Tanrı başından beri biliyordu. Melek Samael, kendinden sonraki en güçlü varlık olan Samael, bir çamur yığınının önünde eğilmeyecekti. O yüzden Tanrı olsun dedi ve oldular. Onlara Adwa dedi melekler(Adem,Havva). Melekleri andıran kafaları ve iblislere benzeyen gözleri vardı. Tanrı Samael'i huzuruna çağırdı:
''Ey meleklerin öğretmeni Samael, Tek'ten sonraki en kudretli! Sevgili Samael ! Senden üstün olacak birini yarattım!'' dedi.
Samael gülümsedi. Artık efendisinin bunamış olabileceğini düşünüyordu.
''Kimmiş o?'' diye yanıt verdi.
''Adwa! Çamur ve ateşten yaptım onları, meleklerin sularında kutsadım merhameti öğrensinler diye ve iblislerin ateşlerinde yaktım sağlam olsunlar diye. Sen önlerinde eğilesin diye Samael!''
Samael geriledi. Vereceği cevabı düşündü bir an ve çabuk karar vermeliydi. Ama Samael zekiydi, vereceği cevabın uzun vadedeki tüm etkilerini tahmin edebilirdi. Ama susmayı tercih etti. Çünkü ''Tek Olan'' kudretliydi.
Tanrı bilirdi. Çünkü onun kader dediği kitap elindeydi. Büyük bir büyüydü bu. Tanrı olacak ve olmayacak olanları görürdü ve bilirdi. Samael'in ihanet edeceğini biliyor, ve bunu istiyordu. Aynen İsa'nın Lazarus'u dirilteceğini bildiği gibi.
Tanrı Adwa'yı gereğinden fazla zeki yapmıştı. ''Yasak şarap içilmeyecek'' dediğinde içmeyeceklerini biliyordu. Bu yüzden Samael'e ihtiyacı vardı.
Bu insanlara düzenlenen komploda Samael sadece bir maşaydı...
