Telefonum şiddetle çalıyordu büyük ihtimalle arayan mertti. Abimin ona attığı fotoğraf o kadar mide bulandırıcı ydıki kesin benden nefret ediyordu abim denen o piç yüzünden, tabii bu adama abi denirse, ondan nefret ediyorum, oda ben nefret ediyordu beni sevmesini hiçbir zaman istememiştim hiçbir zaman da istemiycektim. Şuan abimin evinde, yatağında kelepçeli bir şekilde duruyorken, aksini düşünmek mümkün değildi zaten ama korkmadım yada üzülmedim ben buna alışmıştım.
5 saat önce
Mert evden çıkmıştı, o evden çıkınca direkt temizlik yapmaya başlamıştım ev pis değildi ya da ortalıkta dağınık değildim ama şu an temizlik yapmaya ihtiyacım vardı en azından kafamdakileri toparlayabilmek için. Temizlik yapalı yaklaşık 1 saat olmuştu, bir saat olmasına rağmen Mert'i özlemiştim. Şu an Emre'nin yanında olduğu için onu arayıp rahatsız etmek istemiyordum, o yüzden sevdiğim bir filmi açtım ve izlemeye koyuldum.
Filmin yarısında dış kapı serçe çaldı, büyük ihtimalle gelen Mertti. Kapıya doğru yürüdüğümde içimde nedensizce kötü bir his vardı.
Kapıyı açtığımda gördüğüm kişiyle yerimde resmen donakalmistim.
Gelen abimdi.
"Ee kapıda öyle bekliycek misin, yoksa anını içeri almiycak mısın?" Dediğinde hiç bir tepki göstermiyordum. "Sıkıldım ben ama ve ben sıkılınca sıkıntımı gidermek isterim güzelim bunu bilirsin" dediğinde sertce yutkundum. "Ne istiyorsun" dediğimde umursamaz bir tavırla "beni içeri almanı bekliyorum" dedi ve hiç bir şey söylemeden içeri girdi. "Ne istiyorsun" dedim sesimi güçlü tutmaya çalışarak fakat bu çok da kolay olmuyordu. "Almina sen beni aptal mı sanıyorsun cidden o küçük aklınla benden kaçabileceğini mi düşündün? O altına yattığin erkekler mi koruycakti seni" dedi ve üstüme doğru yürümeye basladı resmen tüm bedenim korkudan titriyordu.
Beni duvarla arasına alınca kulağıma doğru eğildi ve kısık bir ses tonuyla konuşmaya başladı. "Yoksa o altına girdiğin Mert mi kurtaraktı elimden" dediğinde gözlerimi şaşkınlıkla açtım cümleden tek takıldığım nokta Mert kelimesiydi ağabeyim mert'i bulsaydı gördüğü yerde hiç düşünmeden öldürürdü. "Ne demeye çalışıyorsun" ne demeye çalıştığını çok iyi biliyordum fakat bunu kendime söylemeye cesaretim varmiydi onu bilmiyordum.
"Şunu demeye çalışıyorum o güzel sevgilinin ölmesini ister misin yoksa benimle mi gelirsin, ha benimle gelmezsen sevgilin sadece ölmez senin ölümüne büyük bir acı ile izler tabii karar senin ya gelirsin ya gelmez"
Dediğinde artık gözlerimden yaşlar aliyodum.
"Sen benim abimsin ya ben senin kardesinim nasıl bu kadar kötü olabilirsin" dedigimde büyük bir kahkaha attı "dediğim gibi ya gelirsin ya gelmesin"dediğinde tepkisizce ona baktım, Mert'in ölmesine dayanamazdım o yaşamayı hak ediyordu hele benim yüzümden ölmeyi asla hak etmiyordu ona bunu yapamazdım "tamam" dedim kısık bir ses tonuyla, cevabından memnun kalacak ki sırıtarak bana baktı. "Bende öyle düşünmüştüm zaten" ama ilk önce fotoğraf çekmemiz lazım" dediğinde anlamayarak ona baktım, "Ne fotoğrafı ne saçmalıyorsun" dememek almadan, beni kendine çekti ve kucağına oturtturdu, sinirle kucağından kalkmaya çalıştım fakat yumruklarım boşaydı, "sakin ol güzelim sadece bir fotoğraf çekeceğiz sonra gerçeğin uygularız" dediğinde daha çok ağlamaya başladım. "Nolur yapma" dediğimde "sevgilinin ölmesini istemiyorsan sus" dediğinde bir şey diyemedim. onun bana her dokunuşunda midem bulanıyordu her sesini duyduğumda..
Toplamda 4 tane fotoğraf çekmiştik ve hepsi o kadar kötüydü ki Mert'in yüzüne bakamayacak kadar kötüydü ki buradan çıktıktan sonra Mert'in yüzüne bakabileceğimi tekrardan düşünmüyordum. Belkide ben onu hak etmiyordum abisi tarafından tecavüz edilen taciz edilen birini kim isterdi ki hayatım boyunca abimden kaçmaya çalıştım ilk tacizi ben 12 yaşındayken oldu, o zaman anlamamıştım daha çok küçüktüm. Babam yoktu trafik kazasından ölmüştü annem zaten hep abimi korudu.
Ben bunları düşünürken yine o iğrenç suratı görmüştüm, yüzünde sinirli bir ifade vardı, anlamaz gözlerle ona bakıyordum bir anda sert bir ses tonuyla. "Hadi hemen gidiyoruz" dediğinde dışardaki siyah arabaları gördüm, abim güçlüydü arkası da çok sağlamdı fakat bu kadar değildi ya da ben bilmiyordum "hassiktir Almina sakin sesini çıkarmıycaksın" dediğinde kendimde bir şey söyleyecek cesareti bulamıyordum. Kapı bir anda sert bir gürültüyle çaldı kulaklarıma Mert'in sesi geliyordu büyük ihtimalle rüya görüyordum Mert o fotoğraflardan sonra beni aramaya bile gelmezdi. Abim hiç bir tepki vermeden duruyodu.
Gözüm kararmaya başlıyordu başım çok şiddetli bir şekilde dönüyordu tam o sırada kapı açıldı, kapının açılmasıyla benim yere düşmem bir oldu.
