චර්ච් එකෙන් එළියට එද්දි කේෂව්ගෙ හිතත් යම්තාක් දුරකට හරිගස්සලා, ක්‍රිස්මස් ට්‍රී එකේ විශ් එකකුත් තියලා යන්න පුළුවන් වුණ එක ගැන මන්තීශ් හිටියෙ ෆුල් හැපී එකේ... දැන් මේ දෙන්නත් එක්ක කෑම්පින් බඩු ටිකත් උස්සගෙන බයික් එකේම නාරංගල යන ගමන්...
තඩි බෑග් තුනක් විතර මන්තීශ් ගාවත් තිබුණා... ඩ්‍රයිව් කරන කේෂව්ගෙ ඉස්සරහිනුත් තව බෑග් එකක්... ඔය ඔක්කොමත් උස්සගෙන කෑම්පින් සයිට් එකට කිට්ටු කරනකොට හැන්දෑවෙ හතරටත් කිට්ටුයිද කොහෙද....
අදනං මොන වාසනාවද මන්දා වෙලාවට වැස්සත් තිබුණෙ නෑ හැන්දෑ වෙනකොට... අහස හුඟක් පැහැදිලිවට ලස්සනට වළාකුළු තැනින් තැන එක්කහු වෙලා තිබුණා... බස්නාහිර අහසට බර වෙන්න දිලිසි දිලිසි තිබුණ ඉර පවා අමතක කරන්න බැරි තරම් ලස්සනයි මෙහෙ ඉඳන් බලද්දි....
බයික් එක පහළ නවත්තලා දෙන්නත් එක්ක කන්ද උඩට එන්න ගත්තෙ හරි පරිස්සමට... කෑම්ප් සයිට් එක තිබ්බෙ උඩහටම වෙන්න... මේ හරිය මාර ලස්සනයි කියන්නෙ යාන්තමට වගේ වැටුණ පිනි බිංදු මේ හැන්දෑවෙ වුණත් මනුස්සයෙක්ගෙ උසෙන් බාගයක් විතරම උස තණකොළ පඳුරු තුඩුවල ලස්සනට දිලිසි දිලිසි තිබුණා...
කන්ද උඩට යන්න යන්න සීතල වැඩියි... කන්ද උඩට යන්න යන්න තනිකර කොළ පාටත් වැඩියි... කන්ද උඩට යන්න යන්න තණකොළ ගස්වල උස ටික ටික අඩු වේගෙන එනවා...ඒ ඔක්කොගෙන්ම කියන්න පුළුවන් වැදගත්ම දේ තමයි, කන්ද උඩට යන්න යන්න ඒ වීව් එක සෑහෙන්නම ලස්සන වෙනවා කියන එක...
"අනේ දෙවියනේ! කේෂ්! මේ බලන්නකො!" මෙච්චර වෙලා තණකොළ ගස්වල හැප්පෙන්නැතුව උඩට එන්න ගේමක් දෙන සිහියෙන් හිටපු මන්තීශ්ට වටපිට බලන්න වෙලාවක් ලැබුණෙ කන්ද මුදුනටම නැග්ගයින් පස්සෙ...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
YOU ARE READING
සස්යුග || Ongoing
General Fictionඒත් මනුස්සයෙක් ආදරෙයි නම් ආදරෙයි කියන්න ඕන නැද්ද? හිතේ තියෙන දේ හිතේම හිරකරගෙන පොළොවට පස්වෙලා යනවට වඩා ඒ හැඟීම ජීවත් කරවන එක කොයිතරම් වටිනවද? අයිතියක් නැද්ද කෙනෙක්ට හැඟීමකට වටිනාකමක් දෙන්න? ඒ දේවල් බෙදාගන්න? ______ කේෂව් තෙව්යුග ද සිල්වා මන්තීෂ් සස්...
