gerçek ailem /Tamamlandı/

1.bölüm(düzeltdim)

Merhaba ben Egemen. Ege diye sesleniyorlar genelde. Evet bir soy ismim yok. Çünkü bir yetimim. Aslında yetimhanede verilen bir soy ismim var Ademoğlu. Fakat normalde kendimi tanıtırken kullanmıyorum.

Yalnış anlamayın yetim olmaktan utandığım için diğil. Ahhh ne bileyim işte. Gerçi neden açıklama yapıyorsam. Herkes ' deli bu a*k ' diye düşünüyor şu an dimi.

Neyse konudan saptık gibi. 20 yaşında taş gibi ,yakışıklı, 1.83 boylu bir çıtırım.

Ve şu an ne mi yapıyorum. Tabiki de çalıştığım kafenin mola odasında bilinmeyen bir numaradan gelen bir aramayı cevaplamak üzereyim.

Ege" alo. kimsiniz?"

Bilinmeyen numara" alo Egemen Ademoğlu ile mi görüşüyorum"

Ege" evet benim"

Bilinmeyen numara" merhaba. Sizi Arslan özel hastanesinden arıyoruz. Lütfen yarın saat 10.00 da  DNA testi için hastanemize buyurun. İyi günler dilerim"

Bunları dedikten sonra yüzüme kapatılan telefona baka kaldım.

Neydi bu şimdi. Hem belki ben çok uzak bir yerdeyim. İki güne anca gelebilirim. Ve ya aynı saatte önemli bir işim var. Yada şaka sanıp gitmem. Görmeden gıcık oldum kadına. Ne bu düşüncesizlik yav. Neyse artık. Gidelim bakalım ne olucak. En fazla organlarımızı kaybederiz ne olucak ki dimi.

Kafedeki işim bittikten sonra otobüse binip eve gittim. Eve varınca saate baktım Barda olan işime iki saat vardı daha. Evet iki işte birden çalışıyorum.  Aslında barda haftada üç kere çalışıyorum. Çünki saat 22.00 dan sabah 4.00 a kadar mesaim oluyor.

Saat 21. 45 alarm kurudum. Düşa girip çokta sıcak olmayan suda yıkanıp altımada sadece siyah bir şort giyip kendimi bildiğin yatağa fırlattım. Ve uyudum.

Alarmın sesiyle uyanıp kıyafetlerimi giydim. Bardaki işimi bir az uzadığı için saat 5 de anca çıka bilmiştim. Neyse sonuçta bonus aldım patrondan.

Sonuçat para kazanmam gerek. Şeref yoksunu kiraladığım dairenin sahibi her ay zam yapıyor zaten kafeden aldıklarım yiyecek içecekleri saymadan eve gidiyor her kuruşu. Yiyecek içecek ve kıyafet almak içinde barda çalışmam gerekiyor. Tabi gelicek içinde para topladığımı unuttum. Yani bana bir şey kalmıyor. Zaten gerekte yok. Ev insanıyım ben gezip tozmak benlik diğil.

Sabah yine alarmın sesiyle uyanıb duşa girdim. Üzerimi giydikten sonra saate baktım. Yarım saat kalmış. Üzerimi giyip hastaneye doğru ilerledim.

Kahvaltı neden yapmadın derseniz şöyle bir cevabım vardır. Temmbelik. Evet üşendim. Acıkırsam yolda bir şeyler alıp yerim.

Ve hastaneye gelidim bile. Vay anasını. Bu hastanenin sahibi kesin zengindir.

Otomatik kapıdan girip resepsiyoniste yaklaştım.

Ege" merhaba. Ben kan DNA testi için gelmiştim. İsmim Egemen Ademoğlu"

Resepsiyonist" ah evet. Bir dakika. Üçüncü kat 4 numaralı odaya gidiniz lütfen. İyi günler."

Ege"teşekkürler"

Üçüncü kata çıkmak için asansöre ilerlerken durdum. Vaz geçiyorum.

Olduğum yerde 180 derece tupuğumla dönüp geldiğim kapıya doğru ilerledim.

Sebebini sorarsanız. Sebebi çok fazla Wattpad okumam.

Vallahi hiç uğraşamam. Hem %70 ihtimalle önyargılı olma ihtimalleri var. Ve ben önyargılı birisiyle aynı odada olucam. Hahaha güzel şaka. Hatırlatın sonra da güleyim.