SONSUZA DEK

2. Bölüm: Tanışma

" Tanışmak tesadüftür,
arkadaşlık seçimi ama aşk
tamamen kaderdir."

Sabah alarm çalması ile uyandım komodinin üzerindeki telefonum uzanıp alarmı kapattım saat 7.30. Uçağın saat 10.00 kalkacağını bunun için zorla da uyanmam gerektiğini düşündüm.
Üniversite için heyecanlıydım ama yeni insanlar görmek pek iç açıcı değil.
Hayattan hep insanların bana karşı zararlarından dolayı hep yanlız kaldım. Babam ve annemin beni ve Efsa'yı baskı altında büyütmesi insanlara olan güvencimizi hep kırardı. Bu hep böyle devam etti. İnsanlara hiç güvenmezdim ve bu böyle devam edecek.
Odamın boş beyaz tavanını izlemeye ve biraz daha düşündükten sonra,
yataktan çıkıp Esfa'nın yanına gittim.
Koridorda ilerlerken Efsa'nın odasının kapısı hafif açık olduğunu gördüm biraz endişelendim ve ilerlemeye devam ettim. Kapının kolunu Ben dokunmadan açıldı içeri girdim ve Efsa'nın yatakta olmadığını gördüm odaya göz gezdirdim ama Efsa ortalıkta yoktu. Efsa diye birkaç defa seslendim ama ses yoktu banyoya bakmak için ilerledim tam kapıdan çıkacaktım ki cılız bir vücuda çarptım aynı anda ben Efsa büyük bir çığlık attık.
" Nevra ne bağırıyorsun."dedi
" Efsa neden Ses çıkarmadan geliyorsun ödümü koparttın."dedim
" Hem sen neredeydin?"
"Mutfağı su İçmeye gitmiştim sesini duydum ve arkandan geldim. Ne bileyim korkacaksın." Efsa ile birlikte biraz soluklandıktan sonra Efsa'nın yatağına oturduk. "Nevra ne zaman çıkacağız? trafik var biraz erken çıkalım."dedi
Efsa'nın bu saatte uyanmasını beklemezdim ama hayret uyanmıştı onun şokunu atlatırken saatin 8.00 olduğunu gördüm. Efsa haklıydı biraz erken çıkmamız gerekiyordu günlerden Salı olduğu için İstanbul baya kalabalıktı. " Tamam hadi hemen bir kaç bir şey atıştırıp çıkalım."dedim
Efsa başının aşağa yukarı salladıktan sonra ben kendi odama gittim.
Telefondan Açelya'ya mesaj attım.
"Günaydın Açelya yarım saatte kadar çıkacağız sende hazırlan geç kalmayalım."dedim

Açelya'da bizimle Eskişehir'e gelecekti.
Oda Eskişehir'i kazanmıştı ama aynı üniversite değildi. Banyoya gitmek için odamdan çıktım banyodaki tekrar o yüzü gördüm ve tekrar aynı acı anılar aklıma geldi üzülmeyecektim bu sefer ağlamayacaktım. Gözlerim biraz buğlaştı ama Sağ elimin tersiyle sildim banyoda biraz kaldıktan sonra odama gittim.
Telefonumun titremesi ile aldım elime.
"Günaydın canım tamam merak etme yetişeceğiz içini ferah tut." dedi
"Tamam canım."dedim

Ardından akşamdan hazırladığım kıyafetleri üzerime giydim krem bol paça pantolon ve havanın soğuk olduğundan dolayı siyah sweatshirt giydim. Hafif bir makyaj daha sonra siyah saçlarımı at kuyruğu yapıp odadan çıktım. Efsa ya seslendim. " Efsa hazır mısın?" "Evet hazırım geliyorum."
"Tamam" dedim. Mutfağa gidip bir kaç şey haırladıktan sonra Efsa'da yanıma geldi bir şeyler yedikten sonra vestiyerden montlarımızı ve ayakkabılarımızı giydikten sonra valizlerimiz aşağa indirmek için arabaya gittik. " Nevra Açelya ablaya haber verdin mi?" dedi. "Evet hazırmış o da."dedim evi son defa bir kontrol ettim.
Her anımı tekrar tekrar hatırladım.
Biraz duygusallaştım çünkü; burda doğuyup büyüdüğüm evi şuan bir daha görmeyeceğim hatırladım, her şey o kadar yavaş ve aynı zamanda hızlı geçti ki ne kadar acı olsa da yine içim buruktu.
Valizleri aşağa indirip arabaya yerleştirdik tabii valizler biraz ağardı bir an gerçekten yere uzandım kilom dan fazlaydı. Efsa'da benim gibi yorulmuştu o da yere oturdu. Ardından arabaya binip emniyet kemerlerimizi bağladık geri geri gittikten sonra ana yola çıktım. Efsa ve ben gideceğimiz yer hakkında biraz sohbet ettik. Daha ev tutacaktık, yerleşicektik tabii biz 5 gün önceden gidecektik biraz içimiz rahatı.
Açelya'nın evine geldik kapısının çalıp Açelya her zaman ki gibi hazır değildi ve uçağa bir buçuk saat vardı.
"Açelya sen daha hazırlanmadın mi?"dedim "Başıma neler geldi. Annemler erkenden hastahaneye gittiler bende onlara uğraşıyordum hazırlanamadım hem zaten beş dakika mı alır siz oturun hem geliyorum" dedi
"Açelya ne oldu bir sorunmu var?"dedim
"Umay halam biraz rahatsızlanmış annemler oraya gitti. Biliyorsun halam biraz kaygılı olduğu için tansiyonu düşmüş annelemlerde yanına gitti. Sıkıntı yok yani neyse siz oturun geliyorum."
"Tamam biraz hızlı" dedim.
Ben ve Efsa oturma odasına geçip oturduk. Neyse ki hemen Açelya geldi ve biz aşağa indik Açelya'nın valizlerini de arabaya yerleştirip ben şoför koltuğuna Efsa ve Açelya'da yolcu koltuğuna bindiler emniyet kemerlerimizi taktı.
Geri geri gidip ana yola çıktık ve havaalanına gittik. Yolda biraz sohbetten sonra geldik. Arabayı İstanbul' daki çekicilere verdik ve onlara Eskişehir'e getirmelerini ilettik.
Ardından biletler için havaalanına giriş yaptık valizleri girişte ki yere teslim ettikten sonra beklemek için kafede oturduk. "Nevra şimdi nasıl yapacağız. Yani nerede kalacağız?" dedi Açelya.
"Bende bilmiyorum gittiğimiz gibi emlakçıya uğrarız oradan bakarız uygun evlere bugün hallederiz zaten, 1.30 saat sürüyor yolculuk indikten sonra çekiciler de arabayı getirmiş olurlar halledeceğiz bugün sıkıntı yok."dedim gülünç bir sesle." Nevra"dedi Efsa
"Efendim Efsa". "Biz bugün bu kadar şeyi nasıl halledebiliriz ki daha şehri bile tanımıyoruz." dedi
"Bende bunu düşündüm ve üniversite grubundan bir kaç kişiyle görüştüm onlara inince bize yardım edeceklermiş."dedim ve susmaya devam ettik.