Bir şeyi başarınca takdir almak neden insanı mutlu eder ki? Aç gözlü oldukları için mi? Doğamız gereği mi? Yoksa geçmiş nesiller yüzünden mi?
Ne kadar zengin olursan ol, daha çok istiyor insan. Peki hepinizin sonu ne? Cehennem diyebilirsiniz. Ama ben ölümden öncesini soruyorum. Hayat bize burada ceza vermiyecek mi? Buradaki insanlar hayatları boyunca boktan bir hayat mi yaşayacak, sırf ac gözlüler yüzünden?
Adaletsizlik, sadakatsizlik ve haksızlık. Bunlar bir hayatı bok etmenin en kolay yoludur. En güçlü duygudur kin ve nefret. Bundan dolayı kavga eder tüm hisler. Aşk derki benim en güçlü, öfke derki benim... Ama kin ve nefret tüm duyguları yere gömer.
Peki bu duygular gerçek mi? Fazla felsefik olucak ama duygular gerçek mi? Ya bizimkilerde hayvanlarinki gibi içgüdüyse? Ya biz insanlar kendimizi aşırı yuceltiyorsak? Ya aslında sadece birer piyonsak? Belkide sadece bir projenin devreleriyiz ha? Yada bunları düşünmemizi sadece beynimiz mi sağlıyor?
Hiçbir teoriyi kanitlayamayiz. Daha insan bedeni tamamen çözülmemiş iken bizlerin başka yerleri keşfetmeyi çalışması doğru mu? Okyanuslar mesela, sadece cok az bir kısmı keşfetildi. Neden ama? Nasa orada bir şey mi gördü? Neden birden okyanuslardan uzaya geçiş yaptılar ki? Bizlerden ne saklıyorlar?
Bizler hiç birşey bilmiyoruz. Sefece kendkmizi yuceltiyoruz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Anlaşılmazlık...
RandomBu kitap benim word den yazdığım düşüncelerimi anlatan bir kitap. Belki farklı bir bakış açısı kazanırsınız kim bilir...
