KOD ADI *İTALYA*

BÖLÜM I ~KARAR

Herkese merhabalar yeni bölümde sizlerleyiz umarım bölümü beğenirsiniz iyi okumalar dilerimmm!!!

1.5 saat sonra
Melina'dan...
Yemeklerimiz yemiştik daha sonra bir kafeye gidip bişeyler içmiştik. Her zamanki konular hakkında konuşurken Mina söze girdi
"Benim bir fikrim var ve ne zamandır aklımdaydı nasıl olur diye düşünüyordum ve sizede söylemeye karar verdim"diyip hepimize sırasıyla baktı.

Umay kafasını salladı "Seni dinliyoruz canım" dedi. Simay ve bende Umay'ı onaylar şekilde kafamızı salladıktan sonra Mina derin bir nefes alarak konuşmaya başladı "Yurt dışına gidelim"
Bi süre kimseden ses çıkmadı Simay ve ben afallasak da Umay bişey dememişti ya da tepki vermemişti. Sonra Simay "Delirdin herhalde ailemiz burada işlerimiz var nasıl yapacağız peki?" Diye sordu Mina ise anında "Hepsini araştırdım soruşturdum imkanlar daha iyi orada bizim için ayrıca ailemiz bizim geleceğimiz için destek olurlar" hemen atıldım
" Mina'cım bahsettiğin yer oyun Parkı değil biliyorsun değil mi Yurt Dışından bahsediyorsun"

Mina Kafasını  sallayarak "Evet gayette biliyorum neden olmasın ki gekeceğimiz söz konusu" Mina'ya doğru dönerek "Bak Mina bu basit bir karar ya da iş değil bunun Vizesi var,Pasaportu var,Tapusu var bunlar iki günde halledilecek şeyler değil"

"Alırız vizemizi abla bu zamana kadar pes etmememizi söyleyen sizdiniz" Mina haklıydı Simay ile ben Mina'ya hemde Umay'a bu konuda çok baskı yapmıştık katı olduğumuzuda bilirlerdi. Ve  başarmıştık yapmıştık çok fazla emek vermiştik alın teriyle buralara gelmiştik ve asla vazgeçmemiştik. Beraber çok fazla ders çalışıp sabahladığımız günler olmuştu asla unutmamıştık...

O sırada hiç konuşmayan Umay kafasını sallayarak "Ben varım!Gidelim Yurt Dışına"
Simay'la göz göze gelmiştik ve oda(Simay)
"Tamam bunu bir düşüneceğiz ki bu fikire ne kadar soğuk baksamda geleceğimiz açısından size katılıyorum yinede biz bir konuşalım tamam mı?" Umay ve Mina kafasını onaylar şekilde sallamışlardı.

Bu konuşma üzerinden bir daha konu açılmamıştı ama Mina haklıydı gezmek,görmek daha da gelişmek bizimde hakkımızdı Simay ile bu konuyu konuşmuştuk ve ortak kararımız gitmek yönündeydi beni ikna etmişti "Tamam" demiştim fakat bir sorun vardı
Hangi ülkeye gidecektik?

2 Hafta sonra...
Simay'dan...
"Bana bakın kaçaklar her şeyiniz aldınız değil mi?" Bana döndüler  ve asker pozisyonu alarak "EVET KOMUTANIM!" demişlerdi
Melina ile kıkırdamıştık. " Aferin şimdi tek tek listenin üzerinden geçiçem ve kontrol edicez anlaşıldı mı?" Tek kaşımı kaldırarak ciddileşmiştim. Gene ikisi bir anda "ANLAŞILDI KOMUTANIM" demişti.

"Süper başlıyorum... Bavullar alındı,arabalar ailelerimizin evinde,pasaportunuzu unutmadınız ve son olarak biletlerinizi aldınız değilmi eksik yoktur umarım" kızlar
"HAYIR KOMUTANIM HERŞEY YANIMIZDA" demişlerdi Melina  ile birbirimize bakarak "PEKİ BİZİ NERE BEKLİYORR"

Kızlar heyecanla  "ASPETTACİ İTALİA STİAMO ARRİVANDO (BEKLE BİZİ İTALYA BİZ GELİYORUZ)"diyip çığlığı basmışlardı.
Melina ile birbirimize şoke olmuş halde bakıyorduk elbette bu karardan hemen sonra İtalya'nca öğrenmek için kursa gitmiştik Biraz öğrenmiştik bu bize yeterdi şimdilik,kendimizi bir başkasına anlatmamız bize kâfiydi...

Sonra Melina ile birbirimize bakarak "NESSUN VİAGGİATORE İTALİANO E PARTİTO (İTALYA YOLCUSU KALMASIN) demiştik hepimiz kahkaha atarken uçağın kalkma saati gelmişti uçuş 6 saat sürmesi çok boştu fazla uçağa maruz kalmayacaktık. Bavullarımızı sürükleyerek uçağın girişine geldik bizi tatlı bir hostes karşılamıştı bavullarımız alarak bizi koltuklarımıza götürüyordu konforu ve rahat olduğu için Bussines Class'ı tercih etmiştik.

Yerleşmiştik ben ve Melina, Umay ve Mina kalacak şekilde planlamıştık öylede oldu 1 2 dk sonra gerçekleştirmemiz gereken görev aklımıza dank etmiş olacak ki birbirimize bakıyorduk ben bana bakmalarını sağlayarak
" Bir iki Ve Üçç" demiştim uyum sağlayarak aynı anda "CHE İL VİAGGİO İTALİANO ABBİA İNİZO(İTALYA YOLCULUĞU BAŞLASIN)" herkes önce garipsesede sonra yüzlerinde tebessüm oluşmuştu ve bu bizi daha da mutlu etmişti bizde onlara katılmıştık ve gülmüştük...

Mina'dan...
Uçuşun başlayacağına dair bir anons geçildikten sonra kemerlerimiz takmıştık uçak kalkışa geçmişti ve biz Türkiye'den ayrılmıştık.
Belki geri gelmemiz uzun zaman alacaktı ama asla unutmayacaktık burada büyümüştük tanışmıştık ailelerimiz kaynaşmıştı arkadaş olmuşlardı onlar artık geride kalmıştı ama her zaman yanlarımızdaydı vedalaşmıştık ve bunu bin kere dile getirmişlerdi "Hakkımız size helal olsun Allah'a emanet olun" demişlerdi Sevinmiştik Sevildiğimizi fark etmiştim bu çok güzel ve tarif edilemez bir duyguydu.

Birden Umay'ın bana dokunmasıyla irkildim "Kusura bakma dalmıştım" Umay gülümseyer
"Sorun değil canım da ne oldu durgun gibisin?" Ona tam dönerek "Yok bişey hayatım sadece biraz tuhaf hisler içindeyim Ana Vatanımızı uzun süre görmeyeceğiz nasıl olsa" kafamı öne eğmiştim ki Umay gülümseyerek elimi tuttu "Bende  çok tuhaf hissediyorum Vatanımdan uzun bir süre ayrı kalacağım için ama sürekli ailelerimiz ziyarete geleceğiz biliyorsun onlara söz verdik değilmi?" Yüzüne baktığımda insanın içini ısıtan bir gülümseme sunmuştu bende onu onaylarak "Haklısın harika bir hayat ve gekecek bizi bekliyor" demiştim sözüm biter bitmez üzerime atlamıştı ve bana sıkıca sarılmıştı bende ona sıkıca sarılıp uzanmıştık.

Melina'dan...
"Nasıl hissediyorsun?" Simay sorduğum soruyu yanıtlamak için  bana dönerek "Tuhaf ama yeniden doğmuş gibi hissediyorum ya sen?" Ona doğru dönüp "Bende öyle hissediyorum ama alışmamız uzun sürecek diye endişeliyim özellikle bizim kızlar için"

Simay kafasıyla onaylayarak "Farkındayım ve içimde tuhaf bir his var garip ve gergin ama iyi düşünmeye çalışıyorum umarım güzel zaman geçiririz" sıkıntılı bir nefes vermişti Simay
Bende onun gibi nefes vererek "Türkiye'yi özleyeceğim" Simay'da beni tekrarlayarak "Bende özleyeceğim" demişti biz düşüncelere dalmışken  Anons yapılmıştı...

"Sayın yolcular uçağımız düz  bir rotada sorunsuz bir şekilde ilerliyor rahatınız için kemerlerinizi çıkarabilirsiniz iyi yolculuklar dilerim ayrıca birazdan yemek serviside  yapılacaktır bilginize"

2 SAAT SONRA...
Simay'dan...
Yemeklerimizi yemiştik bizim kaçak ekibi uyumuştu Melina ile dertleşiyorduk İtalya'ya varmamıza az kalmıştı uykusuz kalmamak için uyumamız lazımdı. Esnediğim an Melina'da esmemişti "Simay uyuyalım mı artık?" Kafamı sallamıştım koltukları yatak pozisyonuna getirdikten sonra pijamalarımız alıp giyimine kabinine üstümüzü değiştirdik ve yatağımıza uzanıp birbirimize dönmüştük Melina uykulu bir şekilde " İyi geceler canım" demişti bende ona "İyi geceler tatlım"demiştim ve gözlerimizi kapatıp huzurlu bir uykuya kapatmıştık...

HELLOO HERKSEE UMARIM BÖLÜMÜ BEĞENMİŞSİNZİDİR
YORUM YAPIP OY VERMEYİ UNUTMAYIN LÜTFEN...

KENDİNİZE İYİ BAKIN GÖRÜŞÜRÜZZZ😊