Sun And Moon / Jhs - Texting

|6|

Mesajı attıktan sonra kapının açılmasını bekledim ve kapı çok geçmeden açıldı.
Zili çalmadım çünkü çalsam da bu gürültüde duyulması imkansız.

"Geç, geç."

İçeri geçtim, Luna noona'nın odasının önüne geldik ve bağırışmaları dinlemeye çalıştım. Bir yandan bir yerlere vuruyor bir yandan bağırarak telefonla konuşuyordu.

"BU SAATTEN SONRA NE ANLAMI VAR Kİ GELMENİN? ... BENİ ÖZLEDİN DEMEK HA? BUNU ESKİDEN SÖYLESEYDİN İNANIRDIM, FAKAT ŞU AN BUNLARA KANACAK KADAR APTAL DEĞİLİM! ...

BİZİ 12 YAŞIMDA TERK ETTİĞİNDE NEREDEYDİ PİŞMANLIĞIN? YILLARDIR DÖNME ŞANSIN VARDI NEDEN GELMEDİN? ...

SENİN YÜZÜNDEN SAYAMADIĞIM KADAR YARA VAR VÜCUDUMDA! KAÇ TRAVMA YARATTIN BENDE! HİÇ ACIMADIN MI? ...

DAHA KÜÇÜCÜK ÇOCUKTUM! HİÇBİR ZARARIM YOKTU SANA! EVİMİZİN ARKA BAHÇESİNDE OYUN OYNARDIM KARDEŞİMLE! TEK HAYALİ, ANNESİNİN ONU SEVMESİ OLAN BİR ÇOCUKTUM BEN! BENİ GEÇTİM JUNGKOOK DAHA 10 YAŞINDAYDI O ZAMANLAR! ANNE SEVGİSİNE İHTİYACI VARDI! ...

ESKİDEN KEŞKE GİTMESEYDİN DERDİM, FAKAT ŞU AN İYİ Kİ GİTMİŞSİN DİYORUM! ...

KIZIM DEME BANA! HADİ BANA KIYDIN, YA BABAMIN SANA OLAN O SAF SEVGİSİ?! ONA NASIL KIYDIN?! ...

HAYIR SEN BENİM BABAMI SEVMİYORSUN! SAKIN GELME BURAYA! ADIMINI BİLE ATMA BU ŞEHİRE!"

Anladığın kadarıyla telefonu kapatmıştı, çünkü artık konuşmuyordu. Bir yerlere vuruyordu sadece. Şimdi ise, Jungkook bağırmaya başladı.

"ABLA! ABLA AÇ KAPIYI!"

Bize cevap vermiyordu.

"NOONA AÇ KAPIYI HADİ!"

Bir süre daha cevap gelmeyince sustuk ve beklemeye başladık.

Artık odadan bağırışmalar değil, sadece yıkıp, kırma sesi geliyordu. Sanırım fazlasıyla sinirliydi, ki haklıydı da. Aile içi olayları biliyordum ve sinirlenmekte gerçekten haklıydı.

Yaklaşık 10, 15 dakika sonra sesler azalmaya başlamıştı.

"Noona, artık kapıyı açar mısın?"

Bu cümlem ile, kapının altından bir anahtar ittirilmişti. Jungkook anahtarı aldı ve hızlıca kapıyı açtı.

İçeri girdiğimizde yerde oturmuş, elleri ve vücudunun bazı yerleri de kan içinde bir Luna noona ile karşılaştık. Odanın içi aşırı dağınıktı ve çoğu şey kırılmıştı. Duvarın bazı yerleri de kandı, sanırım attığı sağlam yumruklardan dolayı olmuştu. Luna'nın tüm vücudu titriyor, terliyordu. Elinde bir ayna parçası tutuyordu ve onu sıkıyordu. Jungkook elindeki camı aldı ve ne kadar derin olduğuna baktı. Gerçekten çok kanıyordu ve derine batmıştı. Gözlerinden yaşlar akıyordu hâlâ.

"Noona, noona bana bak. İyi misin?"

Bana bakınca derin bir nefes alıp konuşmaya devam ettim.

"Ne oldu? İyi hissediyor musun?"

Kafasını iki yana salladı.

"Derin bir nefes al..." O, derin bir nefes alınca konuşmaya devam ettim. "Şimdi ver." Nefesini verdi.

"Bunu birkaç kere daha tekrarla şimdi."

Dediğimi yaptı ve zorlanarak derin nefes aldı, verdi.

"Bura.. buraya geliyormuş."

Geçirdiği sinir krizinden dolayı kekeleyerek ve anlaşılması zor bir şekilde konuşuyordu. Biz bunları konuşurken elinde ilkyardım çantası ile Jungkook içeri girdi, endişe ile kanayan ve yara olan yerleri pansuman etmeye başladı.