Bu gün Ankara'dan İstanbula gidicez. Artık gitmemiz gerek yani. Benim ve abimin maçları var. Hem bu gün babamla da buluşacaktım. Bakalım bu önemli konusu neymiş?
Banyo'ya duş almak için girdim. Yarım saat duşta kaldıktan sonra çıktım. Saçlarımı salık bıraktım. Üstümü giyindim. Makyaj pek yapmadım. Sadece dudaklarıma gloss, gözüme de rimel çektim.
Hava güneşliydi. O yüzden hafif bir elbise giydim. Miray da gürültüye uyanmıştı zaten. Aslında o kadar gürültü yapmamıştım ki.
"Günaydın aşkom."
"Günaydın balım."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ben duşa giriyorum."
"Gir."
Miray banyo'ya girdi. Yatak da oturdum. Öylesine Mirayı bekliyordum. Miray da çıktı. Hazırlandı falan. Sonra eşyalarımızı topladık. Odadan çıktık.
Aşağı indik. Her kes toplanmıştı.
"Günaydınlarr."
"Günaydın."
Arda yanıma geldi.
"Günaydın Nefes."
"Günaydın Arda."
"Günaydın Nefes ablam."
"Günaydın canım."
"Sen neden burdasın?"
"Nasıl yani?"
"Neden yanımıza geldin?"
"Özel bi' şey mi konuşuyor sunuz abicim?"
"Yok hayır. Asla, sende yanımızda kal."
"Olurr."
Arda bana dik dik baktı. Bende "napiyim" der gibi bakış attım. Biraz sonra otobüs geldi.
"Hadi gençler yolculuk vakti."
Hepimiz Mert abiyi onaylayıp, otobüse bindik. Anlaşılan yine Arda'yla beraber oturacaktım. Öyle de oldu. Abim bu sefer Mert abiyle oturdu.
"Şarkı açalım mı ya?"
"Olur."
"Ne şarkısı?"
"Nefes sen söyle."
"Ben? Bilmem ki abi."
"Yav birini söyle işte."
"Tamam o zaman.. En sevdiğim şarkı "Bana onlar gibi davranma" (sarkı asırı iyi, Ahmet abini, hatta yenisi bile çıkacak. Bence dinlemediyseniz öneririm çok güzel bir şarkıı)
"Ahmet can Dündar?"
"Ta kendisi."
"Koçum ordan Bana onlar gibi davranma çal bakiyim."
