1.(Katilin Doğduğu Gün)

188 24 43
                                    

NOT: Bir kaç bölüm 7 yıl önceyi anlatacak.

Katilin doğduğu gün

♠︎YAZAR'DAN︎♠︎

Her şey mutlu aile tablosunun mahv olmasıyla başladı. Hayır kendileri bu mutlu aile tablosunu mahv etmedi. Ortaklarının kıskançlığı yüzünden iş birliğini bitirip onları yok etmeye çalışmasıyla mahv oldu bu tablo .


Her kes olucaklardan habersiz bi şekilde oturup bi şeyle uğraşıyordu.

Eun mi(10) Hyunjin'e(16) omuzundan olan saçlarını örmek için yalvarıyordu. Büyüğü onu kırmayıp saçlarını örmesine izin vermişdi. Felix(14) küçük kızın ne yapıtığına bakıyordu. Ara sıra küçük kızın işine odaklanmasını tatlı bulup gülüyordu. Hyunjin ise sabırsızlıkla saçının son halini bekliyordu.

Jisung(15) ve Seungmin(13) oyun oynuyordu. Her kill aldıklarında bağırıp seviniyordular. Salondakı diğerleri ise "valla deli bunlar" bakışılarını eksik etmiyordular.

Chan(19) Jeongin'e(12) anlamadığı konuyu anlatıyordu. Jeongin Chan'ın her cümlesinden sonra ofluyordu. Chan gülüp cümlesini tekrar ediyordu.

Changbin(17) ve Minho(18) ise futbol maçı izliyordular. Her gol kaçırdıklarında küfür savuruyordular. Chan da kafasını kaldırıp onlara bakıp "kaşık geliyor küfür etmeyin çocukların yanında" diye tehtid ediyordu.

Silah sesleriyle büyük olanlar hızla depodan silah almaya gitmişdiler. Küçükler ise koltuğun arkasında saklanmışdılar. Hepsinin silah eğitimi olması iyiydi. Ama kız kardeşleri bilmiyordu. Hyunjin, Felix, Jisung, Seung ve Jeongin büyüklerinin onlara silah vermesiyle çatışmaya olmuşdular.

En küçükleri ise bi köşede ağlamakla meşğuldü. Adamın biri kızı nişan alınca abileri hedefin kız kardeşleri olduğunu düşündüler ama hayır. Kızı yem olarak kullanıp büyüklere ulaşmak istiyordular. Felix koşarak Eun mi'nin yanına gitmişdi. Sıkıca Eun mi'ye sarılmışdı. Küçük kız da sıkıca abisine sarılmışdı. Her silah sesi duyunca kız abisine daha sıkı sarılıp kafasını göğüsüne gömüyordu. Büyüğü ise küçüğünü korumak için daha da sarılıyordu.

8 kişiye karşı 50 kişi çatışmak adil değildi. Malesef 50 kişinin saldırısına dayanamamışdı az önce gülüp eğlenen şuansa üstü başı kan içinde olan 8 kişi. Küçük kız bir kaç silah sesi daha duydu.

Ardından onu saran kollar gevşedi. Kız korkmuş ve başını kaldırmışdı, ağlamaktan titreyen sesi ile "A-abi?" diye bilmişdi sadece. Felix'in beyaz tişörtü kırmızılaşıyordu. Diğerleri de yerde kan içinde yatıyordu.

Küçük için hayat sanki bi saniyeliğine durmuşdu. Ardından ağlaması şiddetlenirken bi ses duydu. Sesini kesip olanları dinlemeye başladı. "Öldüler mi?" Bu ses aşırı tanıdıkdı onun için... Abilerinin çocukluk arkadaşı, ortakları Woojin'di bu kişi. İhanet etmişdi abilerine. Yanındakı kişi Woojin'in sorusunu cevaplamışdı.

"Sadece kız yaşıyor. Diğerleri ağır yaralı. Yaşamazlar yani." "Kız kalsın benim meselem abileri ile" Yerde kanlar içinde yatan Chan'ın yüzüne bakıp söylemişdi bunları Woojin. Kızın içine Woojin'e karşı nefret tohumları sepilmiş filizleniyordu.

Adam yeniden ekledi. "Ama efendim kendimiz kendimize düşman yaratdık. Kızı biraz tanıyorsanız size bunun bedelini ödetecek" Woojin biraz düşündü ardından "Kızı da öldürün" dedi. Kız sıkıca gözlerini kapatdı. 3 el ateş edildi. Kız acı his etmeyince gözünü açtı.

Hyunjin ve Jisung kendilerini ona siper etmişdiler. Kurşunlar onlara isabet etmişdi. Adamlar gidince kız aceleyle ambulansı aramışdı. Daha doğrusu mafyalar için çalışan sağlık ekibini aramışdı. 5 dakika içinde gelmişdiler. Alel acele abilerini alıp sedyeye koyuyordular. Kızsa sadece ağlıyordu.

Ama gördüğü manzara onu tamamen yıkmışdı. Bu manzara diğerlerinin aksine bilinci açık olan Hyunjin ve Jisung ona bakıp gülümsemesiydi. Sanki gülümsemeleriyle onu sakinleşdirmeye çalışıyorlarmış gibiydiler. 10 dakika içinde hepsi gitmişdi.

Eun mi bağıra bağıra ağlıyordu. Evdeki eşyaları savuruyordu. Bi süre sonra ağlamaktan gözlerinden kan gelmeye başladı. Eun mi buna aldırış etmiyordu. Sadece kendini suçluyordu. Belki var olmasaydı Hyunjin, Jisung, Felix yaşıyor olurdu. Ama zaman geriye alınmıyordu.

Bi anda kapı açıldı. Eun mi bunu umursamadı. 4 kişi eve girdi. Konuşmalarını duymaya başladı. "Aman Allahım buralar ne hale gelmiş. Neyse amacımızdan sapmayalım. 10 yaşlarında bi kız arıyoruz"

Helloo yeni kitapla geldim. Devam edeyimmi?

♠︎ PLAN ♠︎ Skz ile hayat etHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin