Anladım artık.Gelmeyeceksin geri.Hatırlıyorum herşeyi."Elveda" demeden gidişini,beni hiç sevmeyişini.Ümit veren sen miydin?Yoksa yok yere ümitlenen ben miydim?İnan bilmiyorum.Bilmek de istemiyorum.Acı veriyor çünkü herşeyi bilmek.Kelimelerim sükuta dönüştü,Çığlığım sessizliğe,aşkım nefrete.Susmak canımı yakıyor.Bunu bilerek susuyorum.Çünkü konuşmak istediğimde kelimelerimi hançer gibi boğazıma saplıyorsun.Yutkunamıyorum.Yutkunsam hançer kalbime saplanacak .Korkuyorum.Eğer hançer kalbime saplanırsa deler onu.Acısından korkmuyorum.Delinirse içinden sen akarsın.Senin içimden akıp gitmenden , beni birde oradan terk etmenden korkuyorum.Ben mi çok sevdim seni,ben mi büyüttüm bana olan nefretini?Nedir bu bıkkınlık,nedir bu insafsızlık?Sen böyle değildin.Ne zaman değiştin?Birbirimizin inatçısıydık biz.Bay ve Bayan inatçılardık.Ne oldu şimdi bize.Hayır!Bana birşey olmadı.Ben yine aynı ben.Seni seven,senin bir gülüşüne ölen ben.Aslında biliyor musun;sende değişmedin hiç.Her kıza davrandığın gibi güzel davrandın önce,sonra her kıza yaptığın gibi uğurladın beni de.Ah be İnsafsızım!Bırakıp gittiğin bu gülün gidişinin hemen ardından solacağını düşünemedin mi?Solmuş hayallerimle yazıyorum sana bunları.Bunları senin okuyamayacağını bilmek ne kötü.Ama biliyor musun inatçım;ben bu inadını bırakana kadar senin için yazacağım.Hadi gel artık.Kalbim kırık,hayallerim yıkık.Yine de dilim vazgeçmiyor senden,gel demekten.Kalp yorulmuyor beklemekten de sen hala sıkılmadın mı özlenmekten?
Hadi gel artık , ben yoruldum özlemekten...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PARDON;HAYALLERİMİN KATİLİ SEN MİSİN?
РазноеKendi yazdığım şiirler yer alıyor.Okursanız sevinirim. Hayallerimiz vardı,bir de onları öldüren katiller.Katiller hala hayatımızdalar, hayallerimiz ise yarı yolda kaldılar.
