4 Tane kariyer sahibi kızın İtalya'ya giderek daha da gelişme planları yapması ama hesaba katmadıkları kişiler tarafından bir yanlış anlaşılma yüzünden işlerin karışması...
UZUN BİR ARADAN SONRA HERKESE MERHABALAR!!! BİLİYORUM ÇOK UZUN BİR ARA OLDU AMA BAZI SORUNLAR ÇIKTI O YÜZDEN KUSURA BAKMAYIN BU BÖLÜMÜ OLABİLDİĞİNCE UZUN YAZDIM UMARIM BEĞENİRSİNİZ. İYİ OKUMALAR DİLERİMMM!!!
HAVA ALANINDA... Melina'dan... Valizimi yere bıraktım ellerimi belime yerleştirip bizimkilerin dikkatini bana topladım. "Evvvet sayın İtalya yolcuları varış noktamıza ulaşmış bulunuyoruz görüş ve fikirlerinizi alayım"diyip kendi etrafımda dönerek gülümsedim.
Umay ve Mina zıplayarak birbirlerine sıkıca sarılmışlardı hâlâ sarılı bir vaziyetteyken Simay "Allah aşkına biran önce otele gidebilir miyiz? Biraz daha bunların cıvık davranışlarına ne ruhum ne bedenim dayanabilecek"diyip göz devirmişti...Bu haline kıkırdamıştım ama büyük bir ihtimal görseydi bende fırça yiyecektim o yüzden hemen ciddiyete döndüm.
"Yaa aşk olsun abla" demişti Umay dudaklarını büzerek. Simay daha fazla burada kalamayacağını belli ederek valizini de alıp çıkışa doğru yürümeye başlamıştı bende peşinden ona yetişmeye çalışırken bizim kaçaklarda arkada söylene söylene arkamızdan geliyorlardı.
Taksiye bindiğimizde gideceğimiz otelin konumunu ve resimini taksiciye İtalyanca anlatmıştım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Burası; San Domenico Palace, Taormina, A Four Seasons Hotel'di 5 yıldızlı ve İtalya'nın gözde otellerinden biriydi.
Adam kafasını sallayarak onayladıktan sonra yola çıkmıştık. Nedense hepimizin üzerinde bir gerginlik vardı bunun sebebi Simay'ın çıkışması ya da sıkılması değildi. Bunun sebebi yeni hayatımız nasıl olacaktı? Evet yeni bir ülkede yaşamak kolay değildi ancak olacaktı yapacaktık buraya gelerek büyük bir yol kat etmiştik. Devamı çorap söküğü gibi gelecekti. Ya da biz öyle sanıyorduk...
Taksı durmuştu ücreti ödeyip valizlerimiz de alıp otele bakıyorduk. Tabikide hayatımızın sonuna kadar burada kalmayacaktık evet burada çok zaman geçirecektik fakat yeni hayatlarımıza alışma ve yeni bir ev tutana kadar burada kalacaktık.
Simay birden konuşunca irkilmiştik "Daha ne kadar direk gibi durup otel süzücez bakın uzun yoldan geldik belim ağrıyor halim yok yorgunum uyumam lazım yürüyün ve tavsiye etmiyorum ki beni sinirlendirmeyin" İçeri girmiş etrafı inceliyorduk "Muhteşem ötesi" Mina ve Umay'ın gözleri parıldıyordu. Mina'nın dediğine Umay gülümseyerek cevap vermiş elinden tuttuğu gibi yürümeye başlamışlardı. Simay da bana kalmıştı koluna girip resepsiyona doğru yönlendirmiştim.
Simay sıkılmış olacak ki "Bakarmısınız" demişti İtalyanca bi tane kadın gülümseyerek yanımıza geldi ve "Buyurun hoşgeldiniz size nasıl yardımcı olabilirim" diyerek sormuştu "Merhabalar biz iki tane oda alabilir miyiz lütfen" diye sormuştum kadın kafasını sallayarak "Elbette rezervasyonunuz varmıydı acaba?" Bilgisayar ekranından bakıyordu "Evet tabikide var" kadın kafa sallayarak "O zaman lütfen isim soy isim alayım" bizi göstererek "Tabiki Melina Efser , Mina Efser, Simay Benan ve Umay Benan" "Sizi 2 dakika bekleteceğim" kadına İtalyanca "Bekliyorum" dedikten sonra bizimkilere dönmüştüm. Simay ayakta uyuyordu Mina ve Umay'ında uykusu geliyordu belliydi benimde gözlerimin kapanmasına az kalmıştı hepimizin rahat bir uykuya ihtiyacı vardı...
