Tutarsız Zamanlama (Texting 3)

Özel bölüm 2🤍

"Ciddi ciddi kampa gidiyoruz?"

Çantaları toplamıştık.
Üç çift olarak yanımıza yandaş ikizleri alıp ormanlık bir araziye kamp yapmaya gidicektik.

"Yok Zeynebim şakasına gidiyoruz."

"Ayı çıkarsa yeminle kardeşi olduğunu iddia eder seni onlara veririm."

Turan gülmeye başladı.

"Ona ne şüphe."
Turan'ınlara gelmiştim,kendi çantamı toplamış onun çantasına yardım ediyordum.

Kapı ziliyle odalarındaki ikizlerden "Biz bakarız."sesi duyunca odadan çıktım.
Mia ve Ömer gelmişti.

"Arabalar hazır sizi bekliyor herkes."
Savaş kapı kenarında duran çantasını sırtına atıp, askılıktan ceketini aldı.
"Hazırım ben iniyorum diğerlerinin kolundan sürükleyin siz zor inerler."
diyip evden çıktı.
Poyraz ellerini yukarı kaldırıp "Bende hazırım bütün kaytarma işi abimin."ellerini geri indirip çantasını aldı.
Savaşın peşinden Poyraz da gidince kapıda dikilen Ömer ve Mia'yla bakıştık.

Mia"Bu üç kardeş kafadan gidik ama elimde kanıt yok."
Katılıyordum. Hangi manyak abi kardeşlerine tavşan kostümü alıp 'Sizi kampta avlıycam küçük tavşanlar."der?
Bunu dedi diyelim. Kim av tüfeğiyle tavşan kostümlü iki koca adamı kovalar!?

"Turan abi hazırsa çıkalım."
Ömer arkamdaki odadan çıkan Turanla cevabını almış oldu.

"Siz niye kapıda dikiliyorsunuz?" Mantıklı soru oduncum.

"Çöpçü bu abi apartmanda gezip çöp topluyoruz." Mia bu dediğini inançla söylemişti.

Ömer'in yandan bakışıyla gülmeye başladı.
Turan ile ben anlamsız bakışmalarını es geçip kapı kenarından çantalarımızı aldık.
"Çekilin inelim artık." Mia merdivenlerden inmeye başladı peşinden de bizler çıktık.

Apartmanın giriş kapısında iki araba duruyordu, yanımızda ehliyeti olan üç kişi vardı.
Savaş,Fatih ve Turan.

"Fatihlerle peşinizden gelicez." Ömer elindeki araba anahtarını Turan'a attı.
Havada yakalayıp "Poyraz ve Savaş yine mi bana kaldı." Gibi sızlamalarla bagaja ilerledi.
Çantaları yerleştirdikten sonra ön koltuğa geçip radyoyu kurcalamaya başladım. Şarkılar arasında gezerken Düşler sokağı/Feridun Düzağaç çıktığı an o kanalda kaldım.
Arka koltuğa Savaş ve Poyraz da yerleştiğinde Turan sürmeye başladı, bı yandan da şarkıya eşlik ediyordu.

"Ben kuşlardan da küçüktüm bir gece vaktiydi
Aşk tuttu elimden benim." Arada bana bakıyor hemen sonrasında yola odaklanıyordu.
Şarkı bitiminde Savaş radyoyu kapatıp kendi telefonundan açmak istediğini söyledi.
Biz de ciddi ciddi şarkı açmasını beklerken Ankaralı Yasin/ bide seviyom dedi açınca kahkahayı basmıştım.

Savaşa Poyraz da katılıp son ses söylemeye başladı.

"Bi' de "Seviyo'm" dedi
"Sana yanıyo'm" dedi
"İnan ölüyo'm" dedi vah, vah, vah
İş verip tüydü ortada koydu
Aşkıma kıydı vah, vah, vah."

Turan bağırarak "Kim üzdü lan seni eşşek sıpası." Savaş dertliymiş gibi yola baktı. "Motorumu tamire verdim abi kalbim yaralı." Bu söz bizi çok derinden yaraladı 2 saniye falan. Sonra tekrardan kahkaha atmaya devam ettik.
Poyraz "Bu sefer de ben şarkı açayım."diyip Savaşın telefonunu elinden kaptı.

"Abicim sen bu deliye uyma düzgün bir şarkı aç." Turan'ın haklı isyanına katıldım.
"Poyraz gidip de erik dalı açma."

Telefondan yükselen sesle keşke erik dalı açsaydı diye düşünmeye başlamıştım.