Ben erken yaşta aşktan sıkıldım. Aslında insanlar sayesinde bıktım bir yerden sonra sana sıkıcı geliyor bazen evlenmeyi çok istiyorum ama sonra bazen diyorum ki insanlar nasıl tek kişi ile bir ömür sürdürebiliyorlar merak ediyorum... deyip evlenmek istemiyorum. Soğuyorum bilmiyorum saçma geliyor bir yerden sonra ama mantıklı yönleri de var tabii.. aman neyse ne ya şu anlık ben aşka evliliğe karşıyım... Neyse ne bundan sonraki hayatınıza hiçbir şeyi takmadan devam edin ne arkadaş ne de sevgiliden size fayda yok dost most olmaz.. Hepsi de gelip geçici dostluklarda aşkta... Anaokulundan dahil orta sona kadar birlikte okuduğun tüm arkadaşların lisede bitiyor lisede de gerçek insanların nasıl olduğunu kahpeliğin ne demek olduğunu aşkın olmadığını olsa da semt çocuklarından fayda gelmiyceğini anlıyorsun kısacası hayatı lisede çözüp anlıyorsun ama önemli olan da geç anlamaman.. Darbele aldıkların, kırdıkların, kırıldkların, unutamadıklarından uzak olup küsüyorsun...
Başkalarının iyiliğini istiyorsun üzülmesin diyorsun ama yinede sen kötü oluyorsun her zaman iyi niyetinden dolayı kaybediyorsun mesela unuttum dediğiniz acı şeyler veya darbeleriniz felan unutmadığınız yaralarınız aldığınız darbelerinin hepsi geçmiş gibi durup kan akıtmayı bırakmış olabilir.. ama izleri asla geçmez. Hep bir yerde izi kalır. "Acısi geçer ama izi kalır" siz o izlere baktıkça size yapılanları unutmayacaksınız belkide saflıktan unutup tekrar aynı hata icerisine düşeceksiniz ama benden tavsiye düşmeyin! "AŞK" doğru kişiyi bulunca güzel, "DOSTLUK" ise gerçek arkadaşın olduğuna inandığında güzel...
Bence arkadaşınızı iyi seçin aşkı daha sonra da bulursunuz ya da siz belkide bulmadan ayağınıza kadar gelip kapıyı bile çalabilir...
