuyla oldukça çekiciydi, ama ben ona bu yüzden aşık olmamıştım, güldüğünde kısılan gözleri, maçlarda sayı attığında bana bakarak yaptığı hareketleri -ki artık yapmıyor- her şeyiyle aşık olmuştum ona.
Ama o umursamamıştı, arkadaş kalmak istemişti. Benim için bir sıkıntı yoktu bana aşık olmak zorunda değildi, ama arkadaş kalmamıştık. O benimle bulduğu her fırsatta kendince şakalaşıp dalga geçer ve beni kendinden sanki daha da olabilecekmiş gibi soğuturdu.
Ve en son, artık içimde en ufak bir sevgi kırıntısı kalmayana dek bıktırmıştı, ama kurtulamazdım ondan. Ondan ve şakalarından daha doğrusu.
Her teneffüse çıktığımda, antremana girdiğimde, maçta, yurt koridorunda, otomatta bazen tuvalette kısacası neredeyse her yerde karşıma çıkıyordu. Bir çeşit lanetti sanki, hwang hyunjin laneti.
Her ne yaparsa yapsın tek bir bakışında eritebilecek hwang hyunjin laneti.
"Hadi bakalım toparlanın, Yang! Dalma iyi oyna!"
Bana doğru konuşan koça kafamı sallamıştım, bir sen eksiktin kanka.
"Bu gün 10 tur koşacaksınız sonra ısının gruplar halinde maç yapın, benim toplantıya girmem gerekiyor."
Koşuya başladığımızda normalde önümde olması gereken kişi orada yoktu, büyük ihtimalle geç kalmıştı.
3. turun sonunda hızlıca önümdeki yerini alıp koşumuza katılmıştı, onu engellediğimden bu yana 2. Gündü dün derslere girmemiştim fakat antrenmanları aksatamazdım yani bu demek oluyordu ki büyük ihtimalle konuşmak zorunda kalacaktım.
7. Turda yavaşlayıp yan yana gelmemizi sağlamıştı
"Özür dilerim"
Hiç takmayarak koşmaya devam etmiştim, genelde özür dileyen biri değildi ama bulunduğumuz durumda özür dilememesi oldukça saçma olurdu.
"Jeongin, gerçekten aptallık ettim fazla abarttım."
"Jeongin"
Ve takmamaya devam.
10. tur, herkes durup banklara doğru geçmişti bende oraya doğru yürürken bir anda önüm kesilmişti, aniden durmamla önümdeki her kimse ona çarpmış ve sendelemiştim.
"Jeongin, üzgünüm."
"Tamam unuttum gitti."
Unutmamıştım, büyük ihtimalle uzun bir süre de unutmayacaktım, belki onunla yanlışlıkla kurduğum hayallerden sonra aklıma gelecekti ve daha da nefret edecektim ya da belkide hiç aklımdan çıkmayacak ve beynimde beni kemirecekti.
"Proje ödevini birlikte yapacak mıyız?"
Gerçekten anlamıyorum bir insan neden sevmediği biri ile proje yapmak ister ki?
"Neden?"
"Ha?"
"Neden beraber yapalım ki?"
Ve başka hiçbir şey söylemesine izin vermedim yanından geçtim elime basketbol topunu aldım ve maça katıldım, ama tüm gece sorumun cevabını düşündüm.
***
Bu bolum elimden akıp gitti valla😽😽
İnsallah okunur yau
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Enemies ||| Hyunin
FanfictionSürekli tartışan ikili birbirlerine karşı bir şeyler hissetmeye başlar,
